De goede verstaander (van de paus)

Plaatsingsdatum: 10-jan-2013 20:33:33

In zijn kersttoespraak had de paus het over ‘de natuur ontkennen'. Hij nam holebi's daarmee alweer op de korrel, zonder hen evenwel bij naam te noemen. En vooral die omfloerste toon, die je steeds vaker hoort, irriteert BAS HEIJNE.

Werd de paus verkeerd begrepen? Vrijwel meteen nadat oproer was uitgebroken over de kerstgedachte van Benedictus XVI (‘homo's vernietigen essentie van de mens') klonken tegenstemmen: de paus had het woord homo niet uitgesproken, nergens in zijn theologisch-filosofische overpeinzing was de frase die ophef maakte terug te vinden. De historicus Dirk-Jan Snel speelde in de Volkskrant de bal hard terug; volgens hem gaat het om die typisch Nederlands aandoening, het ‘moreel schelden'. ‘Het valt op hoe vaak mensen aan de paus “homohaat” toeschrijven', zei Snel. ‘Welnu: geen redelijk mens zal in zijn opvattingen over menselijke natuur, hoezeer je het daarmee wellicht ook oneens bent, daarvan ook maar een spoortje aantreffen.'

Geen spoortje?

Snel laat zich royaal zand in de ogen strooien. Wat mij irriteert aan de toespraak van Ratzinger is niet expliciete homohaat, maar juist die omfloerste toon, die verhullende taal van het christenhumanisme, dat omzichtige gemurmel, dat niet zeggen wat je eigenlijk bedoelt. De goede verstaander weet wat de paus zegt: het huwelijk van mensen van hetzelfde geslacht is een misdaad tegen de natuurlijke orde. Iedereen weet dat de katholieke kerk campagne voert tegen het homohuwelijk. Nu steeds minder mensen op de wereld er moeite mee hebben en het ook in katholieke landen op de agenda staat, wordt de toon opgevoerd.

Begin dit jaar noemde Ratzinger het homohuwelijk ‘een bedreiging voor de menselijke waardigheid' en, schepje erbovenop, een bedreiging ‘voor de toekomst van de mensheid zelf'. Twee weken geleden beweerde hij dat het homohuwelijk de wereldvrede bedreigt.

De apocalyps!

Zelf beschouw ik de woorden van de paus als gevaarlijk. Waarom? Niet omdat de kerk homoseksualiteit als een aberratie ziet – sorry, stom van me, als een vorm van lijden. Wat verontrust, is die chanterende apocalyptische toon – wat bedreigd wordt door de relatie van twee mensen is de menselijke waardigheid en de mensheid zelf. De homo wordt als vijand van de mens voorgesteld.

Steeds vaker kom je dat nu tegen, die visioenen van de dreigende ondergang, de hyperbool van de desastreuze capitulatie. Wanneer men het gevoel heeft dat dingen niet tegen te houden zijn, de islam, of in de islamitische wereld het Westen, Europa, de multiculturele samenleving, het homohuwelijk, is de Apocalyps nooit ver weg. Maar naar buiten toe is de toon ogenschijnlijk quasi-redelijk, er wordt gestrooid met feiten en statistieken – er is geen sprake van haat, men eist alleen het recht op om ‘kritiek' of ‘scepsis' uit te oefenen. Maar daaronder broeit het, daaronder gaat het om de totale oorlog of ‘eindstrijd'.

Juist die toon maakt het moeilijk de gekken van de gematigden te scheiden, omdat de gekken zo vaak de taal van de gematigden spreken.

Toen ik naar aanleiding van de overwinning van Barack Obama schreef hoe vreemd het was dat er na vijftig jaar immigratie bij het aantreden van het nieuwe kabinet-Rutte geen gekleurd gezicht op het bordes te bespeuren viel, kreeg ik post uit België. Het bleek een lofzang op de witte man. Citaat: ‘Witte mannen betalen met hun werkkracht, intelligentie, en menselijkheid de rekeningen van de domheid en sociale dysfuncties van de niet-witte minderheden op hun historisch territorium. En vooral: witte mannen houden de wereld in stand waar u, laffe en gedegenereerde homoseksueel, veilig in kan leven. Witte mannen zullen u beschermen de dag dat de niet-witte minderheden hun wereldbeeld zullen opleggen, of wanneer deze aan het plunderen gaan omdat het wittemannen-geld op is, opgeparasiteerd.'

Euroscepsis

Ik krijg vaker post, maar deze mail intrigeerde. Niet vanwege de homohaat, die via een racistische denkkronkel wordt geprojecteerd op de niet-westerling – wat dat betreft ben ik een en ander gewend. Maar Google leerde dat de auteur, Remi Hauman, de mede-samensteller is van het lijvige Europa wankelt – De ontvoering van Europa door de EU, waarin verschillende bekende auteurs hun euroscepsis mogen belijden. Op de feestelijke presentatie in Brussel eerder dit jaar, maak ik op via Facebook, was Frits Bolkestein aanwezig. Thierry Baudet hield een toespraak. Deze Hauman schreef de inleiding bij het boek. Daarin gaat zijn verrotte wereldbeeld grotendeels verborgen achter zijn euroscepsis.

Ik heb niets tegen euroscepsis en ook niet tegen gelovigen – maar ik scheid wel graag het kaf van het koren, de gekken van de gematigden. Dat zouden meer mensen moeten doen.

Auteur: Bas Heijne, zaterdag 29 december 2012, De Standaard