Ιδέες και Προτάσεις 

(η παράθεση και προβολή τους εδώ γίνεται για ενημέρωση και διαβούλευση, με την ελπίδα ότι τελικά θα υλοποιηθούν) 

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Τα πλέον σημαντικά, αλλά και δύσκολα, εκκρεμή ζητήματα αφορούν την αποκατάσταση και ανάδειξη 

(α) του Μεσαιωνικού Κάστρου και (β) του Δημοτικού Σχολείου Μενδενίτσας

 Αυτά αναπτύσσονται σε ξεχωριστές ενότητες:  ΕΔΩ για το κάστρο και ΕΔΩ για το σχολείο 

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ιδέες και Προτάσεις

1) Μενδενίτσα. Δράσεις προς τιμή και ανάμνηση της Επετείου 200 χρόνων της Επανάστασης του 21 ΕΔΩ

2) Αποκατάσταση του τοιχίου του παληού υδραγωγείου και της βρύσης στο Μπεζεστένι (Υποβλήθηκε αίτηση της κοινότητας μέσω του Δήμου για τη χορήγηση άδειας της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας. Δείτε αίτημα ΕΔΩ και την αδεια της αρχαιολογίας ΕΔΩ. Προς υλοποίηση).

3) Ονοματοδοσία Πλατειών και Δρόμων (Η πρόταση υποβλήθηκε στις 4/2/21 στο Δήμο και εγκρίθηκε ομόφωνα στις 23/4/21, και υλοποιήθηκε τον Οκτώβριο 2022 ΕΔΩ)

4) Ψηφιοποίηση και ανάρτηση της "Φωνής της Μενδενίτσας" (Η υλοποίηση έγινε παράλληλα, σε δύο ιστότοπους: στην ιστοσελίδα της ΠΑΙΜ (ΕΔΩ), και στον ιστότοπο του Συλλόγου Μενδενίτσας (ΕΔΩ

5) Αποκατάσταση-διάσωση του κτηρίου του Δημοτικού σχολείου Μενδενίτσας ΕΔΩ

6) Πλατάνος και πηγάδι στα Ταμπούρια. Ανάδειξη του χώρου και νέες χρήσεις 

7) Πλάτανος Μπεζεστένι. Ανάπλαση και ανάδειξη του χώρου

8) Αποκατάσταση και ανάδειξη των παλαιών βρυσών Μενδενίτσας

Πρόταση 1. Δράσεις προς τιμή και ανάμνηση της Επετείου 200 χρόνων της Επανάστασης του 21

Πρόταση της ΠΑΙΜ και της Κοινότητας, δαπάναις Μενδενιτσιωτών. Υλοποιήθηκε το καλοκαίρι του 2021

Δείτε: α)Δράσεις και Εορτασμός ΕΔΩ, β) Ανέγερση του επετειακού μνημείου στη Ράχη ΕΔΩ

Πρόταση 2. Αποκατάσταση του τοιχίου του παληού υδραγωγείου και της βρύσης στο Μπεζεστένι

Πρόταση του Κώστα Σάμιου σε συνεργασία με την Κοινότητα και τη Πρωτοβουλία για την Ανάδειξη της Ιστορίας της Μενδενίτσας. Μετά από γραφειοκρατικές ενέργειες 10 μηνών εξασφαλίστηκε η άδεια της Υπηρεσίας Νεωτέρων Μνημείων του Υπουργείου Πολιτισμού, η οποία και δρομολογεί την υλοποίηση του έργου. Σχετικές πληροφορίες ΕΔΩ

Πρόταση 3: Ονοματοδοσία Πλατειών και Δρόμων

Πρόταση της ΠΑΙΜ. 10 Ιουλίου 2020: Οι  πρώτες προτάσεις υποβλήθηκαν στην Κοινότητα για διαβούλευση και αποδοχή, με κοινοποίηση στο Σύλλογο Μενδενίτσας, και στο γραφείο του Δημάρχου Καμένων Βούρλων.   16 Ιανουαρίου, 2021: Τροποποιήθηκαν μετά από προτάσεις και διαβούλευση. 

