Niet iets wat plotseling opkomt
maar toch daar is voor je het merkt
als bladluizen op een appelboom
als avonden in september.
Niet iets wat onverwacht thuiskomt
hallo zegt en snel weer verdwijnt
of even heel spannend vreemdgaat
terwijl de goden fijn niets merken.
Niet snel als overkokende melk
maar deeg dat sluipend traag rijst
zoiets langzamer zou ik willen zijn
dat langer duurt als een gedicht.
© mark naessens