วงปี่พาทย์เครื่องใหญ่เป็นวงดนตรีที่พัฒนามาจากวงปี่พาทย์เครื่องคู่อีกต่อหนึ่ง เกิดขึ้นในสมัยของพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 4 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์โดยมีมูลเหตุมาจากการประดิษฐ์ระนาดเอกเหล็กและระนาดทุ้มเหล็กขึ้นตามพระราชดำริของพระบาทสมเด็จพระปิ่นเกล้าเจ้าอยู่่หัว พระอนุชาในรัชกาลที่ 4 และเมื่อนำเครื่องดนตรี 2 ชิ้นนี้เข้าไปประสมเพิ่มในวงปี่พาทย์เครื่องคู่ อย่างที่นักดนตรีไทย เรียกว่า "เพิ่มหัวและท้าย" (เพราะวางขนาบด้านซ้ายและด้านขวาของวงติดกับระนาดเอกและระนาดทุ้มตามลำดับ) จึงได้เป็นวงปี่พาทย์เครื่องใหญ่ซึ่งนับเป็นวงปี่พาทย์ที่มีขนาดใหญ่และสมบูรณ์ที่สุด และนิยมบรรเลงมาจนถึงปัจจุบันนี้
เครื่องดนตรีที่ประสมอยู่ในวงปี่พาทย์เครื่องคู่ ประกอบด้วย
วงปี่พาทย์เครื่องใหญ่เป็นวงดนตรีที่มีขนาดใหญ่ สามารถนำไปใช้บรรเลงประกอบในงานหรือกิจกรรมต่าง ๆ ได้เช่นเดียวกับวงปี่พาทย์เครื่องห้าและวงปี่พาทย์เครื่องคู่ แต่เนื่องจากวงปี่พาทย์เครื่องใหญ่มีจำนวนเครื่องดนตรีที่มากชิ้น อีกทั้งบางชิ้นมีน้ำหนักมาก เช่นระนาดเอกเหล็ก และระนาดทุ้มเหล็ก การเคลื่อนย้ายจึงทำได้ไม่สะดวกทำให้ไม่ค่อยเป็นที่นิยมสำหรับนำไปใช้บรรเลงประกอบในพิธีกรรม หรือประกอบการแสดงต่าง ๆ เหมือนวงปี่พาทย์เครื่องห้าและเครื่องคู่ แต่จะพบเห็นว่านิยมนำไปใช้มากในการบรรเลงเพื่อความบันเทิงทั่วไปเสียเป็นส่วนใหญ่