De Veluwe is een vroeg bewoond gebied van Nederland. Opgravingen van onder meer grafheuvels en urnenvelden duiden hierop. De naam Veluwe is niets anders dan de naam in het Latijn: Vahalia Lucus. Het is Waal Bos in onze moedertaal. Dit transformeerde van Vahalia Lucus naar Vael Luwte tot Vael Loo(f). Het geeft redenen om te bedenken dat de Veluwe in die tijd wel bij de Waal gerekend werd. Rijn of IJssel waren klaarblijkelijk nog niet al te noemenswaardig. Andere oude benamingen als Falwa, Felaouwe, Vale Ouwe, Pago Felua zijn latere noteringen van de naam. Denk bij de naamvariant Betuwe aan een synoniem voor de Latijnse landnaam Patavia voor Nederland (op de oude Peutinger-kaart). De Veluwe werd lange tijd slechts doorsneden door enkele Hessenwegen. De bezoekers waren voornamelijk handelsreizigers die niets wilden weten uit de natuur. Tegenwoordig staat het behoud van de Veluwse natuurgebieden centraal. Snelwegen, vliegvelden en werkgelegenheid staan echter haaks op dit beleid. In de regio West-Veluwe is de bio-industrie nog dominant en overheersen weidebedrijven. Men wenst veelal agrarische gebieden van grotere omvang. In de regio Oost-Veluwe streeft men ernaar de verblijfsrecreatie tot het buitengebied te beperken. Op de Hoge Veluwe is dit natuurbeleid aardig succesvol gebleken. Men ziet er meer en meer herten en wolven. Dit toont aan dat het leven op de Veluwe nog altijd een gevecht is tussen mens en dier.
Het Geldersch Landschap
© 2019 Frederik N. Heinsius