วงดนตรีพื้นบ้านภาคเหนือ

ภาคเหนือมีพื้นที่ครอบคลุม 9 คือ จังหวัดเชียงใหม่ จังหวัดเชียงราย จังหวัดแม่ฮ่องสอน จังหวัดแพร่ จังหวัดน่านจังหวัดำปาง จังหวัดำพูน จังหวัดพะเยา แะจังหวัด อุตรดิตถ์ รวมเรียกดินแดนแถบนี้ว่า " ล้านนา "

เครื่องดนตรีและวงดนตรี วงดนตรีพื้นบ้านภาคเหนือ มีอยู่หายวง เช่น วงดนตรีพื้นบ้านล้านนา โดยมีชื่อเรียกแตกต่างกัน เช่น วงสะล้อซอซึง หรือวงสะล้อซึง วงสะล้อขลุ่ย เป็นต้น มีเอกลักษณ์เฉพาะ สะล้อ เป็นเครื่องดนตรีประเภทสี

องค์ประกอบของดนตรีและบทเพลง องค์ประกอบของดนตรีพื้นบ้านภาคเหนือจะประกอบด้วยเครื่องดนตรี มีสีสันและมีความแตกต่างกันไปตามแต่ะกลุ่มวัฒนธรรมดนตรี บทเพงที่รู้จักกันทั่วไปคือ เพลงล่องนาน เพลงสาวไหม เพลงแม่หม้ายก้อม เพลงตีมตุ้ม

สำเนียง ภาษา และเนื้อร้อง ลักษณะของดนตรีพื้นบ้านล้านนา จะมีสำเนียงเพงที่บ่งบอกถึงความเป็นเอกลักษณ์ของดนตรีท้องถิ่น มีสำเนียงไพเราะ อ่อนหวาน นุ่มนวล โปร่งสบาย และเนิบช้า แต่ก็มีการบรรเลงดนตรีที่มีจังหวะตื่นเต้น คึกคัก

ลักษณะเด่นของดนตรีพื้นบ้านภาคเหนือ

เครื่องดนตรีพื้นบ้านภาคเหนือ ได้แก่ สะล้อ ซึง ปี่แน กลองสะบัดชัย กลองมองเซิง กลองแอว เป็นต้น

ดนตรีพื้นบ้านภาคเหนือ มีลักษณะการนำเครื่องดนตรีมาผสมเป็นวงที่มีความไพเราะ อ่อนหวาน นุ่มนวลของธรรมชาติ มีการผสมผสานทางวัฒนธรรมของชนเผ่าต่าง ๆ และราชสำนัก

วงดนตรีพื้นบ้านภาคเหนือ ได้แก่ วงมองเซิง วงเต่งทิ้ง วงสะล้อ ซอ ซึง วงกลองแอว วงปู่เจ่ วงปี่ชุม วงกลองสะบัดชัย

ภาษาและเนื้อร้องของภาคเหนือ มีลักษณะเป็นภาษาท้องถิ่น มีลักษณะแตกต่างกันไปตามแต่ละจังหวัด เนื้อร้องแตกต่างกัน เช่น เนื้อร้องเกี่ยวกับธรรมชาติ การเกี้ยวพาราสี คติคำสอน

สำเนียงของภาคเหนือ มีสำเนียงเนิบช้า อ่อนหวาน ไพเราะ

องค์ประกอบของบทเพลงของภาคเหนือ มีลักษณะมีจังหวะช้า ทำนองอ่อนหวาน ให้ความรู้สึกสบาย

คลิก หน้าถัดไป