Kogelstoten is een onderdeel binnen de atletiek waarbij het de bedoeling is om een kogel over een zo groot mogelijke afstand weg te stoten. De kogelstoter stoot zijn/haar kogel vanuit een cirkel, die in de stootrichting wordt begrensd door een witte stootbalk.

De atleet staat in een ruglingse standworphouding en stoot de kogel na een draai-drukbeweging vanop het steunbeen voorwaarts weg.

De voeten wijzen zijwaarts. Het gewicht start vanop het gebogen steunbeen. De schouders wijzen rugwaarts; het hoofd is rugwaarts gericht. De hand is achter de kogel De elleboog is hoog. De linkerarm (voor rechtshandigen) is voor het lichaam. De atleet draait het steunbeen in door achtereenvolgens de hiel, de knie en de buik naar voor te draaien. Daarbij draait de voet van het steunbeen in de werprichting. Lichaamsstrekking bij uitstoot.

Deze techniek wordt ook wel de O'Brien-techniek genoemd, omdat deze techniek in de vijftiger jaren door Parry O'Brien is geïntroduceerd, die daarmee het kogelstoten domineerde. De kogelstoter staat met de rug naar de werpsector gekeerd achter in de stootring. Hij buigt sterk voorover, en stoot vervolgens met een glijdende draaipas, waarin de atleet zich ook strekt, naar achteren de kogel de sector in.

Mannen finale kogelstoten.