wordt te pas en te onpas gebruikt om mensen hun onkunde nog eens flink in te wrijven. Bestaat het effect — en als het bestaat, hoe groot is het dan werkelijk?
Je komt ze nogal eens tegen: types die stellige meningen verkondigen over een onderwerp waar ze duidelijk weinig vanaf weten, die vol overtuiging ingaan tegen alles wat wetenschappelijk bekend is.
Onzinnige antivaccinatiepropaganda,
waarschuwingen voor gezondheidsrisico’s van mobiele telefoons, of
quasiverklaringen die berusten op kletskoek over kwantummechanica.
Bloedirritant soms. Hoe verleidelijk is het dan niet om zo iemand de oren te wassen door zijn onkunde met echte, betrouwbare kennis aan te tonen? En ze ter afsluiting een mokerslag uit te delen door ze toe te voegen dat het hier weer om een ‘typisch geval van Dunning-Kruger’ gaat?
Plaatje van internet erbij en klaar. Het is duidelijk dat jouw gesprekspartner op ‘Mount Stupid’ zit!
Incompetente mensen overschatten nogal eens hun eigen kunnen en daardoor wanen ze zich bovengemiddeld competent.
Mensen die werkelijk bovengemiddeld competent zijn, hebben daarentegen de neiging hun eigen kunnen te onderschatten.
Minder competente mensen slaan zodoende hun eigen capaciteiten hoger aan dan zij die veel competenter zijn. Dat kan een verklaring zijn voor het gebrek aan intellectueel zelfvertrouwen waar sommige competente mensen mee kampen: zij gaan ervan uit dat anderen net zo capabel zijn als zijzelf. Incompetente mensen vergissen zich dus doordat ze zichzelf te hoog inschatten, terwijl competente mensen zich vergissen doordat ze anderen te hoog inschatten.[1] Het echte dunning-krugereffect is hoogstwaarschijnlijk niet zo groot, en wordt vaak ten onrechte aangevoerd om iemands onkunde mee te verklaren.[3]
Onwetendheid vergroot het zelfvertrouwen. Als je weinig kennis over een onderwerp bezit, is de kans groot dat je met onrealistische of onzinnige meningen, ideeën en oplossingen komt, zonder dat je je hier bewust van bent.
.....
Update 30.09.2022