Recibir novedades!!!
NO hay una teoría clara de su origen, aunque hemos encontrado algunas teorías que exponen algunas de ellas.
Lo que sí podemos afirmar es que aparecen los primeros ARDITI en Francia desde 1128.
Manuel Ardit, escritor e historiador valenciano, autor de numerosas publicaciones que investigan la historia.
El Sr. Manuel me explica en un email, que pueden acceder aquí.
Arditi, genitivo de Ardit. Si bien este apellido se encuentra en 82 municipios de Italia, es más común en la región de Lombardía.
Tras la expulsión de 1492, los hijos de los Ardit que se refugiaron en Italia fueron conocidos por el genitivo Arditi. Desde Italia, algunos emigraron en el siglo XVI al Imperio Otomano, principalmente a:
Salónica (donde se cree que desde el año 140 a.E.C. ya había judíos procedentes de Alejandría).
Esmirna y sus alrededores (Manisa y Aydin, en la costa de Anatolia).
Estambul, Rodas y Bulgaria.
*Genitivo: El caso genitivo (griego clásico: γενική πτῶσις; griego moderno: γενική πτώση; latín: Genetivus; también llamado segundo caso) es un caso de los sustantivos que indica que un nombre es un complemento nominal de otro. Normalmente la relación "(el) X de Y" se expresa en las lenguas que tienen caso genitivo como "(el) X Y*", donde el asterisco * indica que la palabra que representa Y tiene una terminación especial o lleva un morfema específico que indica que tiene caso genitivo.
Variantes ortográficas Arditti, Ardity, Arditty, Arditis, Ardite y sus derivados Ardot, Ardoti, Ardotial, Ardut, Ardouth, Benardouth y Lardit. El apellido Arditi es el patronímico (que deriva del nombre del padre) de Ardit y Ardito, y el matronimico (que deriva del nombre de la madre) de Ardita.
Este apellido ya era conocido en Italia en la Edad Media. Tiene como base el adjetivo "ardito", que significa atrevido, valiente, audaz, intrépido, osado (según el Dante, "el que tiene el valor de hacer cosas arriesgadas"). Si bien el apellido se encuentra en gran parte de Italia, es más común en la Lombardia. En Venecia se lo encuentra con la forma Ardit, en idioma veneto. En Sicilia (Catania, Messina, Siracusa, Taormina), se lo encuentra como Ardito y Ardita, mientras que Ardite surge mas bien de una mala pronunciación de Arditi en ladino y no de "ardite", moneda hispánica muy antigua y de poco valor. En Grecia lo escriben Arditis, mientras que Ardot y Lardit ("l'ardit") se encuentran en Francia. Ardut estaba registrado en Aragon y Ardouth, Benardouth son de Marruecos y posteriormente Turquía. Ardotiel bien podría corresponder a Ardoti-El, patronímico de Ardot+El ("osado del señor?). El apellido se origina en Cataluña (sobre todo en Barcelona yTarragona) en la forma Ardit que tanto en catalán como también en valenciano y aragonés tienen el mismo significado que el Ardito/Ardita italiano, el Ardit vיneto o el Lardit francés.
Fuente: Arditti- Blog de los Arditti
Hay muchos indicios de que el apellido Arditi puede ser de origen judío, proveniente de las comunidades judías de España y Portugal.
Cuando los romanos conquistaron la nación judía en el año 70 EC, gran parte de la población judía fue enviada al exilio a lo largo del Imperio Romano. Así fue como muchos judíos llegaron a la Península Ibérica.
Los judíos que vivían en España en el año 1492 fueron expulsados del país por Real Decreto de Fernando e Isabel. Los judíos de Portugal fueron expulsados varios años después.
A los judíos que se convertían al catolicismo se les prometía el indulto a la expulsión. A pesar de que algunos se convirtieron por propia voluntad, la mayoría de estos nuevos cristianos fueron denominados CONVERSOS o MARRANOS (un término despectivo que significa cerdo en español), ANUSIM (que significa "forzados" en hebreo) y CRIPTOJUDÍOS, cuando continuaban secretamente practicando los preceptos de la religión judía.
Se halló que el apellido Arditi es citado, en relación a los judíos y criptojudíos, en al menos 15 referencias bibliográficas, documentales o electrónicas: - Fuentes 1-10 para Arditi
List of (mostly) Sephardic brides from the publication, "List of 7300 Names of Jewish Brides and Grooms who married in Izmir Between the Years 1820 - 1933 Index prepared by Dov Cohen" ["Lista de 7300 nombres de novias y novios judíos que se casaron en Izmir entre los años 1820 - 1933 Index prepared by Dov Cohen]
Fuente: Archivo Central de la Historia del Pueblo Judío bajo TR/Izmir 257, 672-683
https://www.sephardicgen.com/databases/IzmirMarriagesSrchFrm.html
Arditi, genitivo de Ardit (v). Si bien el ap. se encuentra en 82 municipios de Italia, es más común en la región de Lombardía. Después de la expulsión en 1492, los hijos de los Ardit (v) que se refugiaron en Italia fueron conocidos por el genitivo Arditi. Desde Italia, algunos emigraron en el s.XVI al Imperio Otomano, sobre todo a Salónica (donde se cree que desde el año 140 a.E.C. ya había judíos venidos de Alejandría), Esmirna y sus alrededores (Manisa y Aydin, en la costa de Anatolia), Estambul, Rodas y Bulgaria. Llevan este apellido Luigi Arditi (1822-1903), director de orquesta y compositor italiano de la canción cantada, en ritmo de vals, "Il Bacio" (El beso), entre otras obras; Albert Judah Arditi (1891-1942), distinguido dirigente comunitario de Salónica; Benjamin Arditi, historiador, periodista y ex diputado en el Kneset de Israel; Giacomo Arditi di Castelnuovo, autor de "Memorie degli famiglie Conti e Arditi", Nápoles, 1933.
El apellido subsiste en la loc. italiana de Liorna (Livorno), en Salónica, en Hamburgo y en varios países de América Latina. Variantes, derivados y alterados Arditti, Ardity, Arditty, Artiti, Arditis, Ardite, Ardot, Ardotel, Ardotial, Ardouth, Ardut, Ardutel, Ardutiel, Abenardut, Avinardut, Benarditi, Benardut, Benardouth, Lardit, y los transliterados Abenadrut, Adrutiel, Adrotiel Arditis, grafía griega de Arditi (v), apellido de una víctima del Holocausto de Salónica Arditti (v. Ardit), ap. reg. en Turquía y de Eliahu Shemtov Arditti, periodista y dirigente comunitario nacido en Salónica en 1880, de Adolfo Shemtov Arditti, Director del Keren Hayesod para América Latina, hijo del anterior, nacido en Salónica (1910) y fallecido en México (1995) y de varias fam. de Salónica víctimas del Holocausto Arditty (v. Ardit), ap. reg. en los Estados Unidos y de Gentille Arditty-Puller, escritora, periodista y colaboradora de la "Enciclopedia Judaica", nacida en Estambul (1910) y fallecida en México (1977)
Encontramos el primer ARDITI en Francia durante el año 1228.
Contexto: "ArditI, 348 (1228)." (Línea 59567)
Texto exacto: "ex aquilone in vinea Arditi"
Traducción: "por el norte en la viña de Arditi"
•FUENTE: Foreville Raymonde. Le cartulaire du chapitre cathédral Saint-Étienne d'Agde. Aubervilliers : Institut de Recherche et d'Histoire des Textes (IRHT), 1995. pp. 5-591. (Documents, études et répertoires de l'Institut de Recherche et d'Histoire des Textes, 51); https://www.persee.fr/doc/dirht_0073-8212_1995_cat_51_1 Fichier pdf généré le 12/04/2022
— 348 — 1228 (a.st.), 1er février. — s.l.
Pierre Pons , longtemps détenu par les ennemis de la foi et de la paix , et dépourvu d'argent liquide , vend à la communauté canoniale de Saint-Etienne , en vue d'acquitter sa rançon , les droits seigneuriaux — quart , cens, tasques , lods et vente , etc. — sur de nombreux biens (pièces de terre, prairies fourragères , jardins , vignes , casais , etc.) sis aux finages de Sainte-Croix de Mouran , Saint-Pierre de Fabric oies, et Saint-Pierre d'Agde, à l'exception de ce qu'il possède dans la cité et les bourgs d'Agde. Renonciation à toutes exceptions. Entre les mains de Raimond des Ports et de Baud. Laudatio de dame Raimonde , son épouse. Moyennant 1 200 sous melgoriens.
