Ultimate Frisbee
Hieronder lees je meer over het onderdeel Ultimate Frisbee.
ULTIMATE FRISBEE
ALGEMEEN
Frisbee is een snelle, spectaculaire teamsport. De spelers proberen door over te gooien te scoren in het eindvak van de tegenstander. Gooien, vangen, rennen en samenspelen zijn daarbij belangrijk.
SPELREGELS
Ultimate in 10 simpele regels
Het veld bij Ultimate is ongeveer 100 meter lang en is 37 meter breed. Aan beide uiteinden zit een eindzone van 18 meter.
Beide teams beginnen elk punt in hun eigen eindzone. Het verdedigende team gooit de schijf zo ver mogelijk het veld in. De ontvangende ploeg mag beginnen met aanvallen.
Als je de schijf in de eindzone vangt heb je een punt.
Je mag niet lopen als je de schijf vast hebt.
Het verdedigende team kan de schijf veroveren wanneer:
De schijf op de grond komt,
wordt gevangen door de verdediger of;
buiten het veld landt.
Makkelijker te onthouden: Als een speler de schijf gooit en niemand van zijn ploeg vangt hem, dan is de schijf altijd voor de tegenpartij.
Na elk punt mag iedereen uit het team wisselen.
Ultimate is geen contactsport. Dit betekent dat je de schijf niet van de gooier mag afpakken. Ellebogen, tackles en vasthouden zijn natuurlijk al helemaal niet toegestaan.
Als er een overtreding (foul) gemaakt wordt gaat de schijf daarheen waar hij zou zijn geweest als de foul niet gemaakt zou zijn.
Ultimate is een teamsport zonder straffen. De spelers geven zelf aan wanneer zij iets een overtreding vinden (call). Als beide spelers het niet eens zijn, dan wordt opnieuw gespeeld.
Omdat Ultimate zonder straffen en scheidsrechter wordt gespeeld, zijn Ultimate-spelers eerlijk en sportief. Dit noemen we de “spirit of the game” (SoTG).
Wat is Spirit of the Game?
Bij Ultimate gebruiken we de Engelse term “Spirit of the Game” als we spreken over de sportiviteit van spelers en teams. Omdat je zelf de wedstrijd regelt speel je spannende, sportieve wedstrijden zonder scheidsrechter en hou je er altijd een goed gevoel aan over. Na afloop van elke wedstrijd deel je “Spiritpunten” uit aan je tegenstander en aan het eind van het toernooi wordt opgeteld welk team de “Spirit of the Game” prijs wint.
Je speelt met spirit als je:
De regels gebruikt om een eerlijke wedstrijd te spelen. Doe je best om te winnen, maar hou je aan de regels. Zeg ‘foul’ wanneer er een fout is gemaakt en stop met spelen als iemand anders zo’n ‘call’ maakt.
De regels kent. Je kunt de wedstrijd nooit zelf regelen als je de regels niet kent. Leg je tegenstander de spelregels uit als dat nodig is. Je kunt ook zelf roepen dat je een overtreding gemaakt hebt, dat is echt super spirit!
Rustig kunt blijven. Luister rustig naar de mening van je tegenstander en stel vast of je het met elkaar eens bent. Zo niet, dan gaat de schijf een stap terug in het spel.
Aardig bent en plezier maakt. Juich voor je eigen team en feliciteer je tegenstander met een mooie actie. Stel jezelf voor aan de tegenstander en wens hem succes. Het draait dus allemaal om respect voor elkaar en voor de regels. Je krijgt respect als je geweldig speelt, maar alleen als je dit ook sportief doet. Zeggen tegen een teamgenoot dat hij wat minder hard moet schreeuwen is goede spirit! Die ene beginnende speler in je team niet de schijf toespelen is slechte spirit. De beste spirit hoort bij het team dat eerlijk speelt en zijn best doet om te winnen.
TECHNIEKEN
Deze bestaan uit;
De grepen
Worpen
Vangtechnieken
De grepen
De greep voor de backhand:
De greep voor de forehand:
De greep voor de hammer:
De belangrijkste worpen.
