Iris Kensmil (Amsterdam, 1970)[1] is een Nederlands beeldend kunstenaar met Surinaamse achtergrond. Kensmil woont en werkt in Amsterdam.
Toonaangevend beeldend kunstenaar Iris Kensmil verbeeldt de eigen kracht van Zwarte mensen vanuit een feministisch perspectief. In haar schilderijen, tekeningen en installaties verbeeldt zij belangrijke Zwarte schrijvers, muzikanten en activisten, en biedt zij een eigen en onderbelicht perspectief op de geschiedenis van Zwarte stemmen en ervaringen in het streven naar emancipatie en vooruitgang. De bijzondere wijze waarop zij deze thematiek verbeeld in een heldere direct confronterende stijl heeft haar status als belangrijk en vernieuwend kunstenaar gevestigd.
Kensmil vertegenwoordigde samen met Remy Jungerman in 2019 Nederland tijdens de Biënnale van Venetië met een presentatie onder de titel The Measurement of Presence in het Nederlandse paviljoen.
Iris Kensmil
‘De biënnale en het Rietveldpaviljoen staan voor mij voor de moderniteit en de zelfontplooiing van de mens in de wereld. Maar die stroming heeft zich in de witte modernismes anders ontwikkeld dan in de westerse zwarte culturen, zoals Paul Gilroy en Kobena Mercer naar voren hebben gebracht. In mijn werk stel ik aan de orde dat de moderniteit een veel rijkere geschiedenis heeft dan algemeen bekend, bijvoorbeeld in de vorm van het gedachtegoed van het zwarte feminisme. Ik heb al vaak installaties gemaakt die een inclusiever moderniteit laten zien. In Rythm of Dutch spoken Words uit 2015 combineer ik twee portretten van de Nederlandse rapper Akwasi met een abstracte muurschildering. Het zwart-zijn en het Nederlands-zijn plaats ik hier in de traditie van De Stijl en in het bijzonder in die van Theo van Doesburg.’