C. — p. 240.
D. — p. 235.
Publié : TERRIN, n° 348.
Scribe : Guirandus Tripati.
Souscription et seing manuel de Pierre Bernard, notaire public de Saint-Thibéry.
In nomine Domini. Anno Incarnationis ejusdem MCCXXVIII, kalendis februarii, regnante Lodoyco rege. Noverint omnes hec audientes, quod ego Petrus Pontii sciens et verissime cum hac carta recognoscens me esse aere alieno8 gravatum valde; et quia ad presens res mobiles et se moventes non habebam, de quibus satisfacere possem ad exolvendam redemptionem meam inimicis
a. C et D berealieno. D en marge aere alieno. Terrin berenlieno aere alieno.
373
LE CARTULAIRE DE SAINT-ÉTIENNE D'aGDE
fidei atque pacis qui me captum diutius tenuerunt, specialiter pro redemptione mea exolvenda ex rebus infrascriptis principaliter venditor factus nullis intervenientibus, unde presens venditio in soli¬ dum aut pro parte infringi vel annullari possit, per me et per omnes meos présentes et futuros bona fide, omni simulatione et fraude remotis, cum hac eadem carta in perpetuum firmiter valitura et profutura, vendo, solvo, cedo, et sine aliqua retentione et deceptione, titulo pure et perfecte vendi¬ tionis trado, et omnino in perpetuum derelinquo pro libero et puro alodio communie ecclesie Sancti Stephani de Agathe et vobis procuratoribus ejusdem, scilicet Raimundo de Portubus et Baudo reci¬ pientibus nomine dicte communie, et omnibus canonicis ejusdem ecclesie Sancti Stephani Agathensis presentibus et futuris, ad omnes voluntates vestras plenarie et perpetuo faciendas.
Scilicet in terminio Sancte Crucis de Mozano duas taschas, et consilium et laudimium in una pecia terre cum quodam heremo que simul sunt quas tenet Raimundus Vedelli : et confronta tur ex altano in honore Bemardi Gausfredi de Florentiaco, et Guillelmi Vedelli de Marcelliano, ex aquilone in honore Salvatoris, ex circio in honore Sancte Crucis de Mozano, et Guillelmi Vedelli et Salvatoris. Et in eodem terminio medietatem quarti et consilii, laudimii et dominii, in una vinea quam tenet Guillelmus de Pomeriolis in vineto Guitardo : et confrontatur a circio in via publica, ex meridie in vinea Petri de Severaco, ex altano et aquilone in honore infantium quondam Bemardi Ade. Et in eodem terminio unam tascham, consilium, laudimium et dominium in una pecia terre quem tenet Pontius Airaudi et fratres sui ad Perillanum : et affrontatur ex circio in honore Hospitalis, ex aqui¬ lone in honore quem tenent de me Riquendi et Pontius de Aires, ex altano in honore Nicolai Palmerii quem tenet de me, ex meridie in via tendente de Fabricolis versus apud Florentiacum. Et in eodem terminio IIII denarios melgorienses censuales, et consilium et laudimium et dominium in una pecia terre quam tenent infantes Pontii de Airas : que affrontatur ex altano in viallo, ex aquilone in honore que fuit Berengarii de Mozano, ex circio et meridie in honore Nicolai Palmerii quem tenet de me. Et in eodem terminio unam tascham et medietatem consilii, laudimii et dominii in una pecia terre quam tenent infantes Bernardi Riquendi in Podio Ugone : que affrontatur ex circio in honore Raimundi Salomonis, ex aquilone in campo Petri abbatis, ex corina in via publica. Et in eodem ter¬ minio unam tascham et medietatem consilii, laudimii et dominii in duobus campis quos Joannes Adam tenet : quorum alter affrontatur ex circio in via tendente de Agathe versus Pomeriolum et in campo Bemardi Riquendi, ex altano in honore Hospitalis et Raimundi Andree et Guillelmi Pelliperii, et ex aquilone in campo Abbade; alter vero affrontatur ex circio in vinea Raimundi Ermengaudi, ex aquilone in honore Petri Sigarii, ex altano in honore Ricardi Tongue. Et in eodem terminio quar¬ tum, consilium, laudimium et dominium in una vinea quam tenet Joannes Adam : que affrontatur a circio in vinea Joannis Riculsi quam tenet de me, ex meridie in via, ex aquilone in honore Bemardi Amaudi. Et in eodem terminio unam tascham, consilium, laudimium et dominium in una pecia terre quam tenet Nicolaus Palmerii ad Perillanum : que affrontatur ex altano in viallo, ex meridie in via tendente de Fabricolis versus Florentiacum, ex circio in honore Raimundi Airaudi, quem tenet de me. Et in eodem terminio duas taschas, consilium, laudimium et dominium in una pecia terre quam tenet Bemardus de Sancto Juliano : que affrontatur ex duabus partibus in viis, ex altera vero parte in honore Pontii Bertenchi. Et in eodem terminio unum sextariumb ordei censuale, consilium, lau¬ dimium et dominium in una pecia terre que vocatur Rumpuda quam tenet Berengarius de Aviatio pro uxore sua : que affrontatur ex meridie et altano in viis publicis, ex circio in honore Bemardi de Mozano. Et in eodem terminio unam tascham, consilium, laudimium et dominium in duabus faxiis terre quas idem Berengarius de Aviatio tenet pro uxore sua : quarum una affrontatur ex meridie in via publica, ex circio et aquilone in honore Martini Aprilis; altera vero affrontatur ex aquilone in maliolo Stephani Gorma , ex meridie in faxia Martini Aprilis, ex circio in prato Bertrandi Ricardi quod tenet de me ad feudum. Et in eodem terminio unam tascham, et medietatem consilii, laudi¬ mii et dominii in una pecia terre quam Raimundus Andreas tenet : que affrontatur ex circio in honore Hospitalis, ex altano in honore Stephani Andree, ex aquilone in honore Amaudi Aolrici. Et in eodem terminio quartum, consilium, laudimium et dominium in una pecia terre quam tenet Guiraudus de
b. Terrin unum sceltarium .
Florentiaco : que affrontatur ex omnibus partibus in viis publicis. Et in eodem terminio unam tascham, consilium, laudimium et dominium in una pecia terre quam tenet Laurentius Riquendi ad Perillanum : que affrontatur ex aquilone in honore qui fuit Bemardi Berengarii, ex circio in honore Petri Palmerii, ex altano in via, ex mendie in honore infant [i]um quondam Pontii de Aires quem tenet de me. Et in eodem terminio unam eminam ordei censualem, consilium, laudimium et domi¬ nium in una pecia terre quam tenet Guillelmus Lautardi de Marcelliano : que affrontatur in circio in via tendente de Agathe versus Pomeriolas, ex aquilone in via tendente de Mozano versus Mercellianum, ex altano in honore Raimundi Salomonis quem tenet de me. Et in eodem terminio quartum, consi¬ lium, laudimium et dominium in una pecia terre quam tenet Raimundus Salomon de Marcelliano : que affrontatur ex circio et aquilone in honore Guillelmi Lautardi, ex altano in honore Bemardi scriptoris. Et in eodem terminio unam tascham, consilium, laudimium et dominium in una pecia terre quam tenent infantes Perarii : que affrontatur a circio in via tendente de Agathe versus Pisanum, ex meridie in honore ipsorum infantium, ex altano in honore infant [i]um Guillelmi de Sancto Michaele. Et in eodem terminio unam tascham, consilium, laudimium et dominium in duo-bus campis quos tenet Nenus nepos Guillelmi de Magalatio : quorum unus affrontatur ex circio in via, ex meridie in honore Raimundi Petri Pontii quem tenet de me, ex altano in honore Guillelmi de Sancto Michaele; alter vero affrontatur ex aquilone in via sauneria, ex circio in honore Hospitalis Sancti Johannis. Et in eodem terminio XII denarios melgorienses censuales, consilium, laudimium et dominium in uno campo quem tenet Petrus Fidelis de Marcelliano : qui affrontatur ex aquilone in via sauneria, ex altano in honore hospitalis Sancti Joannis, ex meridie in honore infant [i] um Pontii de Aires. Et in eodem terminio unam tascham, consilium, laudimium et dominium in uno campo et in una riparia quos tenet Salvator de Marcelliano : qui simul affrontatur, ex meridie in via saune¬ ria, ex aquilone in via tendente de Agathe versus Pisanum, ex altano in rivo qui exit de Fonte Maurini. Et in eodem terminio unam eminam ordei censualem, consilium, laudimium et dominium in duabus peciis terre quas tenet Petrus Bemardi : quarum una affrontatur ex aquilone in honore infant [i] um Bemardi Gaufredi, ex circio in via sauneria, ex altano in honore enfant [i] um de Moro; altera affrontatur ex circio in honore infantium Bemardi Gauzfredi, ex altano in honore Martini Duranti de Florentiaco, ex meridie in via tendente de Mozano versus Marcellianum. Et in eodem terminio feudum, consilium, laudimium et dominium in uno prato quod tenet Bertrandus Ricardi : quod affrontatur ex aquilone in prato Sancti Petri de Fabricolis, ex altano in vinea Gonne, ex cir¬ cio in via publica. Et in eodem terminio quartum, consilium, laudimium et dominium in una vinea quam tenet Riculfi in Podio Ugone : que affrontatur ex duabus partibus in viis publicis, ex aquilone in vinea Joannis Ade. Et generaliter quicquid aliud habeo, vel habere debeo seu possum, vel visus sum habuisse et tenuisse, qualicumque voce vel modo mihi pertinet vel pertinere debet vel potest, in toto dicto terminio et in ejus terminalibus in campis, vineis, pratis, pascuis, in terris cultis et incultis, in arboribus fructiferis et non fructiferis, feudis et feudalibus et in personis hominum et feminarum, quocumque modo, ratione vel occasione que dici possi vel excogitari.
