Ніл Гілевіч

Ніл Сымо́навіч Гіле́віч нарадзіўся 30 верасня 1931, в. Слабада, Лагойскі раён, Мінская вобласць — беларускі паэт, перакладчык, празаік, драматург, літаратуразнавец, фалькларыст і грамадскі дзеяч. Заслужаны дзеяч навукі БССР (1980 г.). Народны паэт Беларусі (1991 г.). Пасля смерці Рыгора Барадуліна ў 2014 годзе Ніл Гілевіч быў апошнім жывым чалавекам, які меў званне Народнага паэта Беларусі.

Першыя гады пасля Другой сусветнай вайны працаваў калгасным паштальёнам. У 1951 годзе скончыў Мінскае педагагічнае вучылішча. Апошні год вучобы спалучаў з працай настаўніка ў адной са школ Мінска.

Член Саюза пісьменнікаў СССР з 1954 года. Скончыў у 1956 годзе філалагічны факультэт БДУ.

З 1958 да 1963 г. працаваў таксама літкансультантам газеты «Звязда». З 1960 года выкладаў на кафедры беларускай літаратуры БДУ, з 1968 — дацэнт, у 1978 —1986 — прафесар. Кандыдат філалагічных навук (1963).

Быў рэдактарам альманаху замежнай літаратуры «Далягляды». З 1980 да 1989 года — першы сакратар праўлення СП БССР, у 1981—1991 гг. сакратар праўлення Саюза пісьменнікаў СССР. У 1989—1997 гг. — старшыня рэспубліканскага Таварыства беларускай мовы імя Францішка Скарыны. Галоўны рэдактар бюлетэня ТБМ «Наша слова».