Vahalia Lucus

De Veluwe is een vroeg bewoond gebied van Nederland. Opgravingen van onder meer grafheuvels en urnenvelden duiden hierop. De naam Veluwe is niets anders dan de naam in het Latijn: Vahalia Lucus. Het is Vaal Bos in onze moedertaal. Dit transformeerde van Vahalia Lucus naar Veel Luwte tot Veel Loo. Het geeft redenen om te bedenken dat de Veluwe in die tijd bij de Waal gerekend wordt. Rijn of IJssel waren klaarblijkelijk nog niet benoemenswaardig. Andere oude benamingen als Falwa, Felaouwe, Vale Ouwe, Pago Felua zijn latere noteringen van de naam. Denk bij de naamvariant Betuwe vooral eerst aan de Latijnse landnaam Patavia voor Nederland (Peutinger). De Veluwe werd lange tijd slechts doorsneden door de Hessenwegen. De bezoekers waren voornamelijk handelsreizigers die niets wilden weten uit de natuur. Het behoud van de Veluwse natuurgebieden staat centraal. Op de West-Veluwe is de bio-industrie dominant en overheersen weidebedrijven. Men wenst agrarische gebieden van voldoende omvang en streeft ernaar verkeer en verblijfsrecreatie in de natuurgebieden te beperken. Op de Hoge Veluwe is dit beleid alleen succesvol gebleken. Met name de zuidelijke Veluwezoom kende een hoge bevolkingsgroei. In de aantrekkelijke gebieden verrezen ook campings, caravanparken en zomerhuisjes, die de kwetsbare Veluwse bossen aantastten. Dit toont aan dat het leven op de Veluwe nog altijd een gevecht is voor mens en dier.

  Het Geldersch Landschap

© 2019 Frederik N. Heinsius