Linkhout

Linkhout maakte tot aan de Franse Revolutie deel uit van de baronie Lummen, samen met Koersel, Schulen en Stokrooi. Omstreeks 1343 zou de Heer van Lummen, Adolf Van der Marck zich ertoe verplicht hebben ¼ van de heerlijke rechten af te staan aan de Hertog van Brabant als onderpand voor een lening van 200 pond. Deze afstand is in de loop der tijden een voortdurende bron van strubbelingen geweest. Door het ontbreken van de juiste afbakeningen tussen Loonse en Brabantse eigendom, bouwden de inwoners van Linkhout hun huizen over de landsgrenzen heen. Zo ontsnapten zij aan belastingen, karweien en krijgslasten. Indien nodig, hingen de bewoners van Linkhout hun kookhaak van de open haard nu eens op Brabants, dan weer op Loons grondgebied. Aldus werden zij bekend als gewiekste belastingontduikers.

Linkhout zou reeds als parochie bestaan sedert 1178. De parochie hoorde toe aan de abdij van Sint-Truiden. De eerste kerk stond in het Schulensbroek en behoorde aan Donk en Linkhout. De begevingsrechten, die aan de abdij hoorden, werden in 1263 door de Graaf van Loon aangeslagen. Daar er elk jaar overstromingen waren in het Schulensbroek was de kerk vaak ontoegankelijk. Noodgedwongen werd er later een kerk gebouwd in het midden van het dorp op de plaats waar zich vandaag het kerkhof bevindt. De communiebank (in 1965 verwerkt tot altaar), dateert uit 1667. Rond 1846 werd er een nieuwe kerk gebouwd.

In Linkhout waren er twee schansen. Op onderstaande kaarten van het Schulensbroek beide schansen weergegeven (behoorlijk dicht bij mekaar). Aan de overzijde van het broek zie je de Borgelenschans van Schulen.

De oude schans

De nieuwe schans

(Met dank aan Ria Lemmens voor haar verzameling uittreksels uit akten met vermelding van schansen en Piet Rymen voor de kaart van het Schulens Broek)