Scheepsbouwer

                      (bij een litho van Dirk Cortebeeck)

Aan de scheepshuid van warmgewalst staal

voelt hij het schip in al zijn lasnaden leven.

Langsspanten, wrangen en vloeren beven

van boeg tot hek. Van dek tot kiel het verhaal

hoe de holte groeide uit honderd paar handen,

een krolse kathedraal werd van ijzer en koolstof,

hoe de donkere ruimen zich strekten als een kat

tot in verdekbalken verlangend naar belading.

Waar zijn vingers nu strelen gaat een rilling

door het geraamte, zoals bij vrouwen de rug

haast onzichtbaar onderhuids rimpelt telkens

hij zich behoedzaam juichend te water laat.

© mark naessens

Nog meer beeldgedichten vind je hier: Intrede; Skeletten willen zich warmen; Scheepswerf; Schepen op een werf in Temse