Bij de geschiedenis van Gelderland mag de aanslag op Hans Albin Rauter niet ontbreken. Deze vond plaats in de nacht van 6 op 7 maart 1945 bij de Woeste Hoeve op de Veluwe. Rauter was de hoogste SS-'er en politiebaas in Nederland tijdens de Duitse bezetting en verantwoordelijk voor handhaving en vervolging van verzetsstrijders en Joden. De aanslag werd uitgevoerd door een verzetsgroep uit Apeldoorn, die oorspronkelijk een vrachtwagen van de Wehrmacht wilde bemachtigen om wapens en voedsel te vervoeren. De verzetsgroep hield een voertuig aan dat ze in het donker aanzagen voor een Wehrmacht-vrachtwagen, maar het bleek de auto van Rauter te zijn. Er ontstond zodoende een schietpartij waarbij Rauters chauffeur en zijn adjudant werden gedood, en Rauter zelf zwaargewond raakte. Rauter deed alsof hij al dood was, waardoor de verzetsstrijders snel vertrokken. Hij werd later gevonden door Duitse militairen en naar een ziekenhuis in Apeldoorn gebracht. Als represaille voor de aanslag executeerden de Duitse bezetters op 8 maart 1945 maar liefst 117 gevangenen bij de plaats van de aanslag en nog eens 146 op andere locaties in Nederland. Dit was een van de grootste massa-executies tijdens de Tweede Wereldoorlog in Nederland. De Woeste Hoeve vormt een gitzwarte bladzijde in ons oorlogsverleden.
© 2019 Frederik N. Heinsius