Item solvo, cedo, vendo pro libero alodio dicte communie Sancti Stephani Agathensis, et vobis procuratoribus ejusdem, scilicet Raimundo de Portubus et Baudo recipientibus nomine ipsius, et omni¬ bus canonicis ecclesie Sancti Stephani presentibus et futuris, ut superius dictum est, ad omnes volun¬ tates vestras plenarie et perpetuo faciendas, in terminio Sancti Petri de Fabricolis imum sextarium ordei censuale, consilium, laudimium et dominium in uno medio orto et in uno medio casali quos tenet Guillelmus Sicardi : quorum medius ortus affrontatur ex circio in honore Guiraudi de Mata, ex meridie in via publica, ex aquilone in pasturali; medium cazale affrontatur ex altano in casali Petri Deodati, ex circio in cazali Amaudi Sutoris, ex aquilone in cazali Petri Guillelmi de Fabricolis. Et in eodem terminio unum sextarium ordei censuale, consilium, laudimium et dominium in uno medio orto et in una media ferragine quos tenet Raimbertus : quorum medius ortus affrontatur ex meridie in via mercadali, ex circio in aha medietate orti quam tenet Guillelmus Sicardi, ex aquilone in patuo mol-lerie, media vero ferrago affrontatur ex circio in honore Amaudi de Fabricolis, ex aquilone in aha media ferragine quam tenet Guillelmus Sicardi, ex altano in honore Raimundi de Beciano Nigri. Et in eodem terminio unum sextarium ordei censuale, consilium, laudimium et dominium in una vinea quam tenet Petrus Grandis : que affrontatur ex circio in via publica, ex aquilone in honore Sicardi
Guillelmi, et Guillelmi Tongue , ex altano in honore Pontii Favarii. Et in eodem terminio unam tascham, consilium, laudimium et dominium in una pecia terre quam tenet Bemardus Maismudina : que affrontatur ex circio et mendie in honore Pontii Joannis, ex aquilone in honore Bartholomei Grossi. Et in eodem terminio unum sextarium ordei censuale, consilium, laudimium et dominium in una pecia terre quem tenet Barreta : que affrontatur ex circio in honore Hospitalis, ex meridie in via publica, ex aquilone in honore Guiraldi de Mata. Et in eodem terminio IIII denarios melgorienses cen¬ suales, consilium, laudimium et dominium in una pecia terre quam tenet Guillelmus de Sancta Eulalia : que affrontatur ex altano in ripa stagni de Bagnars , ex aquilone in honore hospitalis Sancti Joannis, ex meridie in honore Petri Siguerii. Et in eodem terminio octo denarios melgorienses cen¬ suales, consilium, laudimium et dominium in una vinea quam tenet Guillelmus Massaromieu : que affrontatur ex aquilone in honore hospitalis Sancti Joannis, ex meridie in honore Sancti Petri de Fabricolis viallo mediante. Et in eodem terminio tres denarios melgorienses censuales, consilium, lau¬ dimium et dominium in una peciola vinee quam tenet Maria Monpeslieira : que affrontatur ex aqui¬ lone in honore qui fuit Botini, ex circio in honore Raimundi Gibbami, ex altano in honore hospitalis Sancti Joannis. Et in eodem terminio infra barrium Fabricolarum unum casale et medietatem unius localis ad portale quod dicitur de Reisac : et affrontatur ex una parte in via que exitur per portale, ex altera parte in fossato castri, ex meridie in casali Guillelmi Tongue. Et generaliter quicquid aliud habeo vel habere debeo seu possum vel visus sum habuisse et tenuisse, qualicumque nomine vel modo mihi pertinet vel pertinere debet vel potest in toto castro de Fabricolis et in ejus terminiis vel termi¬ nalibus, in campis, vineis, pratis, pascuis, in terris cultis et incultis, in arboribus fructiferis et non fructiferis, feudis et fevalibus, in personis hominum et feminarum, quocumque modo ratione vel occa¬ sione que dici possit vel excogitari.
Item vendo, solvo, cedo pro libero alodio dicte communie Sancti Stephani Agathensi et vobis procuratoribus ejusdem, scilicet Raimundo de Portubus et Baudo recipientibus nomine ipsius, omni-busque canonicis ecclesie Sancti Stephani presentibus et futuris, ut superius dictum est, ad omnes voluntates vestras plenarie et perpetuo faciendas, in terminio Sancti Petri de Agathe unum sextarium ordei censuale, consilium, laudimium et dominium in una vinea quam tenet Petrus Salsoira in vineto Sancti Baudilii : que affrontatur ex circio in honore Martine, ex aquilone in vinea Arditi, ex altano in vinea Bemardi Tieira. Et in eodem terminio unam ordei eminam censualem, consilium, laudimium et dominium in una vinea quam tenet Nicolaus Palmerii : que affrontatur ex circio in honore ipsius Nicolai Palmerii ex aquilone et altano in vinea Pelagalli, ex meridie in via riparie Sancti Baudilii. Et in eodem terminio unum sextarium ordei censuale, consilium, laudimium et dominium in una vinea quam tenet Guillelma Martina in vineto Sancti Baudilii : que affrontatur ex circio in vinea Petri Bocaire , ex aquilone in vinea Bemardi Tieira , ex altano in vinea Petri Salsoira. Et generaliter quic¬ quid aliud habeo, vel habere debeo seu possum vel visus sum habuisse et tenuisse in toto dicto ter¬ minio, sive in ejus terminalibus in campis, vineis, pratis, pascuis, in terris cultis et incultis, heremis et condrictis, in arboribus fructiferis et non fructiferis, feudis et fevalibus, in personis hominum et feminarum, quocumque modo ratione vel occasione que dici possit vel excogitari. Hoc excepto et retento michi et meis, quod habeo infra civitatem Agathensem et in burgis ejusdem civitatis.
