moodyblues
Moody Blues
Moody Blues
De Moody Blues uit Engeland (Birmingham) ontstaat in 1964. The Moody Blues bestaat uit zanger Denny Laine, toetsenist Mike Pinder, fluitist Ray Thomas, basgitaris Clint Warwick en drummer Graeme Edge en is van oorsprong een r&b-band, maar ontwikkelt zich na verloop van tijd in de richting die vooral de eerste helft van de naam eer zal aandoen.
In 1965 heeft de groep een eerste hit met het sfeervolle nummer Go now.
Een song waarin The Moody Blues vooral hun vocale capaciteiten in volle glorie ten toon kunnen spreiden. De songs die de opvolgers van Go Now hadden moeten worden, blijven onder die maat, en uiteindelijk verlaten Denny Laine en Clint Warwick in 1966 de groep om plaats te maken voor Justin Hayward en John Lodge. Zij komen de groep versterken als deze een crisis doormaakt en eigenlijk geen bestaansmogelijkheden meer heeft.
Maar het is de zomer van 1967 en The Beatles hebben met Sgt. Peppers’ niet alleen de enorme mogelijkheden aangegeven die een studio biedt, maar ook de smaak van de luisteraar aan het wankelen gebracht.
Na BOULEVARD DE LA MADELEINE", die nog helemaal een r&b-band laten horen, kiezen The Moody Blues in 1967 voor een volledige ommezwaai naar de conceptplaat. Niet alleen is de titel van "DAYS OF FUTURE PASSED", geheel in de stijl van de even aforistische als bijna ‘wijsgerige’ muziek van de nieuwe Moody Blues, die rock, Dvorak en religie met elkaar proberen te verzoenen, ook de hoes is geheel in hogere-sferenstijl opgetrokken en laat er geen twijfel over bestaan dat we hier te maken hebben met muziek met een ‘M’. De tweedehands mellotron die de groep heeft gekocht wordt al wel voorzichtig gebruikt, maar de groep laat zich voor "DAYS OF FUTURE PASSED" hoofdzakelijk begeleiden door het London Festival Orchestra.
Met de volgende LP "In search of the lost Chord" zet de Moody Blues het succes voort. Bovendien heeft de groep hits met Tuesday afternoon en Ride my see saw
The Moodies hebben daarna maandenlang zitten schrijven op wat uiteindelijk een popopera zal moeten worden, de platenmaatschappij broedt op het plan om een rockgroep Dvoraks symfonie Uit De Nieuwe Wereld uit te laten voeren, om het stereogeluid ook op de rockmarkt te promoten. The Moody Blues worden hiervoor benaderd en gaan gedwee de studio in op voorwaarde dat ze alle tijd krijgen om ongestoord aan het project te kunnen werken. Terwijl iedereen aan Dvorak loopt te denken, nemen The Moodies iets heel anders op. Maar het resultaat is even bevredigend en Nights in white satin
wordt in alle opzichten een waardige opvolger van Go Now. Ook Days, de plaat waarop Nights voorkomt, krijgt zeer waardige opvolgers in de vorm van zes albums waarop het concept van Days ontwikkeld wordt en waarop we de mellotron, de breekbare stemmen van Hayward en Thomas (meestal) en de quasi-filosofische teksten van zeer verschillend gehalte steeds weer terugvinden.
In navolging van The Beatles en samen met andere groepen die na 1967 plotseling muziek gaan maken met de pretentie van klassieke muziek, vormen The Moodies een schakel in de geschiedenis van de popmuziek, die plotseling volwassen wil zijn.
De eigen platenmaatschappij Threshold, wordt opgericht, en "TO OUR CHILDREN'S CHILDREN'S CHILDREN" is het eerste product. De plaat is bedoeld een ode te zijn aan de eerste mannen op de maan. Maar wat ook de toegespitste onderwerpen van een Moodies-plaat mogen zijn, het achterliggende thema, vaak expliciet in songs onder woorden gebracht, is altijd: wie ben ik, en waarom? Wat doe ik hier en hoe verder? De fans van The Moodies, die in de richtingloze tijd leven van de post-flowerpower-periode, kunnen zich daar goed mee identificeren.
In de zomer van 1970 hebben The Moody Blues een derde grote hit met Question en een zesde album draagt de naam A Question Of Balance. Deze plaat wordt opgevolgd door de stevige rockplaat I'm just a singer in a rock 'n roll band.
Langzamerhand gaan de leden van de groep zich echter met hun eigen concept vervelen en ontstaat de behoefte om aan soloprojecten te gaan werken.
In 1973 maken The Moody Blues hun afscheidstournee over de wereld. Ze kunnen zich de enige westerse popgroep noemen die volledig is doorgebroken in China.
In 1974 zijn ze nog wel met muziek bezig. Zij openen op 17-7-74 een nieuwe 32 sporen-opnamestudio in Londen. Dit is de eerste studio in Engeland waar quadrophonie-opnamen kunnen worden gemaakt.
De groep is nog steeds erg populair in Nederland. Dat blijkt uit de vele uitverkochte optreden in de Heineken Musical Hall in2010, 2013 en 2015. Het blijkt ook uit het aantal hitnoteringen in de Top 2000, dat waren er 6 in 1999 en ook 6 in 2015.
(laatst bijgewerkt op 18-02-16)