Gist

Tsja…gistcellen zijn de werkpaardjes. Heel belangrijk. Al die gistcelletjes hebben de belangrijke taak de suiker om te zetten in alcohol.

Zonder gist geen wijn.

Overigens: op veel fruit zitten wilde gisten. Bekend is dat olifanten en andere dieren dronken kunnen worden van het eten van gistend fruit.

Misschien is de eerste wijn ook wel ontstaan doordat iemand een hoop druiven bewaarde in een grote emmer na een paar dagen merkte dat er een heel ander geurtje ontstond en een lekker ruikend sapje, wat als je het opdronk, voor vrolijkheid zorgde. Hoe dan ook: gisting is een natuurlijk proces.

Maar wij willen er wat meer controle over krijgen. Ondanks dat er hobby-wijnmakers zijn die als ware helden de wilde gisten hun gang laten gaan.

Ik doe dat liever niet. Ik ben geen held. Bovendien weet ik niet zo goed welke gisten erop zitten. En wat voor alcohol ze afleveren. En hoeveel alcohol de gisten aankunnen.

Dus wat ik doe is met behulp van een halve gram sulfiet per 5 liter die wilde gisten onschadelijk maken. Na een dag of zo, voeg ik dan zorgvuldig geselecteerde en gecultiveerde wijngist erbij.

Er zijn heel veel soorten op de markt, elk met hun eigen kwaliteiten en smaakontwikkeling. Er zijn gisten die het in koude temperaturen goed doen, er zijn gisten die de wilde gisten onschadelijk maken, gisten voor witte wijn, gisten voor rode wijn, gisten die hoge alcoholpercentages aankunnen, gisten voor honingwijn enz.

Je kunt gisten in vloeibare vorm kopen. Of gedroogd. Ik gebruik zelf altijd de gedroogde.

Om een snelle gisting te bevorderen voeg ik altijd gistvoeding toe aan de most. Verder maak ik een of 2 dagen van te voren een giststarter.