De toto jure et actione quod in supradictis omnibus et singulis venditis et superius confronta-tis, et generaliter in omnibus aliis non expressis habebam, me et meos disvestiens dictam commu¬ niam Sancti Stephani Agathensis et vos procuratores ejusdem et omnes canonicos ejusdem ecclesie Sancti Stephani Agathensis et vestros investio et veros dominos atque speciales vos in rem vestram propriam procuratores facio et constituo, et omni juri meo et actioni penitus renuntio : tradens vobis, de presenti, proprietatem et totum jus meum, atque vacuam possessionem jubeo et volo vos corpo¬ ralem apprehendere et civilem vestra propria auctoritate, et de cetero ipsa omnia vendita et singula ut vestra propria uti ac possidere. Nomine istius venditionis, cessionis et traditionis scio et fateor me habuisse et numerando recepisse mille ducentos sexaginta solidos melgorienses, de quibus vestra solu¬ tione mihi et plenarie satisfactum. Et sic de toto pretio me per paccatum tenens in predictis omni¬ bus ex certa scientia, omni exceptioni non soluti pretii et non numerate et non solute pecunie renuntio. Quod vero omnia et singula vendita plus valent aut valebunt pretio memorato, illud totum quicquid aut quantumcumque fuerit, bono animo et ex certa et mera liberalitate dicte communie
Sancti Stephani, et vobis procuratoribus ejusdem recipientibus nomine ipsius, omnibusque canonicis ejusdem ecclesie presentibus et futuris, dono pro redemptione anime mee et parentum meorum, et ex certa scientia in vos transfero, renuntians expressim legi illi qua cavetur venditorum ultra dimi¬ dium justi pretii deceptum posse agere ad recidendum contractum, vel ad pretii supplementum. Promitto equidem vobis per sollempnem et validam stipulationem quod omnia supradicta et singula vendita, cum omni bonitate et valentia quam nunc habent aut in antea habuerint, ego et mei facie¬ mus dictam communiam Sancti Stephani, et vos procuratores ejusdem et omnes canonicos dicte ecclesie présentes et futuros, semper habere et tenere pacifice et quiete et ab omni contradicente jure defendemus. Et si quid ibi vel inde fuerit vobis evictum vel amparatum, in judicio vel extra, illud totum vobis integre restituemus et pro evictione totali vel particulari in integrum restituenda, nec-non et ut omnia predicta et singula firmiorem sortiantur effectum, dono vobis regressum super in omnibus bonis et juribus meis. Facta a me renuntiatione beneficii cujuslibet juris scripti et non scripti divini et humani, specialis et generalis promitto et convenio vobis per stipulationem quod contra predicta vel aliquod predictorum nunquam veniam nec aliquis alius arte mea, consilio, aut ingenio; et nichil dixi aut feci in preterito, sed neque dicam vel faciam in futuro quominus predicta omnia et singula firma et incommota semper existant; sed sicut potest melius dici, intelligi vel excogitari, ad vestrum commodum atque utilitatem predicta omnia laudo et confirmo prescripta omnia et sin¬ gula, prout melius dici vel excogitari poterunt ad vestrum commodum atque utilitatem, firmiter ego et mei tenebimus et observabimus et adimplebimus et contra non veniemus. Sic Deus me adjuvet et hec sancta IIII evangelia a me corporaliter tacta.
Et ego domina Raimunda, uxor dicti Petri Pontii, non coacta, nec aliquo modo decepta, sed propria voluntate mea sciens, et verissime cum hac carta recognoscens, prefatam venditionem et omnia supradicta, consilio meo et voluntate specialiter esse facta, omnia prescripta et singula laudo et perpetuo valitura confirmo dicte communie Sancti Stephani, et vobis dictis procuratoribus ejus¬ dem recipientibus nomine ipsius omnibusque canonicis, ejusdem ecclesie presentibus et futuris. Et si quid jus vel actionem in predictis habebam ratione dotis, vel donationis propter nuptias, vel alio modo, illud totum vobis dono, solvo, cedo, et in perpetuum derelinquo, renuntians expressim et ex certa scientia juri ypothecarum et specialiter illi legi qua cavetur ne res dotalis alienari possit et omni alii juris remedio, beneficio et privilegio, quo contravenire possem. Et hec ita me observatu¬ ram et completuram et nunquam contraventuram aliquo jure vel aliqua occasione, juro super hec sancta IIII Dei Evangelia a me corporaliter tacta.
Hujus rei sunt testes rogati et specialiter convocati Bemardus de Moresio precentor Agathensis, Guillelmus Lumbardi canonicus Agathensis, Stephanus Pelati clericus Agathensis, Raimundus de Sala sacerdos hebdomadarius dicte ecclesie, Bemardus Chatgerius diaconus hebdomadarius dicte ecclesie, Guillelmus Bibens aquas subdiaconus hebdomadarius dicte ecclesie, Guillelmus Girberti jurisperitus, Petrus Pellarii clericus, Berengarius de Sancto Severo clericus, Petrus Siguerii miles, Bartholomeus Patonas , Bemardus Gaffa, Joannes Chatberti, Pontius Andree, Berengarius Faisas, Pontius de Agatha de Beciano, Berengarius Medicus, Bemardus Brictii, Guillelmus Raimundi, Guillelmus Pelati, Pontius de Lautre , Raimundus Mata, et Petrus Bemardus notarius Sancti Tyberii publicus, vice cujus Guiraudi Trepati, mandatus hec scripsit. Ego idem Petrus Bemardi notarius subscribo et signum meum appono.
🗓️ Fecha del documento: 1 de febrero de 1228
📍 Lugar: Agde (Languedoc, sur de Francia)
🧾 Fuente: Cartulario de Saint-Étienne d’Agde, Registro 348 (Terrin nº 348)
✍️ Escribano: Petrus Bernardus, notario público de Saint-Thibéry (manuscrito por Guirandus Tripati)
Tipo: Venta de derechos señoriales
•Escriba: Guirandus Tripati
•Notario: Petrus Bernardus, notario público de Saint-Thibéry
Vendedor:
•Nombre: Pierre Pons (Petrus Pontii)
•Situación: Prisionero de guerra, necesita pagar rescate
•Esposa: Dame Raimonde (con laudatio)
•Precio: 1,200 sous melgoriens
🔍El acta recoge una venta de derechos feudales realizada por Petrus Pontii, quien, habiendo estado cautivo por “enemigos de la fe y la paz”, se ve obligado a vender todas sus posesiones rurales fuera de la ciudad de Agde para pagar su rescate. Esta cesión se formaliza a favor de la comunidad eclesiástica de Saint-Étienne d’Agde, representada por sus procuradores y canónigos. Entre los múltiples bienes descritos, aparece como uno de los límites de una viña la mención directa a:
“ex aquilone in vinea Arditi”
("al norte con la viña de Arditi")
📍 DATOS FACTUALES CERTIFICADOS:
Ubicación: Territorio de Saint-Pierre d'Agde, viñedo de Saint-Baudile
Tipo: Viña (vinea)
Función: Límite norte de la propiedad de Petrus Salsoira
Contexto: Venta de derechos señoriales por Pierre Pons
🧭 Importancia de esta mención
Esta frase constituye una de las evidencias más tempranas del apellido Arditi en el sur de Francia, anterior incluso a la mención de Bernardus Arditi como testigo notarial en 1233.
El contexto del uso del apellido permite deducir que:
El apellido Arditi ya tenía presencia consolidada en Agde antes de 1228.
Era lo suficientemente reconocido como para que se identificaran fincas por ese nombre.
El uso en forma posesiva sugiere una propiedad familiar o patrimonial establecida, lo cual refuerza la hipótesis de una línea notarial, burguesa o incluso proto-sefardí del apellido en esta región.
La estructura notarial del documento y la presencia de múltiples testigos vinculados a la ciudad de Agde fortalecen el carácter legal y auténtico del registro. Este es un punto de anclaje clave para el estudio de las raíces medievales del apellido Arditi en Occitania.
🧬 Vínculo con otros personajes Ardit
Este registro se puede vincular con el caso de Bernardus Arditi (1233), documentado en la misma región como testigo laico:
El hecho de que ambos registros provengan del mismo entorno geográfico (Agde y Fabricolis).
La proximidad cronológica (1228 y 1233).
Sugieren una posible línea familiar establecida en Agde durante el primer tercio del siglo XIII.
🗂️Ubicación Geográfica:
•Territorio: "in terminio Sancti Petri de Agathe" (en el territorio de Saint-Pierre d'Agde)
•Zona específica: "in vineto Sancti Baudilii" (en el viñedo de Saint-Baudile)
Propietarios Vecinos Documentados:
1.Martine (honor/propiedad al noroeste)
2.Arditi (viña al norte)
3.Bemardus Tieira (viña al suroeste)
Posibles Interpretaciones Lingüísticas:
1.Genitivo singular: La viña pertenece a una persona llamada "Arditus"
2.Genitivo plural: La viña pertenece a la familia "Arditi"
3.Apellido familiar: Referencia a un linaje conocido localmente
✅ Conclusión
La referencia a la “vinea Arditi” constituye una prueba documental sólida de la existencia del apellido Arditi en Agde en 1228, siendo posiblemente uno de los testimonios toponímicos más antiguos conocidos del linaje. El documento está completamente validado y permite avanzar una hipótesis de consolidación del apellido en esta región antes de mediados del siglo XIII.
Mención explícita al apellido "Arditi" en el sur de Francia:
El texto latino indica con claridad:
“ex aquilone in vinea Arditi”,
lo cual puede traducirse como:
“al norte con la viña de Arditi”.
Este tipo de fórmula toponímica confirma la existencia de una propiedad identificada por el apellido Arditi, lo cual implica que:
Este individuo (o familia) ya estaba establecido en el entorno rural de Agde (Languedoc).
El apellido funciona como nombre patrimonial de referencia territorial, algo propio de familias con cierta antigüedad o prestigio en la zona.
