Kaŭranta kiel kato

La malkvietaj okuloj movas

trans la kameno

Kion vi pensas? Dum vi rigardas la fajron

vi perdas la rigardon

malproksime, vi aŭdas

ankoraŭ la eĥoj de la mortanta tago

ripetas al vi mem

malnovajn sed vanajn vortojn

frostotremas la supra arbaro

kaj en via koro

mallumo ne ĉesas

vagas malvarma birdo

rotaciante en la glacia vitro

eĉ viaj pensoj

mimante sian flugon

eliras kaj serĉas ĝin

blankajn nubojn kaj tiujn kiuj malproksime

amas vin

eterne