4 Φεβρουαρίου 2021: Υποβολή προτάσεων (από τον πρόεδρο της κοινότητας και τους συν-υποψηφίους του στις εκλογές του 2019) προς το Δήμο Κ. Βούρλων, για έγκριση σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις. (ΕΔΩ). 23 Νοεμβρίου 2021:  Εγκρίθηκε (με αλλαγές) ομόφωνα από το Δημοτικό Συμβούλιο.

Ιούλιος 2022. Εγκρίθηκε απο την επιτροπή Ονοματοδοσιών της Περιφέρειας της Ανατολικής Στερεάς Ελλάδας.  Οκτώβριος 2022: Υλοποιήθηκε  

Πρόταση 4. Ψηφιοποίηση και ανάρτηση στο Διαδίκτυο της εφημερίδας "Η Φωνή της Μενδενίτσας" 

Πρόταση της ΠΑΙΜ. Ιανουάριος 2021: Η πρόταση υλοποιήθηκε (ΕΔΩ), σε συνεργασία με το Σύλλογο Μενδενίτσας (ΕΔΩ) 

Πρόταση 5.  Αποκατάσταση-διάσωση του κτηρίου του Δημοτικού σχολείου Μενδενίτσας

Περισσότερα δίνονται ΕΔΩ

Το Δημοτικό Σχολείο στις αρχές του 1960

Το κτήριο του Δημοτικού Σχολείου σήμερα (2021) 

Πρόταση 6. Πλατάνος και πηγάδι στα Ταμπούρια. Ανάδειξη του χώρου και νέες χρήσεις


Ο πλάτανος, φυτρωμένος στη θέση του παληού που υπήρχε εκεί, και ο χώρος περί αυτόν. Βρίσκεται στο ανατολικό άκρο του χωριού στη περιοχή Ταμπούρια, στο δρόμο προς Άγιο Χαράλαμπο (Λιαπάτα). 

Το παληό ιστορικό πηγάδι, είναι εκεί για εκατοντάδες χρόνια.  Κατά την Οθωμανική περίοδο τροφοδοτούσε με νερό το τούρκικο μοναστήρι (Τεκκέ) που βρισκόταν στο διπλανό λόφο.   

Κατά καιρούς έχει εκφραστεί η άποψη ότι ο χώρος είναι κατάλληλος για τη δημιουργία ενός χώρου αναψυχής με μια σύγχρονη και ασφαλή παιδική χαρά, κάτι που λείπει από το χωριό. Τονίζεται ότι η ανάπτυξή και ανάδειξη του χώρου δεν πρέπει να γίνει σε βάρος της ιστορικότητάς του. Κυρίως, θα πρέπει να προσεχτεί η διατήρηση-ανακαίνιση και προβολή του ιστορικού πηγαδιού, και να προσεχθεί ο επίσης ιστορικός πλάτανος. Για τη σωστή ανάδειξη του χώρου χρειάζεται τεχνική μελέτη. 

Πρόταση 7. Πλάτανος Μπεζεστένι. Ανάπλαση και ανάδειξη του χώρου

Η θέση Μπεζεστένι βγαίνοντας απο το χωριό, προς το Νεκροταφείο

Ο ιστορικός πλάτανος στο Μπεζεστένι σήμερα

Ο χώρος περί το πλάτανο στο Μπεζεστένι είναι κατάλληλος για τη δημιουργία χώρου αναψυχής με μια μικρή παιδική χαρά. Π.χ., θα μπορούσε να οριοθετηθεί ο ευρύτερος χώρος και μέσα σε αυτόν  να διαμορφωθεί ένας μικρότερος πλακόστρωτος χώρος ανaψυχής με πέτρινους πάγκους, τραπέζια, και μια μικρή παιδική χαρά, κλπ.  Για την ανάπτυξη αυτή χρειάζεται πρώτα να γίνει τεχνική μελέτη. Επίσης είναι ανάγκη ο ιστορικός πλάτανος και η ύδρευσή του να προσεχθεί ιδιαίτερα. 