No se menciona al individuo con nombre propio, pero el apellido aparece en contexto posesivo, lo cual sugiere que:
O bien la familia Arditi estaba asentada en Agde desde, al menos, finales del siglo XII o inicios del XIII.
O bien se trataba de un apellido suficientemente conocido como para identificar fincas por su nombre.
Relación con la venta de bienes feudales:
Este documento describe la venta de derechos sobre tierras por parte de Petrus Pontii a la comunidad canónica de Saint-Étienne d’Agde. En el proceso se mencionan decenas de parcelas, incluyendo la "vinea Arditi", como límite geográfico. Esto permite:
Registrar esta mención como uno de los testimonios documentales más antiguos del apellido Arditi en Languedoc (al menos en forma patrimonial).
Contextualizar la familia en un ámbito feudal, agrícola y posiblemente notarial o burgués.
Vinculación con el registro anterior (Bernardus Ardit, 1233):
La viña mencionada en 1228 podría corresponder al mismo entorno familiar del Bernardus Ardit que aparece como testigo en un acta notarial en 1233, 5 años después.
Aunque no podemos confirmar que “Arditi” de la viña sea Bernardus, la coincidencia geográfica (Agde) y temporal sugiere una misma línea patrimonial.
Esta fuente no nombra directamente a un miembro de la familia Ardit, pero confirma la presencia patrimonial del apellido Arditi en Agde en 1228.
El documento es legal, fehaciente y fechado (1 de febrero de 1228), y cumple los criterios de autenticidad para su uso genealógico.
Se puede registrar como testimonio territorial del apellido, reforzando la hipótesis de una rama proto-sefardí occitana o notarial en Agde.
📛 Nombre: Bernardus Arditi
📅 Año: 1233
🏛️ Lugar vinculado: Agde (Languedoc, actual Francia)
📜 Función: Testigo en venta de tierras a la canónica de Saint-Étienne
✒️ Notario actuante: Petrus Lausterii, notario público
👁️ Fuente original: Registro nº 374 — "Documents, Études et Répertoires", Vol. 51 (1995), p. 374 del libro impreso / p. 415 del PDF. Documento fechado el 4 de febrero de 1233
PÁG. 347
“Guillelmus Bahus, arcipresbyter de Rojano, Petrus Felderii, Bernardus Arditi, et Petrus Lausterii publicus notarius…”
Testes sunt: magister Albericus, canonicus Agathensis, Guillelmus Bahus, arcipresbyter de Rojano, Petrus Felderii, Bernardus Arditi, et Petrus Lausterii publicus notarius, qui hec scripsit.
Tipo de documento: Acta notarial de venta de tierras a la comunidad de Saint-Étienne d’Agde
Rol en el documento: Testigo
Idioma del acta: Latín notarial
Notario actuante: Petrus Lausterii (Petrus Lausterius), notario público
Otros testigos: Magister Albericus, Guillelmus Bahus (arcipreste de Rojano), Petrus Felderii
Comprador: Comunidad canonical de Saint-Étienne d’Agde
Vendedor: Johannes Giberti
Objeto de la venta: Una pieza de tierra en el "finage de Saint-Laurent de Touroulis"
Precio: 550 sueldos melgorienses
Notas relevantes: Esta es una de las menciones más antiguas del apellido Arditi en el sur de Francia, en contexto notarial occitano. La grafía en latín es clara: "Bernardus Arditi". Aparece como personaje relacionado con el cabildo eclesiástico de Agde, posiblemente laico con funciones testimoniales.
El documento corresponde a la venta de una parcela en el finage de Saint-Laurent de Touroulis por parte de Johannes Giberti a la comunidad canonical de Saint-Étienne d’Agde por 550 sueldos melgorienses. Esta es una de las menciones más tempranas del apellido Arditi en el sur de Francia dentro de un contexto notarial documentado. La frase latina final del acta notarial establece de forma precisa los cargos de cada testigo: "magister Albericus canonicus Agathensis", "Guillelmus Bahus arcipresbyter de Rojano" (ambos clérigos), "Petrus Felderii" y "Bernardus Arditi" (sin título ni función indicadas), y finalmente "Petrus Lausterii publicus notarius, qui hec scripsit". Esta estructura gramatical y la ausencia de cualquier título ante el nombre de Bernardus Arditi indican claramente que se trata de un testigo laico, no de un notario ni eclesiástico. La mención debe entenderse como evidencia onomástica directa del apellido Arditi en Agde en 1233, sin atribuirle filiación profesional especulativa.
BERNARDUS, GUILLEHNUS
Le cartulaire du chapitre cathédral Saint-Étienne d'Agde [monographie]
Documents, études et répertoires de l'Institut de Recherche et d'Histoire des Textes Année 1995 51
En 1236, apenas tres años después de la última mención de Bernardus Arditi, se produce el conflicto jurisdiccional más importante de Agde: el enfrentamiento entre el obispo Bertrand y el capítulo de Saint-Étienne.
En este documento crucial, que involucra a todas las autoridades eclesiásticas principales de la región, no hay ni una sola mención de los Ardit.
Esta ausencia es tan reveladora como su presencia anterior. Nos confirma el estatus exacto de la familia: propietarios rurales con suficiente relevancia para ser testigos en transacciones importantes, pero fuera del círculo del poder eclesiástico principal.
FUENTE: Foreville Raymonde. Le cartulaire du chapitre cathédral Saint-Étienne d'Agde. Aubervilliers : Institut de Recherche et d'Histoire des Textes (IRHT), 1995. pp. 5-591. (Documents, études et répertoires de l'Institut de Recherche et d'Histoire des Textes, 51); https://www.persee.fr/doc/dirht_0073-8212_1995_cat_51_1 Fichier pdf généré le 12/04/2022
— 349 — 1236, 22 avril. — s.l.
Le chapitre de Saint-Étienne et l’évêque d’Agde [Bertrand], en conflit de juridiction sur les hommes du chapitre dans la cité d’Agde et ses bourgs , sur la taille , le ban , la justice , l’ost et la chevau¬ chée , le serment de fidélité , etc., conviennent de s’en remettre à l’arbitrage de Bernard, évêque de Béziers et de Pierre, archidiacre de Narbonne. Ils donnent pouvoir aux arbitres d’enquêter, d’ins¬ pecter les chartes, d’examiner les témoins, sans aucune forme de justice, de définir, ordonner et enjoindre soit par composition amiable , soit de leur propre volonté. Ils s’engagent par serment à respecter la décision des arbitres et renoncent aux exceptions , sous peine d’une amende de 200 marcs d’argent. Guillaume de Pamiers prête serment au nom de l’évêque et Maître Albert , chanoine d’Agde , au nom du chapitre.
C. — p. 245.
D. — p. 240.
Vidimus de 1556 , Arch. dép. de l’Hérault, G 12.
Publié : Terrin, n° 349.
Indiqué : Bibl. nat., coll. Languedoc (Bénédictins), 46, f. 40.
Scribe : Brémond Maître, notaire public de Béziers, a rédigé cette notice et apposé son seing à l’instrument.
Noverint omnes quod lis et controversia vertebatur inter venerabilem patrem B. episcopum ex una parte, et capitulum Agathense ex altera, super eo quod capitulum dicebat se habere, et longo tempore habuisse plenariam jurisdictionem in hominibus suis commorantibus in civitate et burgis Agathe et eorum pertinentiis, tam in civilibus quam in criminalibus, et hoc jure retro temporibus usum fuisse. Episcopus vero dicebat se habere plenariam jurisdictionem in omnibus hominibus com¬ morantibus in civitate et burgis Agathe et eorum pertinentiis, in quistis, in talliis, in firmandis, in justitiis, et bannis, et preconisationibus, et in exercitibus, et in cavalcadis, et in prestatione jura¬ menti fidelitatis, et gâchis, et aliis ad jurisdictionem spectantibus et se et predecessores suos usos fuisse tam in hominibus communie quam in aliis. Concedebat tamen episcopus quod capitulum habe¬ bat et habuerat jurisdictionem in civilibus causis in hominibus suis quos paucos esse dicebat, capi¬ tulo in contrarium asserente scilicet se multos habere. Verum, de predictis questionibus et aliis que moveri possent occasione predictorum, compromiserunt in B. episcopum Biterrensem et P. archidia-conum Narbonensem tanquam in arbitros seu arbitratores sub hac forma.
