ประวัติศาสนาพราหมณ์ - ฮินดูและคําสอน

ศาสนาพราหมณ์ หรือ ฮินดู เกิดในเอเชียใต้ คือ ประเทศอินเดีย เมื่อประมาณ 1,400 ปี ก่อนคริสต์ศักราช เกิดจากพวกอารยันที่อพยพเข้ามาในประเทศอินเดีย ถือกันว่าเป็นศาสนาที่เกาแก่ที่สุดในโลกพระเวท เป็นคัมภีร์ศาสนาพราหมณ์ได้รับการยกย่องว่าเป็นคัมภีร์ที่เก่าแก่ที่สุดในโลก และเป็นวรรณคดีที่เก่าแก่ที่สุด ในโลกชื่อของศาสนาเปลี่ยนไปตามกาลเวลา

       ในตอนแรกเริ่มเรียกตัวเองว่า “พราหมณ์” ต่อมาศาสนาเสื่อมลงระยะหนึ่งและได้มาฟื้นฟูปรับปรุง ให้เป็นศาสนาฮินดู โดยเพิ่มบางสิ่งบางอย่างเข้าไป มีการปรับปรุงเนื้อหาหลักธรรมคําสอนให้ดีขึ้น คําว่า “ฮินดู” เป็นคําที่ใช้เรียกชาวอารยันที่อพยพเข้าไปตั้งถิ่นฐานในลุ่มแม่น้ำสินธุ และเป็นคําที่ใช้เรียกลูกผสม ของชาวอารยันกับชาวพื้นเมืองในชมพูทวีป และชนพื้นเมืองนี้ได้พัฒนาศาสนาพราหมณ์โดยการเพิ่มเติม อะไรใหม่ๆ ลงไปแล้วเรียกศาสนาของพวกนี้ว่า “ศาสนาฮินดู” เพราะฉะนั้น ศาสนาพราหมณ์จึงมีอีกชื่อใน ศาสนาใหม่ว่า “ฮินดู” จนถึง

ปัจจุบัน

        ในอดีตศาสนาพราหมณ์หรือฮินดูจะมีการจัดคัมภีร์ออกเป็น 3 พวก ตามการยกย่องนับถือเทวะ ทั้ง 3 โดยแยกเป็น 3 นิกายใหญ่ๆ นิกายใดนับถือเทวะองค์ใดก็ยกย่องว่าเทวะองค์นั้นสูงสุด ต่อมา นักปราชญ์ชาวฮินดูได้กําหนดให้เทวะทั้ง 3 องค์ เป็นใหญ่สูงสุดเสมอกัน เทวะทั้ง 3 องค์นี้ รับการนํามารวมกัน เรียกวา “ตรีมูรติ” ใช้คําสวดว่า “โอม” ซึ่งย่อมาจาก “อะอุมะ” แต่ละพยางค์แทนเทวะ 3 องค์ คือ

          “อะ” แทนพระวิษณุหรือพระนารายณ

           “อุ” แทนพระศิวะหรืออิศวร

          “มะ” แทนพระพรหม

การเผยแผของศาสนาพราหมณในประเทศ

       ศาสนาฮินดูที่มีอิทธิพลต่อวัฒนธรรมไทยนั้นคือ ช่วงที่เป็นศาสนาพราหมณ์ ได้เข้ามาที่ประเทศไทย เมื่อใดนั้นไม่ปรากฏระยะเวลาที่แน่นอน นักประวัติศาสตร์ส่วนมากสันนิษฐานว่า ศาสนาพราหมณ์นี้น่าจะเข้ามา ยุคสมัยสุโขทัย โบราณสถานและรูปสลักเทพเจ้าเป็นจํานวนมากได้แสดงให้เห็นถึงอิทธิพลของศาสนา เช่น รูปลักษณะนารายณ์ 4 กร ถือสังข์ จักร คทา ดอกบัว สวมหมวกกระบอก เข้าใจว่าน่าจะมีอายุประมาณ พุทธศตวรรษที่ 9 - 10 หรือเก่าไปกว่านั้น (ปัจจุบันอยู่พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติพระนคร)

ศาสนาพราหมณ - ฮินดูในโลก

       ปัจจุบันศาสนาพราหมณ์ - ฮินดู นับถือกันมากในประเทศอินเดีย และมีอยู่เป็นส่วนน้อยในประเทศ ต่าง ๆ เช่น ลังกา บาหลี อินโดนีเซีย ไทย และแอฟริกาใต้