Με νικοτίνη δυνατή και το Bob Dylan
και τους ρεμπέτες στα παλιά γραμμόφωνα.
Τα όνειρά μου στην πρωτεύουσα με στείλαν,
για να μιλάω πάντα χαμηλόφωνα.
Αναψυκτήρια φτηνά και καφενεία
και πεθαμένες Κυριακές μ' αρρώστησαν.
Όλη η ζωή μου πήγε δίχως σημασία,
όλη η σιωπή, τα όνειρά μου κόστισαν.
Πάνω σε τοίχους πονηρές οι διαφημίσεις,
στην τηλεόραση και στα ραδιόφωνα.
Κι εσύ γυρεύεις τα κανάλια να με κλείσεις,
για να μιλάω πάντα χαμηλόφωνα.
Με νικοτίνη δυνατή και το Bob Dylan
και τους ρεμπέτες στα παλιά γραμμόφωνα.
Τα όνειρά μου στην πρωτεύουσα με στείλαν,
για να μιλάω πάντα χαμηλόφωνα.
Βασίλης Παπακωνσταντίνου, 1978