Noverint omnes presentem cartam inspecturi quod nos B. divina miseratione Agathensis episco¬ pus per nos et omnes successores nostros ex una parte, et nos capitulum Agathense : videlicet Pontius de Cocone archidiaconus, Philippus sacrista, Bemardus de Moresio precentor, S. Joachim camera¬ rius, Guillelmus Lumbardi, magister Albertus, magister B., et Fredolus de Sancto Joanne canonici Agathenses ex altera, pro bono pacis, compromittimus in vos venerabilem patrem B. episcopum Biterrensem, et in vos P. archidiaconmn Narbonensem tanquam in arbitros seu arbitratores super omnibus questionibus que mote sunt usque nunc, et de quibus actum est coram arbitris scilicet P. Narbonensi, et P.R. Corbariensi archidiacono, et B. precentore Agathensi, et specialiter et univer¬ saliter de omnibus et singulis querelis seu questionibus vel controversiis que usque in hodiernum diem competunt seu moveri possunt inter nos occasione seu ratione jurisdictionis et meri imperii seu mixti quam habemus, habuimus, vel aliquo tempore habere debuimus, in hominibus in civitate et burgis Agathe commorantibus tam in realibus quam in personalibus et civilibus et criminalibus cau¬ sis, et super declaratione tam jurisdictionis quam hominum, si vobis visum fuerit facienda, partibus et nichil de facto proponentibus : ita videlicet quod vos arbitri seu arbitratores pro voluntate vestra ex officio vestro possitis de plano et sine strepitu judiciorum super premissis omnibus vel singulis inquirere veritatem tam ex instrumentis quam testium depositionibus absque forma, omni sollemp-nitate juris obmissa, et juris ordine non servato, secundum quod volueritis et videbitis expedire, exclusis advocatis partium allegationibus nisi specialiter a vobis fuerint requisiti, et inquisitione facta vel et non facta vos dicti arbitri seu arbitratores, die feriato vel non feriato, utraque parte présente vel absente vel altera tantum, nullo consensu partium requirendo, amicabili compositione vel pro¬ prio motu et voluntate quicquid volueritis diffinire possitis, ordinare vel precipere, de omnibus insi¬ mul vel separarim diversis temporibus de quolibet predictorum et dare de jure unius partis alteri quantum vobis placuerit et sicut vobis visum fuerit expedire. Adjectum et fuit hoc compromisso : quod utraque pars ad requisitionem arbitrorum seu arbitratorum exhibeat instrumenta que ad predictam causam poterunt pertinere. Concedimus et vobis ut si que verba dubia vel obscura in compromisso seu ordinatione, arbitrio vel precepto aliquo tempore apparuerint, recitandi et facta declarandi et exponendi, et interpretandi habeatis plenariam potestatem; et omnia supradicta intelligimus esse dicta declarata a vobis ad omnem intentionem vestram. Que omnia universa supradicta et singula promittimus alter alteri per nos et omnes successores nostros sollempni stipulatione ad invicem interposita firmiter adimplere et perpetuo observare. Et quicquid a vobis predictis arbitris seu arbi-tratoribus diffinitum, ordinatum seu constitutum, mandatum vel preceptum simul vel separatim fue¬ rit, de omnibus vel singulis supradictis, omni contradictione, occasione, jure, in integrum restitutione, et omnibus aliis quibuslibet auxiliis cessantibus, quibus specialiter et litteris omnibus impetratis et impetrandis quibus contravenire possemus, et specialiter illi autentico qui inhibet ne compromissum fiat cum sacramenti religione, renuntiamus. Et adimplebimus bona fide, et firmiter et inviolabiliter perpetuo observabimus, et nunc rata habemus, et statim per vestram recitationem omnia et singula alter alteri laudabimus solemniter et ratificabimus. Et pro hiis omnibus et singulis firmiter et invio labiliter perpetuo observandis, nos B. episcopus Agathensis vobis capitulo stipulanti, et nos capitulum Agathense vobis domino B. episcopo stipulanti, penam CC marcharum argenti promittimus, solemni stipulatione interposita, si in aliquo predictorum contraveniemus, pignoribus et reddendis a parte non observante alteri parti observanti : qua pena commissa et prestita nichilominus quicquid dictum vel statutum fuerit a vobis dictis arbitris seu arbitratoribus perpetua gaudeat firmitate, supradictis omnibus et singulis perpetuo et inviolabiliter ab utraque parte observandis. Guillelmus de Pamiis sacerdos in animam nostri B. episcopi et nostro mandato, R. Magister, Albertus canonicus Agathensis in nomine capituli Agathensis de mandato capituli ejusdem, tactis sacrosanctis Evangeliis juraverunt.
Actum hoc compromissum et omnia predicta anno a Nativitate Christi MCCXXXVI, regnante rege Lodoyco, X kalendas maii, in presentia et testimonio Pontii de Lunello sacriste Magalonensis, B. de Cisbertio canonici Biterrensis, Petri de Combis, R. de Boiano, B. Rebuffi, B.P. Alxona juris peritorum, Guillelmi de Villapassantibus clerici Sancti Nazarii Biterrensis, Guillelmi Scuti diaconi ejusdem ecclesie, P. Gregorii de Montepessulano, Raimundi de Rivosicco civis Biterrensis, Pagani clerici, Petri de Duabus Virginibus scriptoris domini episcopi Agathensis, et mei Bremundi Magistri publici Biterrensis notarii, qui a predictis episcopo et capitulo Agathensi et arbitris predictis mandatus, hec scripsi et in publicam formam redegi, et signum meum apposui. In XIIa linea : quicquid volueritis.
FUENTE: Foreville Raymonde. Le cartulaire du chapitre cathédral Saint-Étienne d'Agde. Aubervilliers : Institut de Recherche et d'Histoire des Textes (IRHT), 1995. pp. 5-591. (Documents, études et répertoires de l'Institut de Recherche et d'Histoire des Textes, 51); https://www.persee.fr/doc/dirht_0073-8212_1995_cat_51_1 Fichier pdf généré le 12/04/2022
ID: 106JAX1286CAT1
Nombre completo: Johannes Arditi
Datos clave: Documentado entre 1286 y 1287 como batlle y también como lugarteniente del batlle en la localidad de Llavaneres, actual Sant Andreu de Llavaneres, provincia de Barcelona. Desempeña funciones jurisdiccionales y fiscales. El índice onomástico del Diplomatari vincula las entradas "Ardit" y "Arditus" directamente a Johannes Arditi, lo que sugiere una continuidad funcional y posiblemente genealógica con el Ardit de 1228.
Nota filológica: Las formas "Arditus", "Arditi", "Arditti" reflejan la variabilidad ortográfica de la época.
Nota editorial: El propio índice remite de "Ardit" a "Johannes Arditi", unificando ambas figuras como vinculadas.
Rama: Llavaneres – Barcelona – Catalunya
Esta ficha ha sido completada y registrada telemáticamente para su consulta y análisis futuro.
Nota filológica:
La diversidad de formas documentales del nombre (Ardit, Arditus, Arditi, Arditti) responde a la inestabilidad ortográfica medieval. Los nombres y apellidos podían variar según el idioma del escriba, la fórmula diplomática o el contexto. Además, en este periodo, los apellidos aún estaban en proceso de fijación como marcas hereditarias.
Nota editorial:
Según el índice onomástico del Diplomatari dels Cartellà, los documentos que citan a Arditus y Ardit remiten directamente a la figura de Johannes Arditi, lo que refuerza la idea de una posible continuidad de linaje o función entre ambos personajes.
Rama: Llavaneres – Barcelona – Catalunya
Fuente: https://www.fundacionoguera.com/wp-content/uploads/D67-Llibre.pdf
Hubo dos individuos que vivieron en el siglo XIII, con una separación de aproximadamente 58 años entre uno y otro. Desempeñan funciones similares (bajulo, batlle), aunque en territorios distintos. Las coincidencias funcionales, el uso compartido del apellido y la referencia cruzada en el índice onomástico del Diplomatari dels Cartellà justifican registrar una conexión probable de linaje entre Ardit (1228) y Johannes Arditi (1286-1287), siendo este último posiblemente su descendiente directo en el marco de la administración feudal catalana.
Ver Ardit (105) (Maçanet de la Selva / Cartellà, Girona, Catalunya)
Citado en rama Chipre, ver datos en esta página.
Entre los deportados de la segunda guerra mundial había ocho de apellido Arditi. Todos fueron deportados y exterminados en Treblinka por los búlgaros. En la ciudad de Serres, una de las ciudades mas importantes de Macedonia, habían judíos desde la época romana. Estos judios fueron llamados ROMANIOTES.