Er zijn heel veel manieren waarop je een schijf kunt gooien. Hieronder laten we van de meest gebruikte worpen de techniek de revue passeren. Deze zullen waarschijnlijk het meeste resultaat opleveren. In het begin zul je nog niet zo ver kunnen gooien. Een algemene regel is: hoe meer “spin” je de schijf meegeeft, hoe beter hij zweeft en hoe verder hij komt. En bedenk: oefening baart kunst.
Backhand
Forehand
Upside down
Backhand
Dit is de bekendste worp. De beweging lijkt een beetje op de backhand slag bij tennis.
Houd de schijf als een waaier vast: de wijsvinger op de rand, de duim aan de bovenkant en de ander vingers naast elkaar aan de onderkant van de schijf (zie het linkerplaatje).
Werp de schijf horizontaal op borsthoogte. Het is vooral belangrijk dat de schijf op het moment van loslaten horizontaal ligt. Geef de schijf met je pols een extra draai mee. Het rechterplaatje laat dit zien (te lezen van rechts naar links).
Side-arm. (Forehand of Flick)
Houd de schijf als het ware geklemd in je vuist: de duim aan de bovenkant van de schijf, de wijs- en middelvinger in de binnenrand en de ringvinger en pink tegen de palm van de vuist aangedrukt (zie het linkerplaatje).
De beweging lijkt hier een beetje op de forehand slag bij tennis. Houd de elleboog laag en geef de schijf met een snelle polsbeweging extra draaiing mee (zie het rechterplaatje). Ook hier is het belangrijk dat de schijf op het moment van loslaten horizontaal ligt.
Upside-down. (The Hammer)
Houd de schijf precies zo vast als bij de side-arm worp. De beweging lijkt op de manier waarop je bovenhands een bal gooit. Beweeg je arm langs je hoofd en geef op het laatste moment met je pols de schijf nog wat extra draaiing mee. Hoe beter de schijf verticaal ligt bij het loslaten, hoe beter het resultaat.
Filmpje met uitleg van de 3 werptechnieken
Bocht maken met de frisbee
Om de baan van de frisbee van een rechte lijn te doen afwijken, moet men de hoek waaronder de schijf wordt losgelaten veranderen.
Als men bijvoorbeeld wil dat de schijf een bocht van rechts naar links maakt, dan moet men de schijf loslaten met de rechterzijde hoger dan de linkerzijde (groene baan). Op deze manier kan men dus zorgen dat de baan van de frisbee afwijkt van de rechte lijn.
Wil men echter een bocht creëren die van links naar rechts draait, dan zal men de schijf dus andersom moeten houden bij het loslaten, dus met de linkerzijde van de schijf hoger dan de rechterzijde (rode baan). Door de frisbee in een bocht te werpen heeft men de mogelijkheid om een tegenstander te omspelen. Tevens maakt het feit dat de frisbee een andere baan beschrijft, het voor de tegenstander ook veel moeilijker om deze te onderscheppen. Men kan deze eigenschap van de frisbee als aanvaller gebruiken.
Makkelijkste om te onthouden;
De frisbee maakt een bocht naar zijn LAGE KANT.
Vangen
Eenhandig:
Bij de éénhandige vangtechniek is het belangrijk dat de men de schijf zo vangt dat er zowel vingers aan de onderkant als aan de bovenkant zijn. Is de schijf hoog wanneer men hem wilt vangen, dan is de duim aan de onderkant (figuur 29) en de andere vingers aan de bovenkant. Is de schijf juist laag bij het vangen, dan is dit net andersom (figuur 30). De duim wordt aan de bovenkant en de andere vingers aan de onderzijde van de frisbee gehouden. Het is echter aan te raden om zeker in het begin de schijf met beide handen te vangen.
Tweehandig;
De tweehandige vangtechniek is veiliger maar kan niet in elk geval toegepast worden. Door de frisbee met één hand aan de onderkant en de andere aan de bovenkant te vangen, is de kans dat de schijf valt zeer klein. Deze manier van vangen noemen we de “pancake-catch”.
Een andere manier om de schijf met 2 handen te vangen, is deze waarbij men de vingers hetzelfde houdt zoals men dit bij de eenhandige techniek deed. Men omknelt bij een lage worp de schijf met de duimen naar boven en de andere vingers langs onder (zie figuur 33). Bij een hoge worp doet men net andersom (zie figuur 34)
Freestyle; (voor de leuk)
