אין ענטפער אויף אייער בריף... אין וועלכען איר שרייבט וועגען געזונט צושטאנד פון די קינדער שי', און פארענדיקט מיט א פראגע ווי צו האנדלען בהנוגע צו א ניט מהודר'דיקן מאכל, און רעכענט אז דער מאכל קען צוגעבען אפעטיט פאר די קינדער.

בכלל איז הידור אין מאכלים (ווי עס ווערט ערקלערט אין מערערע ערטער) נוגע ניט נאר אין דער מצוה אפהיטונג, נאר וויבאלד אז פון יעדער מאכל ווערט דערנאך בלוט און פלייש פון גוף, וועלכער פארבינדט זיך מיט דער נשמה, איז די כשרות און איידעלקייט פון די מאכלים, ווירקט אויף דעם חאראקטער און מדות טובות, פון דעם וועלכער באנוצט זיך מיט דעם מאכל, און דעריבער איז יעדער צוגאב אין דעם הידור, איידעלקייט און ריינקייט פון דעם מאכל, דארף אויך באטראכט ווערען, ווי א צוגעבונג אין דער אויסשטאלטונג און פיינקייט און איידעלקייט פון חאראקטער און מדות. און אויב דאס איז אזוי בא ערוואקסענע מענשן איז דאס אין א נאך פיל גרעסערע מאס בא קינדער, וואס זייער חאראקטער האלט זיך אין פארמירונג. און דעריבער איז גאר וויכטיג, אין וואס פאר א ריכטונג מען פירט זיי אין דעם.

לויט דאס אויבען געזאגטע, איז פארשטענדליך מיין מיינונג, אז וויבאלד עס האנדעלט זיך ניט, חי"ו אין א ענין וואו דער גאנצער געזונט איז אפהיינגיג אין דעם, און עס איז מער ניט - ווי צוגעבען אין טעם און שטארקונג, דארפמען ניט פארקלענערען דעם הידור פון די מאכלים, און זיכער קען מען געפינען אנדערע עצות און וועגען ווי צו שטארקען דעם אפעטיט, און צו מאכען די קינדער געזינטער, ניט אויפן חשבון פון כשרות והידור... בברכה לבשו"ט,

אגרות קודש, חלק ח"י, ע' 109-110

This is in response to her question ... in which she writes about the state of her children’s health, may they live, and she concludes with a question about what she should do regarding foods whose kashrus is not mehudar, and she thinks that this food could increase her children’s appetites. In general, hiddurim with food (as is quoted in several Torah sources) affects not only the observance of that mitzvah [of kashrus], rather since each item of food [we eat] becomes thereafter the blood and flesh of the body, which [in turn] connects itself with the neshamah, [therefore] the kashrus and refinement of the foods also influences the personality and good middos of the person eating the food. 

Therefore, each additional hiddur, refinement, and cleanliness of a food should be considered as an addition in the form, fineness, and refinement of the personality and middos. If this is true of adults, it applies even more to children, as their personality is developing… 

According to the above, my opinion is evident: Since this is not a matter upon which one’s entire health depends, chas ve’shalom, and is only meant to add flavor to the food and to add to the [children’s] strength, a hiddur regarding food should not be dropped. Surely other suggestions and methods can be found in order to increase their appetites and improve their health, not at the expense of kashrus and hiddur.

(Free Translation)

Igros Kodesh, vol. 18, pp. 109-110