Plaatsingsdatum: 12-jan-2012 14:11:52
(KESSEL-LO) - sta me toe u zo aan te spreken. Nu ik een rechtstreekse bedreiging voor de mensheid vorm, kan ik dat protocollaire gedoe wel achterwege laten. Ik had graag even gereageerd op uw nieuwjaarstoespraak.
Dat u mijn kersvers huwelijksgeluk niet wilt of kunt delen, tot daar aan toe. Dat raakt mijn koude kleren niet. Mijn vriendin (echtgenote ondertussen) en ik kunnen nog jaren teren op het geluk, het plezier en de liefde die we met honderden vrienden en familieleden deelden naar aanleiding van ons huwelijk, nu twee maanden geleden. U had dat moeten zien. De zaal van het stadhuis was te klein om alle mensen een plaatsje te geven die op onze mooiste dag erbij wilden zijn en ons overstelpten met gelukwensen en zoenen. Overwegend hetero's, die vrienden en familie van ons, het mag gezegd, voor wie wij niets minder dan een onvergetelijke dag waard waren. Niets van dreiging waar te nemen toen, maar goed, ik wil nog aanvaarden dat u en uw instelling onze dag en onze daad als zondig beschouwen.
Dat u mijn nog ongeboren kind ook gelijk als een bedreiging voor de mensheid bestempelt, gaat me echter te ver. Het cliché klopt dat een (bijna-)moeder in een leeuwin verandert als het over haar welpen gaat. Volgens u is de opvoeding van kinderen een centrale factor op weg naar vrede. Dat klinkt me een beetje cheesy, maar hoe gaat dat met nieuwjaarsspeeches. U voegt eraan toe dat opvoeding moet gebeuren in een gezin dat gestoeld is op een huwelijk tussen man en vrouw.
Dat u zo de onvervangbare rol en bijdrage negeert van miljoenen niet-getrouwde vaders en moeders, alleenstaande ouders, pleeg- of grootouders, lijkt me al een eerste beledigende uitspraak. Het getuigt ook van weinig intelligentie om al die mensen uit te sluiten van wat toch uw oproep was, namelijk mensen die met opvoeding bezig zijn, het 'licht' doen zien, zodat hun kroost zou bijdragen aan vrede.
Ik wil nog aannemen dat dat een vergetelheid was en dat u die mensen, ook al leven ze niet helemaal volgens het kerkelijke boekje, niet wilde beledigen. Het punt dat u vooral wou maken, is dat het homohuwelijk en, godgeklaagd, holebi's die kinderen willen en opvoeden, de werkelijke baarlijke duivels zijn. 'Een beleid dat het gezin ondermijnt, bedreigt de menselijke waardigheid en de toekomst van de mensheid zelf', zo vat u uw logica samen.
Misschien wordt het tijd, beste Benedictus, dat u het geweer van schouder verandert en focust op wat de echte bedreigingen voor de mensheid zijn. Onverdraagzaamheid om maar één iets te noemen. Iets waar u en uw instelling met dit soort uitspraken telkens weer toe bijdragen.
Mag ik u een tip geven? Kijk eens in eigen boezem. Hou u bezig met uw eigen instituut, met de verdraagzaamheid van uw medewerkers en gelovigen. Met hun bijdrage aan 'vrede'. Er lijkt me nog genoeg werk aan de winkel. De leegloop van de kerken. De toenemende ongeloofwaardigheid van de instelling waar u de hoogste in rang bent. Door mensen die anders denken, anders zijn, voortdurend voor het hoofd te stoten en u als betweter boven alles en iedereen te plaatsen, zult u het tij niet keren.
Hou u daar eens mee bezig. En laat de opvoeding van mijn kind, en dat van alle andere hetero- en holebi-kinderen, over aan de ouders. Die weten best hoe ze hun kinderen liefde- en vredevol kunnen laten opgroeien.
Jessie Van Couwenberghe (Kessel-Lo)
www.destandaard.be, 12.01.2012