El aumento de las colecciones reales con la introducción de pinturas de origen eclesiástico se entendió desde un principio en un sentido explícitamente sustituto, mucho antes de que se pensara la creación de una Galería de pintores napolitanos: a las fuertes brechas creadas con el transporte a Palermo de la lo mejor de hecho, entre las obras de Farnese se pensó que compensaría al menos parcialmente con la adquisición de esas obras, iniciando así la recuperación crítica de la escuela napolitana, sin la cual no se explicaría el posterior proyecto muratiano, específicamente dedicado a ella; la intención surge claramente de una interesante memoria enviada por Michele Arditi al Ministro del Interior el 13 de septiembre de 1807, en la que se sugiere traer al museo varias pinturas conservadas en diferentes iglesias napolitanas47. Sin embargo, un proyecto más amplio subyace en el decreto, firmado por Joachim Napoleón el 18 de diciembre de 1809, en el que en el que se sugiere traer al museo diversas pinturas conservadas en diferentes iglesias napolitanas47. Sin embargo, un proyecto más amplio subyace en el decreto, firmado por Joachim Napoleón el 18 de diciembre de 1809, en el que en el que se sugiere traer al museo diversas pinturas conservadas en diferentes iglesias napolitanas47. Sin embargo, un proyecto más amplio subyace en el decreto, firmado por Joachim Napoleón el 18 de diciembre de 1809, en el que
La protección del patrimonio arqueológico en el Reino de Nápoles entre los siglos XVIII y XIX. [artículo]
Mezclas de la escuela francesa de Roma Año 2001 113-2 pp. 507-537
Parte de un tema temático: Antigüedades, arqueología y construcción nacional en el siglo XIX. Días de estudio, Roma 29-30 de abril de 1999 y Ravello 7-8 de abril de 2000
Museo Real Borbón y edificio nacional. Comida para el pensamiento [artículo]
Mélanges de l'école française de Rome Année 2001 113-2 págs. 585-598
Fait partie d'un numéro thématique: Antiquités, archéologie et construction nationale au XIXe siècle. Journées d'études, Roma 29-30 de abril de 1999 y Ravello 7-8 de abril de 2000
Andrea milanesa. Museo Real Borbón y edificio nacional. Comida para el pensamiento. En: Mélanges de l'École française de Rome. Italie et Méditerranée , tomo 113, n ° 2. 2001. Antiquités, archéologie et construction nationale au XIXe siècle. Journées d'études, Roma 29-30 de abril de 1999 y Ravello 7-8 de abril de 2000. págs. 585-598.
DOI: https://doi.org/10.3406/mefr.2001.9815
www.persee.fr/doc/mefr_1123-9891_2001_num_113_2_9815
Luigi Arditi (1822-1903), director de orquesta y compositor italiano, autor de la canción Il Bacio (El beso).
Árbol: Brewer Brauer Strugo Family Tr
Cónyuge: Mazaltov Estrugo (Nació 1873)
Albert Judah Arditi (1891-1942), distinguido dirigente comunitario de Salónica.
Uno de los Fundadores la Federación Socialista del Trabajo de Salónica en 1909. Organizó el movimiento sindical de la ciudad, contribuyó al periódico laboral La Solidaridad Obradera, más tarde llamada Avanti. Durante la Segunda Guerra Mundial, Arditi, su esposa e hijos fueron deportados a Birkenau, Alemania y asesinados por los nazis.
Dedicó su vida al movimiento socialista de Salónica, la Federación de Salónica (la Federación Socialista del Trabajo de Salónica), de la que fue uno de los fundadores a finales de la primavera de 1909. Organizó el movimiento sindical de la ciudad, contribuyó al periódico laboral La Solidaridad Obradera, más tarde llamada Avanti, y se convirtió en su editor.
Hizo que el movimiento se uniera cuando las críticas liberales de Joseph * Nehama y exalumnos de la Alliance Israélite Universelle dentro de la Federación casi fragmentaron el movimiento. Cuando el líder del movimiento Avraham * Ben-Aroya se exilió en 1912, Arditi ocupó el puesto de editor en jefe de Avanti. Fue uno de los líderes más destacados de la Federación, pero sin embargo, un simple activista y un socialista devoto. En diciembre de 1912, después de que Grecia capturara Salónica, Arditi fue condenado a tres años de prisión por insultar al rey griego en uno de los artículos de su periódico. En oposición a la colaboración de la Federación con el establecimiento político conservador realista, Arditi, junto con un pequeño grupo de activistas de la Federación, se separó de la Federación en el verano de 1915. Arditi se desempeñó como teniente de alcalde de Salónica y fue miembro del Consejo Comunal Judío.
Un luchador acérrimo por sus ideales socialistas, fue franco y valiente en sus declaraciones públicas y fue encarcelado por las autoridades por sus opiniones. Durante la Segunda Guerra Mundial, Arditi, su esposa e hijos fueron deportados a Birkenau y asesinados por los nazis.
Bibliografía: G.B. León, "El movimiento socialista griego y la primera guerra mundial: el camino hacia la unidad", en: Eastern European Quarterly (1976), 26; D. Quataert, "The Workers of Salonica, 1850-1912", en: D. Quataert y Erik J. Zurcher (eds.), Workers and the Working Class in the Otoman Empire and the Turkish Republic 1839-1950 (1995), 59–74; DA. Recanati (ed.), Zikhron Saloniki, I (1972), 317-18. [Baruch Uziel / Yitzchak Kerem (2ª ed.)]
Actas de la reunión del consejo [otro]
Revista de estudios judíos Año 1900 40-80 págs. 87-89
Referencia bibliográfica
Actas de las reuniones del consejo. En: Revue des études juives , tomo 40, n ° 80, abril-junio de 1900. pp. 87-89.
https://www.persee.fr/doc/rjuiv_0484-8616_1900_num_40_80_6218?q=ARDIT
Casi se me olvida el Arditti. Pablo Sebastian no se menciona en el capítulo especificado, pero se refiere también ahora su tesis con el nombre italiano, apoyado en la labor de Pettrocchi. Yo ya había proporcionado sobre este punto en las referencias de mi tesis de que parecía decisiva 22 y parece haber convencido de que el nombre está ausente de las listas de su anexo. Veo que no lo es. Complementa el estudio de Taranto en los Judios de Esmirna, donde no es menos de 129 Arditi. Que Eisenbeth dice que el nombre se italianiza. Pero, sin contradicción preocupante, Muchos Ardut o Ardit en Cataluña desde el siglo X, una dinastía de médicos. Presencia de la forma Ardit en Venecia, que también equivale a Felice forma Arditi (o Arditti). Arditi presencia en Salónica como fundadores de la sinagoga catalána en el siglo XVI .(...)
Hemos demostrado que Túnez, el número de origen de Livornese Ibérica fue muy amplia mayoría. Ellos no están en vigor de 61 nombres de 187 (cifra Sebag + Arditi), que se eleva el número de estos, pero ya, sin duda, a 109 sin contar los muchos nombres en cuestión para la que me refiero a los supuestos plausible, me mantiene bien decir y decidir. Por tanto, podemos decir que los 78 nombres restantes son de origen diferente, por lo que en la evaluación de los nombres "ibérico" a 59% - superior a la cuota en 25 puntos en Livorno en 1809 - que están muy por debajo verdad(....)
Sexo:
Hombre
Nacimiento:
estimado antes de 1906
Familia inmediata:
Padre de Haim Moshé Ardit [חיים Moshé ארדת]
Esta tesis doctoral está dedicada a la memoria de mi madre Violeta Cuño (1943-2008) porque siempre estás en mi corazón y a mi padre David Sabán (1942) Quienes me enseñaron a ser un hombre
A la memoria de mis abuelos, Rebeca Arditi (1914-1970), Meir Sabán (1898-1981), e Isaac Cuño (1914-1985) y a mi abuela Julia Bitrán (1921) por las enseñanzas que me han legado A mi esposa Jacqueline Claudia Freund por su amor y a mis dos hermosos hijos Max David Sabán y Lucas Elí Sabán porque constituyen la continuidad histórica del judaísmo
desciende la familia Arditi de mi abuela paterna Rebeca Arditi (1917-1970). El cabalista Abraham Ardutiel, que escribió la obra Abne Zikkaron. También por la línea de los Arditi desciende la madre del escritor judío sefardí Elías Canetti.
