شعرشیروانی

بپر در کابوس من

شیروانی

شیروانی

 گربیفتد

   شب تا سحر

بیدار می‌مانی

می‌مانی

بپر پسر

بپرکه

 هنوز ارتفاع دیدن را نمی‌دانی

نمی‌دانی

خانه اش این شعر 

و فرشش همین

صدای پای تو

صدای پای تو

شیروانی

شیروانی

بپر تا خرابه‌ها

ویرانی

 ویرانی

بپر

 بپر

در

 در

پنجره

 پنجره

شیروانی

شیروانی

گفت: بپر

حرف به حرف

 سقف

چکید

شیروانی

شیروانی

چکید

به تن

تو برهنه‌

تو بلند

سرود
بی تو

حجم

بی‌وزن

بی‌آواز

آویزان 

شیروانی

شیروانی

فریاد زد 

نترس

 بپر
بپر

در

در
شیروانی

شیروانی

ِکابوس

من