Кавецкi А.Э.

Мой дзядуля Кавецкi Альдон Эдуардавiч нарадзiўся 1 лiстапада 1925 года у вёсцы Чырвоны Бераг (Клiчаўскi раён, Магiлёўская вобласць). У час Вялiкай Айчыннай вайны яго вёску акупавалi, i ён маладым хлопцам пайшоў у партызанскi атрад iмя Iзоха № 277. Дзядуля прымаў удзел у баявых дзеяннях на тэрыторыi Усакiнскiх лясоў Клiчаўскага раёна: грамiў з партызанамi нямецкiя гарнiзоны, удзельнiчаў у «рэйкавай вайне». У лясах раёна было шмат партызанскiх атрадаў, таму фашысты заўсёды жылi ў жахе. У вынiку суладных дзеянняў партызанскiх атрадаў Клiчаўшчына апынулася датэрмiнова вызваленай ад ворага.

29 чэрвеня 1944 года партызанская брыгада ўз’ядналася з часткамi Чырвонай Армii. Армiя рухалася з баямi на Захад. У мястэчку Бераставiца, што паблiзу Польшчы, Альдон Эдуардавiч быў паранены ў нагу i шпiталiзаваны ў г. Вроцлаў. Вайна скончылася, калi ён праходзiў рэабiлiтацыю пасля лячэння ў г. Калузе.

Майму дзядулi пашанцавала ў гэтай крывавай вайне: ён застаўся жывы. Потым праходзiў ваенную службу ў гарадах Калуга i Тула i быў ахоўнiкам ваеннапалонных фашыстаў у АПБ (асобны працоўны батальён) № 340.

Вось такiм чынам прайшла вайна для байца.

Прадзядуля ўзнагароджаны ордэнам «Айчынная вайна» I ступенi i шматлiкiмi медалямi.

Гiсторыю сваёй сям'i паведамiла Петрусёва Ірына Васільеуна, натарыус Мінскай абласной натарыяльнай акругі