Het Onze Vader

Het Onzevader, Onze Vader, Gebed des Heren of Paternoster is een standaard christelijk gebed gericht aan God die aanschouwt wordt als ons Aller Vader. De Woordenlijst van de Nederlandse taal vermeldt 'Onzevader' als officiële spelling maar in de katholieke, orthodoxe en protestantse traditie is Onze Vader gebruikelijker. Het wordt ook het Gebed des Heren genoemd en is een van de bekendste gebeden in de kerk.

In de Heilige Schrift komen twee versies voor waarvan in het Nieuwe Testament, één in de Gospel van Mattheus 6:9–13 als deel van het model van een verzoeksgebed dat Jezus ons gegeven heeft tijdens zijn bergrede; en het andere in de Gospel van Lukas 11:2–4.

In de bergrede geeft Jezus duidelijk aan tussen welke grenzen mensen zich mogen bewegen en tot wie wij moeten bidden, niet hem maar wel tot zijn Vader die ook onze Vader is.

Volgens rabbijn Aron Mendes Chumaceiro valt uit de inhoud de Joodse oorsprong van het Onze Vader op te maken. Het eerste vers is gedeeltelijk Jesaja 63:15-16; Ezeciel 36:23 en 38:23, het tweede vers Obadja 1:21 en 1 Samuel 3:18, het derde vers uit Spreuken 30:8, het vierde vers uit Sirach 28:2. Het vers "en leid ons niet in verzoeking" staat niet in het Oude Testament, want "het denkbeeld, dat God een mens in verzoeking brengt, druist tegen de volmaakte rechtvaardigheid en liefde van God in", aldus Chumaceiro. "Verlos ons van den boze" komt uit Psalm 119:133. Het slot is woordelijk uit 1 Kronieken 29:11.

Onze Vader Die in de Hemelen zijt,

geheiligd zij Uw Naam.

Uw Rijk kome,

Uw Wil geschiede op aarde als in de Hemel.

Geef ons heden ons dagelijks brood

en vergeef ons onze schulden,

gelijk ook wij vergeven aan onze schuldenaren.

En leid ons niet in bekoring,

maar verlos ons van het kwade.

Want van u is het Koninkrijk,

en de kracht

en de heerlijkheid

tot in eeuwigheid.

Amen.

***