Boek: "La Sorcière" van Jules Michelet

Deze tekst werd vrijgegeven onder de licentie CC BY-SA 2.0 en mag voor gelijk welk doeleinde gekopieerd en

veranderd worden, mits te voldoen aan de verplichte naamsvermelding: "Auteur: Julien Grandgagnage"

De Franse historicus Jules Michelet (1798 - 1874) schreef La Sorcière (De Heks) in 1862. Volgens hem was hekserij voortgekomen uit protest van middeleeuwse lijfeigenen tegen de onderdrukkende sociale orde die hen tot de laagste rang van de maatschappij veroordeelde. Ze hielden geheime nachtelijke bijeenkomsten waarop heidense dansen werden uitgevoerd en voerden daar satires op om heren en priesters te hekelen Dit zou al zo vroeg als de 12e en 13e eeuw hebben plaatsgevonden, dus lang voor er sprake was van grootschalige heksenvervolgingen..In plaats van 'sabbat' heeft Jules Michelet het over de 'zwarte mis', een ceremonie waarop niet de duivel centraal stond, maar wel een vrouw die feitelijk de hele ceremonie als priesteres leidde. Michelet geeft een romantische beschrijving van haar. Zo zou zij het gezicht als Medea" hebben en een tragische, diepe blik, geboren uit intens lijden. Van deze priesteres van de cultus zegt Michelet dat zij de sabbat uitvond en organiseerde. Een grote houten figuur met hoorns en een geërecteerde penis stelt in de ceremonie Satan voor, 'de grote lijfeigene in opstand'. De priesteres copuleert tijdens het ritueel ook met Satan en ontvangt zo zijn geest. Michelets visie week dus op een aantal punten af van het 'traditionele' 16e eeuwse verhaal tijdens de grote heksenvervolgingen. Nieuwe elementen zijn de theorie van de opstand der lijfeigenen, de figuur van priesteres, de zwarte mis (la messe noire) die op de rug van een vrouw wordt gevierd. We vinden in Michelets werk ook verwijzingen naar een vruchtbaarheidscultus die een goede oogst moest warborgen. Michelets boek La Sorcière is een romantische visie op hekserij die twee onderdrukte groepen, vrouwen en lijfeigenen, wilde rehabiliteren.