Dag

Dat het maar één dag was, als Asdag:

een kruis, een kus, schichtig lippenrood

afgeveegd met haar vinger. Vochtig.

Het mocht gerust een jaar blijven staan.

Zo stamelden we de middag door,

zoekend naar de reden, een signaal

dat we wisten. Het script lag gewillig

ter inzage. Geen woord werd vergeten.

Dat het maar één dag was, als deze:

een kamer, weerbarstige kleren,

nooit wennen aan tweedehands strelen.

As van een jaar, kruis voor het leven.

© mark naessens