Το Μπεζεστένι είναι τούρκικη λέξη και σημαίνει υπαίθρια αγορά-παζάρι (κυρίως ζώων), η οποία προφανώς υπήρχε στο μέρος αυτό για εκατοντάδες χρόνια. Η ιστορικότητα του χώρου θα μπορούσε να προβληθεί μέσω καλαίσθητου πληροφοριακού πίνακα. 

Αντίστοιχος σχεδιασμός "Ανάπλασης του χώρου στο Μπεζεστένι" είχε γίνει και στο παρελθόν, το έτος 1999 από το Σύλλογο των Απανταχού Μενδενιτσιωτών (δείτε ΕΔΩ).   

Πρόταση 8: Αποκατάσταση και ανάδειξη των παλαιών βρυσών Μενδενίτσας

Η συντήρηση και αναπαλαίωση των λίγων παλαιών βρυσών που έχουν επιβιώσει, θα είναι αναμφισβήτητα μια προσφορά για την ανάδειξη ενός μέρους της ιστορίας της Μενδενίτσας.

Οι Βρύσες της Μενδενίτσας

Για τις παληές - ιστορικές βρύσες της Μενδενίτσας έχουν γράψει στα βιβλία τους ο Γιώργος Μωραΐτης και η Μαρία Λάμπρου.  Εδώ παρέχεται η περιγραφή του Γιώργου Μωραΐτη για κάποιες  από τις παληές βρύσες του χωριού. 

"Παίρνοντας τον απάνω δρόμο συχνά, για να πάω στο σπίτι τού παππού Τσαμαντάνη ή στην εκκλησιά, στεκόμουν σε δυο πελώριες βρύσες και ξεχνιόμουν να τις θαυμάζω. Ήτανε οι μεγαλύτερες του χωριού. Με τις ψηλές μάντρες, με τις πέτρινες κούπες, με τις χρυσές κάνουλες. Της μιανής οι κάνουλες άστραφταν στον ήλιο απ' το πρωί ως τ' απομεσήμερο. Της αλληνής δεν τις έβλεπε καν ο ήλιος, ήταν χωμένη στ’ απόσκια. Η πρώτη ήταν χτισμένη στον τοίχο της μάντρας ενός μεγάλου παλιού τουρκόσπιτου, με τεράστιο μπαλκόνι σαν αυλή. (Αρχοντικό αυτό μιας αιωνόβιας γερόντισας. Της γιαγιάς Αντεριώτισσας, που έζησε εκατόν έξι χρόνια και πέθανε στη Κατοχή). Η δεύτερη ήτανε μέσα σε μια κλειστή απ’ τις τρείς μεριές μάντρα, δίπλα στο σπίτι του παπά, του παπ’ -Ακρίβου. 

Τι βρυσάρες ήταν εκείνες! Καθώς και μιά άλλη: η Σκεπαστή. Στην πίσω γειτονιά του Κουτλούμ αυτή. Ψηλά, στα Πισλέικα και τα Κυριαζέικα σπίτια. Κάτι σπίτια-φρούρια, χτισμένα πάνω από μια παμπάλαια στοά. Καμάρα τη λέγανε, κι ήταν σωστή γαλαρία. Κάτω περνούσε το υδραγωγείο. Μόλις διάβαινες την καμάρα, βρισκόσουν πάνω απ’ τη βρύση. Αλλά εύκολα δεν την έβλεπες. Δεν ήτανε σκεπαστή. Την είπανε έτσι γιατί ήταν χωμένη κάτω από το δρόμο, χτισμένη στον τοίχο του υδραγωγείου. Όλο κι όλο εξείχε απ’ το τοίχο μια χοντρή μαύρη κάνουλα μιας πιθαμής, κι αυτό ήταν όλο... Η άλλη μεγάλη βρύση (η τέταρτη στη σειρά – οι υπόλοιπες  δεν ήταν και τόσο σπουδαίες, δηλαδή θεαματικές) ήταν (στο σπίτι του Πισλοστάθη) κοντά στην πλατεία. Η περίφημη Σωλήνα!  

