[The following is an excerpt of a Sicha in which the Rebbe explains why a Shochet (Ritual Slaughterer) needs to have a fear of G-d. The Rebbe explains that a kosher shchita, and a shchita that can render an animal non kosher, is a difference of a "hairsbreath". Therefore, a Shochet needs extra fear of G-d in his holy work to determine what is kosher or non kosher to eat].

...דער ביאור אין דעם איז: בעת עס האנדלט זיך וועגן דער אנטשיידונג פון טמא און טהור וואס באשטייט בלויז אין א משהו פון א חוט השערה, וואס מצד דעם קען זיך אויסדוכטן אז דער טמא איז גאר טהור, און דאך זאל מען מבדיל זיין צווישן אים אין דעם טהור - פעסטשטעלן אז ער איז טמא און מדחה זיין אים - דערויף דארף מען האבן א נתינת כח מיוחד דוקא, פון דער הויכער מדריגה פון ״שמיני״:

בעת מען האלט בלויז ביי ״שבעת ימי הבנין״, בחי׳ השתלשלות, איז שווער צו פאנאנדערקלייבן זיך ווי געהעריק און אנטשיידן אין אזא ספק וואו עס את נוגע א האר, א חוט השערה. אדרבה: דער יצה״ר איז דאך א ״קלוגינקער״,

טוט ער זיך אן אין א "זיידענע זופיצע" אין א איצטלא דקדושה, אין טענה'ט צום מענטשן:

היות אז יעדער זאך וואס דער אי־ בערשטער איז מזמין א מענטשן איז עס דאך בכדי דער מענטש זאל מברר זיין דעם ניצוץ אלקי וואס אין אים? אי, ס׳איז א ספק, טאמער אפשר איז עס גאר א דבר האסור, איז ווער הייסט דיר חושש זיין וועגן אזעלכע זאכן! בכלל - טענה״ט דער יצה״ר - אז מען שעכט א בהמה איז עס א שחיטה כשרה; רוב שחיטות זיינען כשירות, איז וואס דארפסטו חושש זיין, און צוליב אט־דעם חשש מדחה זיין דעם ניצוץ אלקי וואס אין דער זאך?

בעת א איד האט אבער די בחינה פון ״שמיני״ שלמעלה מהשתלשלות, ער האט דעם ריכטיקן ווילן ניט אפצוטרעטן ח״ו אויף קיין האר פון דעם רצון העליון, און אט־דער ווילן איז מיט א תוקף וואס איז העכער פון הגבלות השכל - דאן לאזט מען זיך ניט אפנארן פון די פיתויי היצר, ווייל אויפן רצון עצמי פון א אידן (שלמעלה מהשתלשלות שבנפש) קען דער נה״ב ניט מעלים זיין״.

- לקוטי שיחות, חלק ז', ע' 72

(משיחת שבת, פרשת שמיני, תשכ"ה)

[The following is an excerpt of a Sicha in which the Rebbe explains why a Shochet (Ritual Slaughterer) needs to have a fear of G-d. The Rebbe explains that a kosher shchita, and a shchita that can render an animal non kosher, is a difference of a "hairsbreath". Therefore, a Shochet needs extra fear of G-d in his holy work to determine what is kosher or non kosher to eat].

... When we’re dealing with the difference of pure and impure, which consists only of a hairsbreadth, which because of this (its minute form), the impure can seem pure, and still we need to distinguish between it and that which is pure – determining that it is impure and pushing it away – for this we need a special empowerment, from the higher level of “Shmini”– Eight.

When we’re holding only by “7 days of building” (creation), the aspect of hishtalshlus (within the limitations of the world), it’s difficult to determine properly, and distinguish in a case of a doubt involving a hairsbreadth.

On the contrary, the yetzer hara is a “wise guy”, he puts on a “silken kaftan” a robe of holiness, and argues to the person:

Being that everything that G-d brings one to encounter, is in order that the man should refine the G-dly spark with-in, so now, how do you have the right – argues the yetzer hara – not to use the food, thereby pushing away the G-dly spark in it?

Yes there is a doubt, perhaps it’s possible that it’s forbidden, but who told you to be concerned about such matters! In general – argues the yetzer hara – when one slaughters an animal it’s a kosher slaughtering; majority cases of slaughtering are kosher, so why must you be concerned, and because of this concern push away the G-dly spark within this food?

When however the Jew has the aspect of “Eight” – beyond hishtalshlus, he has the right will not to deviate G-d forbid from one hair of Hashem’s will, and this volition is with a strength that is higher than the boundaries of intellect – then one does not allow oneself to be fooled by the convincing of the yetzer, because the animal soul can not cover over the essential will of a Jew (that is higher than the hishtalshlus within the soul).

(Free Translation)

- Likkutei Sichos, Volume 7, page 72

(Shabbos, Parshas Shemini 5725)