middleoftheroad

Middle of the Road

De Schotse groep stond in de jaren zeventig garant voor de muziekstijl "middle of the road". Deze term wordt gebruikt om lichtvoetige, luchtige pop zonder poespas te typeren. De muziek die de groep Middle of the Road maakte, was begin jaren '70 hét voorbeeld van dit soort muziek.

De groep bestond uit zangeres Sally Carr, bassist Eric McCredie, diens broer gitarist Ian McCredie en drummer Ken Andrew. Sally Carr kwam pas later bij de groep, die nog Los Caracas heette, toen ze moest invallen voor de oorspronkelijke zangeres.

Sally (een kapster, geboren 28 maart 1945) viel bij de andere bandleden in de smaak en werd gevraagd om bij de band te blijven. Op dat moment waren de bandleden nog amateurs.

De groep werd in 1970 uitgenodigd door een Argentijnse manager om in Argentinië op te treden en platen op te nemen. De groep zou vanaf Genua (Italië) met een cruiseschip vertrekken, maar eenmaal aangekomen bleek dit schip en de manager er niet te zijn. Ze zaten zonder geld, traden vervolgens op in diverse lokale clubs in Florence en Rome en werd bij toeval in Rome ontdekt door produces Giacomo Tosti. Zo namen ze o.a. een duet op met Sophia Loren.

In 1970 werden de groepsleden profs onder de naam Middle of the Road. Ze deden mee aan het San Remo- festival en kregen door dit optreden een platencontract bij RCA. De eerste plaatopname vond plaats in Rome, Studio One van RCA. Bij het uitbrengen van de eerste single is het meteen raak:

Chirpy chirpy cheep cheep

Deze single kwam in Nederland in maart 1971 binnen, kwam op de 2e plaats terecht en verbleef 10 weken in de Top 40. In het buitenland scoorde deze single ook goed. Wereldwijd werden er 10 miljoen singles verkocht. In Engeland werd het zelfs de enige nummer 1-hit van deze groep. Het is een heel eenvoudig nummer, een cover van een nummer van de Britse zanger Lally Scott. De versie van Lally Scott werd in Nederland in dezelfde periode ook een hit, het bereikte nr. 8. Na deze hit gaat Lally Scott de teksten van de hits van Middle of the Road schrijven, zodat hij ook meeprofiteerde.

Middle of the Road schrikt nogal van dat succes. Ze hadden hiermee hun visitekaartje afgegeven. De band is bang dat het bij één hit zal blijven, maar die angst is onterecht. Al hun volgende liedjes werden gemaakt in het genre van "Chirpy chirpy cheep cheep". De titels waren vaak even onbegrijpelijk als onzinnig;

"Soley Soley" werd hun eerste nr. 1 hit in Nederland. Met deze nr. 1 single + de 2 volgende singles werd Middle of the Road de eerste popgroep ná de Beatles die 3 keer achter elkaar op nummer 1 stonden in Nederland.

De volgende 2 (nr. 1-)hits zijn

+

"Sacramento" bleef liefst 7 weken op nr. 1 staan. Het werd de grootste single van de Top 40 in Nederland van 1972.

Terwijl deze single nog in de Top 40 stond, kwam de volgende single al weer binnen; "Talk of all the USA" met op de b-side "Samson and Delilah". Dit keer zong gitarist Ian Campbell in plaats van zangeres Sally Carr.

Daarna stokte de hitmachine enigszins, al kwamen ze met "Bottoms up" (nr. 5) en "Yellow boomerang" (nr. 2) goed uit de verf.

Na Kailakee kailako (nr. 19) en Samba d'amour was het gedaan met Middle of the Road, eind september 1973.

In Amerika kwam de groep niet echt van de grond, ze hebben hier niet eens in de hitparades gestaan. Ook niet met de singles "Sacramento" en "Talk of all the USA", ondanks deze Amerikaanse titels. Ook in Engeland ging het minder dan in de rest van Europa, hier haalden ze maar 3 top 10-hits.

De populariteit van de groep is in Nederland inmiddels niet meer zo groot als wat het geweest is. Ze hebben o.a. al jaren geen enkele hitnotering meer in de Top 2000. In de Top 4000 van Radio 10 staan ze in 2018 nog 1x, met Sacramento.

Laatste nieuws

  • begin jaren tachtig stond de band weer in de belangstelling door een Stars on 45/productie van Jaap Eggermont, die er een hitmedley van maakte.Eric McCredie, gitarist en zanger bij de Jaren 70-band Middle of the Road, is op 6 oktober 2007 overleden. Hij werd 62 jaar oud.

(laatst bijgewerkt op 13-01-2019)