Beekbergerwoud

Het oerbos, genaamd Beekbergerwoud, is een fabeltje. Alle bomen kunnen onder gunstige omstandigheden overoud worden, ouder dan een eeuw, of bij uitzondering ouder dan twee eeuwen, en bij hoge uitzondering, ouder dan drie eeuwen. Oude bomen treft men echter vooral aan in het Amazone-gebied. Oud hout (hardhout) is erg populair bij de consument omdat het duurzaam is. Jong hout (naaldhout) is vooral populair als brandstof. De natuurbeschermers rond de leraar Jac. P. Thijsse vestigden de aandacht op allerlei bijzondere wetenswaardigheden in die begintijd van de natuurhistorische ontdekkingen. De nieuwskranten bleven hier over schrijven en ook de geleerde schrijvers doen uiteraard mee. Het standaardwerk op elke literatuurlijst De Kleine Johannes werd zo toch nog een groot succesverhaal. Zelf heeft Frederik van Eeden het overoude oerbos nooit bezocht. Hij verbleef in die tijd namelijk op zijn eigen landgoed In de Walden. Men is in die begintijd na het probleemgebied Naardermeer aarzelend op zoek naar dit soort van 'gehavende' natuurmonumenten. Deze verontrustende literatuur, droeg wel degelijk bij aan het biologische reveil. Niet het Beekbergerwoud, maar wel het Leuvenumse Bos net buiten Harderwijk en Ermelo is, na de oprichting, verworven door Natuurmonumenten. Een eeuw later meende men alsnog de pijnlijke kwestie op te kunnen pakken. Aan de Woudweg ontwikkelde de natuurclub, uiteindelijk zelf en vrij recent, een natuurlijk 'oerbos' naast de snelweg A50. Al met al begint onze natuurbescherming in 1869 bij de verkoop van dit woud.

© 2019 Frederik N. Heinsius