การยึดตามหลักธรรมคําสอนของศาสนา เป็นลักษณะของคนดีที่สังคมต้องการ         ทั้งการเป็นคนดีในฐานะบุตร ฐานะลูกศิษย์ และฐานะศาสนิกชน คนที่ได้ชื่อว่าเป็นคนดีที่สังคมต้องการ มักจะเป็นคนมีเหตุมีผล กล้าหาญ อดทน อดกลั้น  มีความซื่อสัตย์ สุจริต  มีกิริยามารยาทดี มีเสน่ห์ มีจิตใจงาม เมตตาต่อสัตวทั้งหลาย รู้จักช่วยเหลือสงเคราะห์ผู้อื่น เคารพในความคิดและความเป็นเจ้าของของผู้อื่น พูดจาในสิ่งที่ถูกต้องเป็นความจริง พูดจาไพเราะ อ่อนหวาน ก่อให้เกิดความสามัคคีกลมเกลียวในหมู่คณะ เป็นต้น  ศาสนาทุกศาสนามีหลักธรรมคําสอน เป็นเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจของศาสนิกชน โดยทุกศาสนามีเป้าหมายเดียวกัน คือ “มุ่งให้ทุกคนมีธรรมะ มีคุณธรรม และสอนให้คนเป็นคนดี” ดังนั้น ศาสนาแต่ละศาสนาจึงมีหลักธรรมคําสอนของตนเองเป็นแนวทางในการประพฤติปฏิบัติ