วงดนตรีพื้นบ้านภาคกลาง

ภาคกลางเป็นดินแดนที่มีพื้นที่กว้างใหญ่ พื้นที่ส่วนใหญ่เป็นที่ราบลุ่ม มีแม่น้ำลำคลองเป็นจำนวนมาก จึงเป็นพื้นที่ตั้งถิ่นฐานของผู้คนมากมายหลายกลุ่ม ประกอบด้วยเป็นเขตที่อยู่ใกล้เมืองหลวง เขตความเจริญทางเทคโนโลยี และวิทยาการที่ก้าวหน้าเป็นอย่างมาก จึงทำให้ดนตรีแบบแผน มีอิทธิพลต่อดนตรีพื้นบ้านด้วย

เครื่องดนตรีและวงดนตรี เครื่องดนตรีพื้นบ้านภาคกลาง จะประกอบไปด้วยเครื่องดนตรีไทยแบบแผน โดยนิยมเล่นในงาน หรือพิธีกรรมต่างๆ ของชาวบ้าน เครื่องดนตรีที่ใช้บรรเงในวงดนตรีพื้นบ้านภาคกลาง เช่น ปี่ ขลุ่ย ระนาด ฆ้อง ตะโพน กลองทัด กลองแขก กลองมลายู กลองยาว อังกะลุง เป็นต้น เครื่องดนตรีในวงแตรวง เช่น ทรอมโบน แซกโซโฟน คลาริเน็ต กลองชุด ฉาบ เป็นต้น

องค์ประกอบของดนตรีและบทเพลง องค์ประกอบของดนตรีพื้นบ้านภาคกลางจะประกอบไปด้วยเครื่องดนตรี วงดนตรี ทำนองเพงที่ปรากฏลีลา ทำนอง และจังหวะ วัฒนธรรม ดนตรีพื้นบ้านภาคกลางถือว่ามีความสัมพันธ์กับดนตรีแบบแผน

สำเนียง ภาษา และเนื้อร้อง โดยโครงสร้างของดนตรีพื้นบ้านภาคกลาง ผู้คนส่วนใหญ่ของภูมิภาคนี้ใช้ภาษาไทยกลางในการสื่อสารกัน แต่มีสำเนียงถิ่นที่บ่งบอกแหล่งวัฒนธรรมในด้านภาษา

ลักษณะเด่นของดนตรีพื้นบ้านภาคกลาง

เครื่องดนตรีภาคกลาง ได้แก่ จะเข้ จ๊องหน่อง ซออู้ ซอด้วง ระนาดเอก ระนาดทุ้ม กรับ กลองยาว เป็นต้น

วงดนตรีพื้นบ้านภาคกลาง ได้แก่ วงปี่พาทย์ วงมโหรี วงเครื่องสาย วงกลองยาว

ภาษาและเนื้อร้องของภาคกลาง มีลักษณะเป็นภาษาท้องถิ่นภาคกลาง เนื้อร้องมีหลากหลาย เช่น การเกี้ยวพาราสี การโต้ตอบชิงไหวพริบ เนื้อหาเกี่ยวกับการประกอบอาชีพ

สำเนียงของภาคกลาง มีลักษณะเป็นสำเนียงของแต่ละจังหวัดที่แตกต่างกันออกไป เช่น จังหวัดกรุงเทพฯ มีสำเนียงชัดเจน จังหวัดสุพรรณบุรี มีสำเนียงเหน่อ

องค์ประกอบของบทเพลงของภาคกลาง มีลักษณะจังหวะทำนองสนุกสนาน มีการใช้คำที่สัมผัสคล้องจอง

คลิก หน้าถัดไป