Η Φράγκικη Μενδενίτσα, 1204 - 1414

της Πρωτοβουλίας για την Ανάδειξη της Ιστορίας της Μενδενίτσας


Η πλέον γνωστή περίοδος της ιστορίας της Μενδενίτσας αφορά την εποχή της Φραγκοκρατίας, η οποία επικράτησε μερικώς στην Ελλάδα μετά τη πτώση της Κωνσταντινούπολης στους Σταυροφόρους το 1204. Τότε ιδρύθηκε και η Μαρκιωνία της Μενδενίτσας (Marquisate of Boudonitza) από τον Λομβαρδό ιππότη Guido Palavicini στον οποίο ανατέθηκε, από τον Βασιλιά της Θεσσαλονίκης Βονιφάτιο τον Μομφερρατικό, η φύλαξη του περάσματος των Θερμοπυλών. Ο G. Palavicini επέλεξε τη Μενδενίτσα λόγω της στρατηγικής της θέσης και της αρχαίας της ακρόπολης, στα ερείπια της οποίας έκτισε ισχυρό κάστρο που αποτέλεσε την έδρα της Μαρκιωνίας για πλέον των 200 χρόνια. Η επικράτεια της Μαρκιωνίας περιελάμβανε το μεγαλύτερο μέρος της Λοκρίδας, μέρος της ανατολικής Φθιώτιδας και τη βόρεια Φωκίδα.

Τον Guido Palavicini, που σκοτώθηκε το 1237 σε μάχη με τους Έλληνες, διαδέχτηκαν απόγονοι της δυναστείας του, οι οποίοι κυβέρνησαν την Μαρκιωνία της Μενδενίτσας μέχρι το θάνατο της Gullielma Palavicini το έτος 1358. Στη συνέχεια, η Μαρκιωνία περιήλθε στην κυριαρχία της Βενετικής οικογένειας των Zorzi και τέθηκε υπό τη προστασία της Βενετίας. Οι Zorzi κυβέρνησαν για περίπου 55 χρόνια, μέχρι που το Κάστρο της Μενδενίτσας έπεσε στους Οθωμανούς το έτος 1414, οι οποίοι και επικράτησαν στην περιοχή πλέον των 400 χρόνων, μέχρι την Επανάσταση του 1821.

Η ιστορία της Μαρκιωνίας της Μενδενίτσας και του κάστρου της έχει μελετηθεί από τον Βρετανό ιστορικό William Miller (1864 - 1945), o οποίος δημοσίευσε την έρευνά του σε άρθρο με τίτλο «Marquisate of Boudonitza, 1204-1414» (Η Μαρκιωνία της Μενδενίτσας 1204-1214), στο περιοδικό The Journal of Hellenic Studies, Cambridge Press, 1908 .