Εχε το νου
σου στο παιδι

Τα πρόσφατα περιστατικά σεξουαλικής κακοποίησης αποτελούν την κορυφή ενός μεγάλου παγόβουνου, σε έναν κόσμο αδυσώπητα σκληρό για τα παιδιά. Τι να πρωτοσκεφτεί κανείς; Την ψυχαναγκαστική παιδική εργασία; Την παιδική πορνεία; Την παιδική βία που βιώνουν παιδιά ακόμα και μέσα στην κούνια τους; Την έλλειψη εκπαίδευσης; Την έλλειψη βασικών καθημερινών αναγκών (νερό, φαγητό, ένδυση); Την έλλειψη ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης;

Παρά τα διεθνή κείμενα προστασίας των παιδιών, που σε πολλές χώρες αποτελούν κενό γράμμα, εκατομμύρια παιδιά εξακολουθούν να υποφέρουν από τη φτώχεια και να στερούνται της στοιχειώδους σχολικής εκπαίδευσης, εκατοντάδες χιλιάδες υφίστανται τις τραγικές συνέπειες συρράξεων και οικονομικού χάους, δεκάδες χιλιάδες ακρωτηριάζονται στους πολέμους και πολλά ακόμη μένουν ορφανά ή χάνουν τη ζωή τους εξαιτίας πολλών ασθενειών. Τα στοιχεία και οι αριθμοί είναι καταπέλτης στον εφησυχασμό της συνείδησης όλων μας.

Στα φαινόμενα κακοποίησης-παραμέλησης η είδηση δεν είναι μόνο το γεγονός και οι –πραγματικά– σοκαριστικές του λεπτομέρειες. Η είδηση είναι οι φορές που το κράτος ήρθε κοντά στο περιστατικό, όφειλε να το εντοπίσει νωρίς, να προστατεύσει τα παιδιά, και αντ’ αυτού έστελνε τα παιδιά πίσω στους κακοποιητές τους, ξανά και ξανά, για χρόνια. Σε όλα τα περιστατικά, αυτό οφείλουμε να διαβάζουμε ανάμεσα στις γραμμές – πόσες φορές; Τι θα είχαμε αποτρέψει; Πόσα χρόνια; Δεν υπάρχει θύμα κακοποίησης-παραμέλησης που, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, δεν χτύπησε την πόρτα του κράτους – στο σχολείο, στην κοινωνική υπηρεσία, στο νοσοκομείο ή στην αστυνομία – και που το κράτος να μην του έκλεισε την πόρτα στα μούτρα.

Οι αριθμοί είναι σοκαριστικοί και για την χώρα μας. Κάθε 24 ώρες ένα παιδί κακοποιείται σεξουαλικά.