Aupa gizona
Aupa gizona, jaiki mutil!
Atzar emazte ta neskatil!
Borrokarako dei eginaz
irrintzi bat dabil,
Euskal Herria diagu zai,
presoak eta hilak ere bai,
abertzale izan ezkero gaur,
gauden denok anai.
Borrokari, luza zaidak eskua,
huna hemen nerea zabalik,
euskaldunok banan banan hiltzea,
otso beltzak ez dik beste nahirik.
Euskadiren alde
loturik bagare,
goaz borrokara
nagusituko baikare.
Gerokoak geroko utzi,
gaur herriak ziok:
nahi diat bizi.
Aupa gizona...
Otso beltza gauaren gauaz heldu,
artzainak zebiltzala kalakan,
goizean goiz, odolez gorrituak
hamaika ardi hilak belarditan.
Artzai kalakari, atsoa iduri,
har makila eskuan
eta lotu etsaiari.
Anaien aurka ez habila,
otso beltzarentzat
atxik makila.
Aupa gizona...
Agur, agur, andere askatasuna.
Agur, agur, biharko Euskadi.
"Iguzkitan dantzatuko gaituzu"
errana diot maitenoari.
Besoak loturik
ez dugu festarik
nola dantzatuko
biok belaunikaturik.
Lehenik urratu katea,
gero libro izanez
dantza egitea.
Aupa gizona...
¡Oye, hombre, levántate, muchacho!
¡Despierten, esposa y muchacha!
Se oye un grito que llama a la batalla,
Somos el País Vasco,
Prisioneros y muertos también,
Si hoy eres patriota,
Todos somos hermanos.
A la lucha, extiende tu mano,
Aquí está la mía abierta,
Los vascos morirán uno a uno,
El lobo negro no tiene otro deseo.
Si estamos unidos por el País Vasco,
vamos a la batalla porque prevaleceremos.
Deja el pasado para el futuro,
Hoy la gente dice: Quiero vivir.
Oye, hombre...
El lobo negro llegó de noche,
Mientras los pastores paseaban por los campos,
Temprano en la mañana, rojos de sangre,
Once ovejas muertas yacían en los campos.
Pastor de los campos, como un lobo,
Toma el garrote en tu mano y ata al enemigo.
No luches contra tus hermanos,
sostén un garrote por el lobo negro.
Oye, hombre...
Adiós, adiós, señora libertad.
Adiós, adiós, Euskadi de mañana.
"Nos harás bailar bajo el sol",
le dije a mi amado.
Con los brazos atados,
no tenemos fiesta,
¿cómo podemos bailar?
los dos de rodillas.
Primero rompe la cadena,
luego baila cuando seas libre.
Oye, hombre...
Eusko Gudariak
Eusko Gudariak gara
Euskadi askatzeko,
gerturik daukagu odola
bere aldez emateko.
Irrintzi bat entzun da
goiko tontorrean
goazen gudari danok
Ikurriñan atzean.
Faxistak datoz eta
Euskadira sartzen
goazen gudari danok
gure aberria zaintzen...
Gure aberri laztanak
dei egin dausku ta,
goazen gudari danok
iskiluak hartuta.
Arratiarren borroka
izan da Intxortan,
Mola ta errekete
gelditu dira bertan.
Ikurriña goi-goian
daukagu zabalik,
ez da mundu osoan
eratsiko dabenik.
Nahiz ta etorri Mola
ta mila (er)rekete,
ez da inor sartuko
bizirik garen arte.
Agur Intxorta maite
gomutagarria,
Arratiako mutilen
garaitzaren tokia.
Ez da sartuko inor,
ez Euskal Herrian
eusko gudariren bat
zutik dagon artian.
Somos los guerreros vascos
para liberar Euskadi,
Estamos dispuestos a dar
nuestra sangre por ella.
Se ha oído un irrintzi
en la cima del monte:
¡Vamos todos los guerreros
detrás de la Ikurriña!
Vienen los fascistas
entrando a Euskadi.
¡Vamos todos los guerreros
a cuidar de nuestra patria!
Ya que nuestra amada patria
nos ha llamado,
vamos todos los guerreros
armas en mano.
La lucha de los de Arratia
ha sido en Intxorta,
Mola y los requetés
se han quedado allí.
Tenemos la Ikurriña
abierta en lo más alto,
no hay nadie en el mundo
que la pueda quitar.
Aunque vengan Mola
y mil requetés,
no entrará nadie
mientras sigamos con vida.
Adiós querida y añorada
Intxorta,
lugar de la victoria
de los chicos de Arratia.
No entrará nadie,
no, a Euskal Herria,
mientras algún soldado vasco
siga en pie.