'Elio is stap vooruit voor holebi's'

Plaatsingsdatum: 6-dec-2011 22:58:36

BRUSSEL - Holebi's in ons land verwachten veel van premier Elio Di Rupo (PS). Ook Jozef De Witte hoopt op een kentering.

Meer dan 500 dagen lang oogstte België in de buitenlandse pers vooral meewarige commentaren en spot. Dat kan vandaag veranderen. Na IJsland is België het tweede Europees land dat een openlijk homoseksueel leider krijgt. Holebivereniging çavaria juicht dat toe en roept Facebook-gebruikers op om hun profielfoto op te leuken met een strikje. De organisatie zag passages uit haar memorandum nagenoeg letterlijk in het regeerakkoord belanden.

Het Centrum voor gelijkheid van kansen en racismebestrijding (CGKR) trok mee aan die kar. Er is volgens Jozef De Witte reden genoeg om de strijd tegen homofobie op te drijven. In juni ontsnapte een jonge homo nog aan de dood nadat hij en zijn vriend in het centrum van Brussel werden aangevallen door allochtonen.

B-H-V en de crisis leken alle aandacht op te slorpen. Blij dat de strijd tegen homodiscriminatie toch nog in het regeerakkoord is geslopen?

'België is in de Europese Unie al langer een voorloper inzake homorechten. Dat beleid is breed gedragen door alle democratische partijen. Het regeerakkoord is daar een bevestiging van. Het is niet terug te voeren tot de dada van een eerste minister.'

Dat de premier zelf homo is, geeft die strijd natuurlijk extra zichtbaarheid.

'Dat is zo. Had je twintig jaar geleden voorspeld dat er in Europa een openlijke homoseksuele premier zou komen, men had je gek verklaard. We moeten niet onderschatten welke immense stap vooruit dat is. Het kan een gunstige impact hebben op wat wij de homo-negativiteit noemen.'

Neemt homohaat toe?

'Het aantal meldingen van geweld tegen holebi's blijft jaar na jaar min of meer gelijk. Het is wel het topje van een ijsberg. Men onderschat nog hoe hoog de drempel is. Een aangifte betekent dat je je moet outen. Dat is een extra last bovenop het fysieke leed. We blijven de melding ervan aanmoedigen. Het is belangrijk dat we de samenleving met zichzelf confronteren.'

Er is nog altijd meer nood aan een andere mentaliteit dan aan extra wetten?

'Er zijn nog genoeg knelpunten. Meemoeders in een lesbisch koppel moeten nog altijd door een loodzware en vernederende examenprocedure. Maar inderdaad, het blijft vooral broodnodig de geesten te veranderen. Uit elke bevraging blijkt dat zo'n kwart van de bevolking negatief staat tegenover holebi's. Dat is ook bij jongeren het geval. Misschien moeten we het over een andere boeg gooien. Homofobie heeft veel met vastgeroeste rollenpatronen te maken. Mensen hebben het moeilijk met homo's vanuit de nog altijd erg diepe gewortelde verwachting dat een man geen 'watje' mag zijn. Misschien moeten we in de strijd tegen homofobie allemaal iets dieper in de spiegel kijken. Ook de pers. Een vrouwelijke minister zal nog altijd sneller vragen over de kinderen krijgen dan een man.'

In Nederland woedt een debat over 'weigerambtenaren'. Dat zijn wethouders die weigeren homokoppels te huwen. Heeft u in Vlaanderen ook weet van zulke gevallen?

'Gelukkig niet en ik denk ook niet dat ze bestaan. Mocht een schepen hier al weigeren, dan denk ik niet dat dit voorbij een schepencollege of een gemeenteraad zou geraken. Veel heeft te maken met de kleine, streng religieuze partijen die in Nederland lokaal soms heel sterk staan.'

'Ik hoorde van mijn Nederlandse collega, de directeur van de Commissie Gelijke Behandeling, dat het debat daarover nog niet van de baan is. Meer en meer begint men zich de vraag te stellen of het wel kan dat een publieke dienst een burger zijn rechten ontzegt wegens zijn seksuele geaardheid. In België zijn we daar strenger in.'

Filip ROGIERS

Foto Jozef De Witte: Jef BOES

Bron: www.destandaard.be, 05.12.11

‘Jonge homo's zijn bang op straat'

Wel Jong Niet Hetero (WJNH) verwacht veel van Elio Di Rupo. Want België mag dan inzake wetten en rechten een voorbeeldland zijn, op straat boert de acceptatie van holebi's volgens WJHN-woordvoerder Michiel Vanackere verder achteruit.

 ‘Jonge homo's durven zeker in grootsteden als Brussel en Antwerpen steeds minder hand in hand over straat lopen', weet hij. ‘Bang om beschimpt te worden, of erger. Ik woon en studeer zelf in Brussel en heb het klimaat in vijf jaar zien verslechteren. Er groeit onder homo's een verstopcultuur en daar weiger ik aan toe te geven. We leven zogezegd in een homoprogressief land. Maar de sfeer op straat verraadt iets anders.'

‘Een extra inspanning op federaal niveau is dus geen overbodige luxe. Ik geloof dat de regering er echt iets aan zal doen. Het ligt Di Rupo heel erg nauw aan hart.'

Bron: idem.