Το νερό απ’ αυτές  τις βρυσάρες έβγαινε με ορμή σα μέσα από βράχο και πότιζε κήπους, όπου θρασομανούσε η βλάστηση. Στις δύο πρώτες και στη Σωλήνα , που ήταν ψηλές, εμείς τα παιδιά έπρεπε να τεντωθούμε για να φτάσουμε το στόμα μας στις κάνουλες και στις κούπες να πιούμε νερό. Στην Τρίτη, τη Σκεπαστή, έπρεπε να γονατίσουμε, να προσκυνήσουμε, να σκύψουμε μπηχτοκέφαλα, να διπλωθούμε σα σουγιάδες. Και να μας βγεί το νερό...απ’ τη μύτη!"

Υπάρχουσες παληές βρύσες που μπορεί να αναπαλαιωθούν 

Σύμφωνα με το βιβλίο της Μαρίας Λάμπρου, υπήρχαν 8 βρύσες στο χωριό που εξυπερετούσαν τους κατοίκους. Πέραν των ονομάτων τους, συνήθως έφερναν και τα ονόματα των οικογενειών που γειτνίαζαν με αυτές. 

Αυτές ήταν: 1) Η «Μέσα βρύση» μετά τη Καμάρα που λεγόταν και του «Κουτσασίμου», 2) η «Σκεπασμένη» που λεγόταν και «Σιαφέϊκη» ή «Παπακριβεϊκη», 3) Η «Καστρινή» ή και «Τραπατσέϊκη», 4) η βρύση στο Μετσίτ που λεγόταν και «Χαλδουπέϊκη», 5) Η «Μαχαλόβρυση» ή και «Φαφουτέϊκη», 6)  η βρύση στο ανατολικό Κουτλούμ που λεγόταν «Καψαλέϊκη», 7) η βρύση  «Σωλήνα» κοντά στη πλατεία που λεγόταν και του «Πισλονάση», και τέλος 8) η «Κατουρλού» στο δρόμο προς τα Ταμπούρια, που λεγόταν και «Αντεριωτέϊκη».

Από τις οκτώ αυτές βρύσες υπάρχουν σήμερα οι ακόλουθες τρείς, και αυτές βέβαια σε φτωχή κατάσταση: α) η Καστρινή, β) η Μαχαλόβρυση, και γ) η Κατουρλού. Παραθέτουμε φωτογραφίες και λίγα σχόλια σχετικά με την ενδεχόμενη διάσωσή τους. Και στις τρείς, ακριβώς δίπλα τους υψώνεται ένας στύλος της ΔΕΗ, προφανώς επειδή ήταν ένα εύκολο σημείο για να τοποθετηθεί, αφού κανένας δεν είχε αντίρρηση μια και η βρύση ήταν πλέον άχρηστη και ο χώρος κοινοτικός! Επιπλέον των τριών αυτών παραδοσιακών βρυσών του χωριού υπάρχει μια ακόμη βρύση που θα μπορούσε να αποκατασταθεί στο χώρο του Δημοτικού Σχολείου.

Για την επιμέρους περιγραφή των βρυσών και της σημερινής τους κατάστασης, δείτε ΕΔΩ 

Καστρινή - Τραπατσέϊκη

Μέσα Βρύση - Φαφουτέϊκη

Κατουρλού-Αντεριωτέϊκη

Βρύση Ελ. Τραπάτσα - Σχολείο