Þar sem líklegt er að börn með rofna skólagöngu hafi upplifað áföll á lífsleiðinni er vert fyrir þá sem starfa með þeim að kynna sér hugmyndafræði um áfallamiðaða nálgun. Hugmyndafræðin byggir á að viðkomandi hafi þekkingu og skilning á áföllum, algengi þeirra og afleiðingum. Horft er til þeirra áhrifa sem áfallið hefur á sjálfsvitund barnsins og viðhorf þess til annarra. Hugmyndafræðin gengur út á að barninu er veitt náin athygli og horft á það sem heild. Líf þess og hegðun er skoðuð út frá sögu þess, því sem það varð fyrir og upplifði. Með því að horfa á barnið þessum augum fæst aukinn skilningur á viðbrögðum þess og þau bjargráð sem það grípur til í ákveðnum aðstæðum. Bjargráðin eru ekki endilega þau sem gagnast því best í daglegum aðstæðum í skólanum heldur þau sem það hefur þróað með sér vegna þess sem það upplifði. Þau gögnuðust barninu áður í svipuðum aðstæðum og því heldur það áfram að nota bjargráðin í nýju aðstæðunum. Barnið þarf að fá hjálp við að læra ný og betri bjargráð. Áfallamiðuð nálgun er ekki meðferð sem slík heldur er barninu mætt á forsendum þess, aðstæður eru sniðnar að þörfum barnsins þannig að það upplifi sig bæði öruggt og velkomið. Markmiðið er að barnið öðlist trú, skilning og stjórn á lífi sínu, og hegðun, með því að kenna því jákvæð bjargráð. 

Eigi áfallamiðuð nálgun að standa undir nafni ættu allir sem koma að barninu að hafa að minnsta kosti grundvallarþekkingu á áföllum. Best er þó þegar allir í skólanum starfa í anda áfallamiðaðrar nálgunar. Hins vegar er ekki loku fyrir það skotið að þó að einungis einn fullorðinn aðili í skólanum tileinki sér þessa nálgun og nái til barnsins að það geti skipt sköpum. Rannsóknir sýna að góð tenging barns, þó ekki sé við nema einn fullorðinn einstakling í skólanum, getur haft mikið að segja um farsæld þess og framtíð.

Heimild: Karen Nóadóttir. Hvað kom fyrir þig? Áfallamiðuð nálgun í framhaldsskólum.