แตรวง เป็นเครื่องดนตรีที่อยู่ในวงดนตรีที่ผสมด้วยเครื่องดนตรี (กลุ่มเครื่องทองเหลือง,กลุ่มเครื่องกระทบ) ชนิดต่างๆ เพียงสองตระกูลเท่านั้น วงดนตรีในลักษณะนี้เหมาะสำหรับใช้บรรเลงนำในการเดินแถวในทุกสภาพท้องถิ่น เพราะแตรเป็นเครื่องดนตรีที่สร้างขึ้นด้วยโลหะ และไม่มีส่วนประกอบที่กระจุกกระจิกเหมือนเครื่องดนตรีอื่นๆ ทนต่อการโยกย้ายหรือหอบหิ้วไปได้โดยสะดวก
ผู้ริเริ่มนำเครื่องเป่าลมทองเหลืองมารวมเป็นวงคือ กลุ่มชาวเหมืองในเมืองเฮย์ด็อค แอปเปิลตัน ประเทศอังกฤษ ใน ค.ศ.1894 โดยใช้บรรเลงในพิธีแต่งงานนำความคักคึกมาสู่ครอบครัวและชุมชน ต่อมาแตรวงพัฒนาไปบรรเลงประกอบการเดินแถวทหาร การสวนสนาม พิธีแห่ รวมถึงงานกีฬา ประกอบด้วย 2 กลุ่ม คือ กลุ่มเครื่องทองเหลือง (Brass Instruments) ได้แก่ ทรัมเป็ต ทรอมโบน ทูบา ยูโฟเนียม บาริโทน เฟรนช์ฮอร์น และคอร์เน็ต กลุ่มเครื่องกระทบ (Percussion Instruments) ได้แก่ กลองเล็ก กลองใหญ่ ฉาบ
ปัจจุบันแตรวงได้มีการพัฒนาการเป็น 2 รูปแบบ คือ
1. แตรวงที่พัฒนาเป็นวงโยธวาธิต ใช้ในกิจกรรมของกองทัพ และตามโรงเรียนหรือสถานศึกษาต่างๆ มีรูปแบบในการบรรเลง เช่น มีระเบียบแบบแผนในการบรรเลง ใช้โน้ตสากลที่แยกกันแต่ละเครื่องดนตรี แตรวงมาตรฐานของอังกฤษใช้เครื่องดนตรี 26 ชิ้น
ประกอบด้วยเครื่องดนตรี 2 กลุ่ม คือ
1. กลุ่มเครื่องทองเหลือง (Brass Instruments)
2. กลุ่มเครื่องกระทบ (Percussion Instruments)
2. แตรวงชาวบ้าน ใช้ในกิจกรรมชาวบ้าน ในการแห่ประกอบงานรื่นเริง งานบวช งานสมโภช งานบุญต่างๆ โดยบรรเลงแบบวงปี่พาทย์ คือ ใช้บทเพลงที่ใช้กับวงดนตรีทั่วไป โดยเน้นความสนุกสนานแตรวงพื้นบ้านจะมีเครื่องดนตรีไม่มากนัก เครื่องดนตรีที่ใช้จะเป็นจำพวกแตร การฝึกหัดก็จะใช้การถ่ายทอดสืบต่อกันมาไม่มีการดูโน้ตเพลง
ในเวลาการบรรเลงต้องอาศัยการจดจำ นั่งล้อมวงกันบรรเลงแตรวงจึงเป็นการละเล่นพื้นบ้านในการดำรงชีวิต ของชาวบ้าน ผู้ที่เล่นทั้งชายและหญิงทุกวัย ตั้งแต่เด็กหนุ่มสาวผู้ใหญ่ไปจนถึงผู้สูงอายุตามโอกาส