Aan de overkant, voorbij wat zichtbaar is op
terrassen, treinstations, in stochastische groot-
heden meetbaar, voorbij wat hoorbaar is als
boomkwikstaarten, het vallen van bladeren
indien je goed luistert, voorbij het tastbare
van kruisen, stuifsneeuw, wat aannemelijk
als eisprong is, ondanks de gepaste twijfels
aan het soortelijk gewicht van toverballen,
voorbij het laatste teken van taal, terug aan
het uitgangspunt van het denken, de andere
kant van deze kant, treffen wij een luchtvrije
leegte aan met stil uitzicht op het Onzegbare.
© mark naessens
Wil je nog meer religieuze gedichten lezen klik dan hier: Sint-Andriesabdij; Stilte; Verklaring; Antwoord; Genesis 1; Roeping