Saïd Al Nasser, vrijwilliger bij Merhaba

Plaatsingsdatum: 13-okt-2011 9:14:30

“Ik zocht een evenwicht tussen mijn gevoelens en mijn culturele achtergrond”

“Ik heb in 2002 Merhaba helpen oprichten. Merhaba is gestart als een groep van jongens en meisjes met roots in Noord-Afrika, het Midden-Oosten en Turkije die zich aangetrokken voelen tot hetzelfde geslacht. We werden ouder en na verloop van tijd evolueerden we tot een volwassenenorganisatie. De afkomst van onze leden is niet meer zo belangrijk: iedereen die zich in de doelstellingen van Merhaba herkent, is welkom. Want holebi’s met Afrikaanse achtergrond worstelen met dezelfde problemen als homo’s of lesbiennes uit de Magreb: hun ouders hebben het er even moeilijk mee. Praten over homoseksualiteit, of zelfs gewoon over seksualiteit, is ook voor hen nog steeds taboe.

Ik had me eerst aangesloten bij een traditionele holebibeweging. Alle activiteiten en discussies speelden sterk in op de leefwereld van hun doelgroep: alles draaide min of meer rond coming out. De boodschap was: ‘Het is lastig om je ouders te vertellen dat je homo bent, maar eens je die stap gezet hebt, komt het wel in orde.’ Voor mij was dat echt een ver-van-mijn-bed-show; het leek soms zelfs op sciencefiction. Ik was op zoek naar een evenwicht tussen mijn gevoelens en mijn culturele achtergrond die ik niet wou loslaten.

In het begin wilden we met Merhaba eerst en vooral mensen samenbrengen. Langzamerhand kwam daar ook sensibilisatie van de allochtonengemeenschappen en van de hele samenleving bij. Je zou het misschien niet verwachten, maar we krijgen heel wat positieve reacties uit de allochtone gemeenschappen. We onderhouden nauwe contacten met veel allochtone verenigingen. Ik heb het gevoel dat ze echt wel bereid zijn om de belevingswereld van holebi’s beter te begrijpen. Merhaba heeft daarin de voorbije jaren een pioniersrol gespeeld. We dringen ons niet op, maar organiseren samen met hen gemeenschappelijke activiteiten rond thema’s zoals discriminatie op het werk, en helpen zo al doende vooroordelen de wereld uit. We laten hen zien dat ook wij gewoon willen meewerken aan het vormgeven van de samenleving.”

www.socius.be (14 sept. 2011)

De Standaaard, 29.09.11, in bijlage rond 'Sociaal-Cultureel Vormingswerk'