Steenfabrieken

De provincie Gelderland heeft een flink aantal steenfabrieken. De beschikbaarheid van klei langs de grote rivieren (vooral Maas en Waal) en het grote gebrek aan andere natuurlijke grondstoffen zoals hout en natuursteen stimuleerden de steenbakkerijen. Met de industrialisatie en grote groei van de bevolking nam de vraag naar stenen en dakpannen halverwege de 19de eeuw een grote vlucht. Door toenemende buitenlandse concurrentie, vrouwenarbeid, kinderarbeid en zware arbeidsomstandigheden nam de productie en werkgelegenheid sinds de eerste wereldoorlog gestaag af. De succesvolle bedrijven zijn veelal overgenomen door buitenlandse producenten, vooral door Oostenrijk. De gesloten steenfabrieken bleven vaak lange tijd leegstaan en uiteindelijk gedeeltelijk gesloopt, waarbij vaak als eerste de schoorsteen tegen de vlakte ging. Tegenwoordig worden steeds meer restanten van voormalige steenfabrieken vanwege hun historische betekenis aangewezen als monument zoals onder meer: Steenfabriek De Bovenste Polder in Wageningen, Steenfabriek Costerus in Renkum, Steenfabriek de Wijck in Renkum, Steenfabriek de Kleijkamp in Renkum, Steenfabriek Wolff & Co. in Renkum, Steenfabriek Malburgen in Arnhem, Steenfabriek de Bunswaard in Beuningen en Steenfabriek Daams in Tolkamer.

Geproduceerde stenen