Fuente:https://www.tdx.cat/bitstream/handle/10803/96298/Tesis_Mario_Saban.pdf?sequence=1
en mi último viaje a Buenos Aires, con Melina Sabán (mi prima), hija de Isaac Sabán y Débora Ramírez (Isaac Sabán, nació en Izmir-Turquía en el año 1944 y es el hijo menor de mi abuelo Meir Sabán 1898-1981 y Rebeca Arditi 1921-1970, por lo tanto, Melina Sabán es nieta de Meir Sabán por parte de padre)
Sexo: Mujer
Nacimiento: 1917
Izmir, İzmir, Turkey (Turquía)
Fallecimiento: 1970 (52-53)
Buenos Aires, Argentina
Familia inmediata:
Hija de Behor Isaac Menajem Arditti [בכור יצחק מנאם ארדיטי] y Matilde
Esposa de Mair Sabán [מאיר]
Hermana de Elías Arditti [ארדיטי]; Haim ארדיטי]; Jaime Arditti ארדיטי]; Nissim Arditti ארדיטי]; Avram Arditti ארדיטי] y 1 otro
Mair Sabán [מאיר] , 1898-1981, Magnesia, Imperio Otomano
Inglés: Mair Sabán, Hebreo: [מאיר]
Sexo:
Hombre
Nacimiento:
1898
Magnesia, Imperio Otomano
Fallecimiento:
1981 (82-83)
Familia inmediata:
Marido de Rebeca Sabán
Benjamin Arditi, historiador, periodista y exdiputado en el Knéset de Israel.
Kavala (antigua Neapolis, Balcanes): En 1943, de los 2.100 judíos de la ciudad, 1.800 fueron deportados a Treblinka por los búlgaros. Ocho de ellos llevaban el apellido Arditi, todos fueron exterminados.
Xanthi (Tracia): Ciudad comercial del tabaco. En 1928 tenía 718 judíos en una población de 35.912 habitantes. Durante la ocupación búlgara, fueron cruelmente deportados a Treblinka. Dos de ellos llevaban el apellido Arditi. Solo un judío de Xanthi sobrevivió.
Atenas: 800 judíos fueron deportados a Auschwitz. Entre los sobrevivientes se encontraban Freddy Arditi y su madre.
Rodas (1944): De los 1.900 judíos de la isla, 1.700 fueron deportados y enviados a Auschwitz, donde perecieron. Dos de ellos eran Arditi.
Salónica (1943): 43.850 judíos fueron deportados con la intervención de Merten, Wisleceny y el Gran Rabino Koretz.
En 1945, solo quedaban 1.950 judíos en Salónica.
En 1991, la cifra se redujo a 1.000.
Entre los deportados había 52 personas con apellidos Arditi (26) y Ardity (1), entre ellos:
León Arditi (primo del autor del texto), su madre Regina, su esposa Deisy y su hijo Samuel.
Sobrevivieron sanos y salvos Moises Arditi e Isaac Arditi, quienes regresaron a Grecia.
Murieron en Mauthausen Alfred Arditi y Gedalia Arditis.
Francia: 1.750 judíos de origen griego, la mayoría nacidos en Salónica, fueron deportados por las autoridades francesas. Entre ellos, once llevaban los apellidos Arditi, Arditti y Ardity.
El apellido Arditi se encuentra en diversos países, destacando su presencia en los Estados Unidos y en Italia.
Giacomo Arditi di Castelnuovo, autor de Memorie degli famiglie Conti e Arditi (Nápoles, 1933).
Entre los deportados de la segunda guerra mundial había ocho de apellido Arditi.
Todos fueron deportados y exterminados en Treblinka (Polonia) por los búlgaros.
Treblinka fue un campo de exterminio construido y operado por la Alemania nazi en la Polonia ocupada durante la Segunda Guerra Mundial. Estaba ubicado en un bosque al noreste de Varsovia, a 4 kilómetros al sur de la estación de trenes de Treblinka, en lo que hoy es el Voivodato de Mazovia.
Durante la ocupacion alemana en la segunda guerra mundial, los bulgaros reciben a su mando esta ciudad. En Marzo de 1943, los judios, 533 en total, fueron enviados a Treblinka.17 de ellos eran de apellido Arditi. Uno de ellos Leon Arditi, el mismo nombre del primo de mi padre que aperecio en Auschwitz.
Sobrevivieron el holocausto solo tres habitantes de Serres.
Xanthi, es una ciudad situada en la Tracia. Fue un importante centro comercial del tabaco. En 1928 habian 718 judios de una poblacion de 35.912 habitantes.
Deportados a Treblinka. Dos de ellos eran de Apellido Arditi. Solo un judio sobrevivio. 800 judios de Atenas fueron deportados a Aushwitz. Entre los sobrevivientes un tal Freddy Arditi y su madre. En Junio de 1944 los judios de Rodes eran 1900.1700 fueron deportados y enviados a Auschwitz donde perecieron, Dos de ellos eran de Apellido Arditi. En 1943 fueron deportdos 43.850 judios en una accion en la cual intervinieron Merten, Wisleceny y el Gran Rabino Koretz. En 1945 quedaban en Salonica 1950 judios, en 1991 1000 judios. Entre los deportados figuran 52 con apellidos Arditi (26), Arditti (25) y Ardity (1).Entre ellos Leon Arditi, el primo de nuestro padre, su madre Regina, su esposa Deisy y su hijo Samuel. Dos de los deportados de Apellido Arditi retornaron sanos y salvos a Grecia: Moises Arditi y Isaac Arditi. Entre los que murieron en el campo de Mauthausen figuran Alfred Arditi y Gedalia Arditis, y otros dos que llegaron a Grecia desde Atenas, Dora Arditti y Leon Arditti. En el año 1940 habia 850 judios en Veroia, situada a 70 kilometros de Salonica. Se salvaron 131 judios. Entre los que murieron en Auschwitz figuran Rafael Arditti y Clara Arditti. 1750 judios de Grecia, casi todos nacidos en Salonica, siendo habitantes de Francia, fueron deportados por los franceses. Entre ellos once de apellidos Arditi, Arditti y Ardity. Distribucion del apellido Arditi en los Estados Unidos de America e Italia.
Page 1 sur 1
Présentation [liminaire]
Le Fablier. Revue des Amis de Jean de La Fontaine Année 1997 9 pp. 9-11
Fait partie d'un numéro thématique : Autour des Fables de Jean de La Fontaine (actes de Genève, 14 décembre 1995)
Référence bibliographique
Schoettke Stefan. Présentation. In: Le Fablier. Revue des Amis de Jean de La Fontaine, n°9, 1997. Autour des Fables de Jean de La Fontaine (actes de Genève, 14 décembre 1995) pp. 9-11.
www.persee.fr/doc/lefab_0996-6560_1997_num_9_1_986
facultad de ciencias politicas y sociales UNAM
Ciudad: Ciudad de México, D.F
Departamento/Facultad: Ciencias Politicas
Family histories, journals & biographies
Name
Iracema Arditi
Birth
Oral histories & interviews
Name
Debora Arditi
Birth
Death
1960 Israel
Oral histories & interviews
Name
Isak Arditi
Oral histories & interviews
Name
Mois Arditi
Family histories, journals & biographies
Name
Ralph Artidi
Birth
Family histories, journals & biographies
Name
Luigi Arditi
Birth
Family histories, journals & biographies
Name
Isak Arditi
Birth
Family histories, journals & biographies
Name
Lucien I Arditi
Birth
Family histories, journals & biographies
Name
David Henry Arditi
Birth
Family histories, journals & biographies
Name
Lucien Isaac Arditi
Birth
Family histories, journals & biographies
Name
Abraham Albert Arditi
Birth
Family histories, journals & biographies
Name
Albert Judah Arditi
Birth
Death
1942
Family histories, journals & biographies
Name
Luigi Arditi
Birth
Death
1903
Family histories, journals & biographies
Name
Albert Judah Arditi
Birth
Death
1942
Family histories, journals & biographies
Name
Aries Robert Arditi
Oral histories & interviews
Name Flore Aron Arditi
Birth
Death
Oral histories & interviews
Name
Leia Arditi
Family histories, journals & biographies
Name
Luigi Arditi
Birth
Family histories, journals & biographies
Name
Ralph Arditi
Birth
Family histories, journals & biographies
Name Lucien Isaac Arditi
Birth
Death
1981
Oral histories & interviews
Name
Samoyel Arditi
Death
Greece
Family histories, journals & biographies
Name
Nessim Arditi
Birth
Family histories, journals & biographies
Name Luigi Arditi
Birth
Family histories, journals & biographies
Name Ralph Arditi
Birth
Oral histories & interviews
Name Mazal Arditi
Oral histories & interviews
Name
Tzeni Arditi
Death
Oral histories & interviews
Name
Mrs. Arditi*
Family histories, journals & biographies
Name
Ralph Artidi
Birth
Oral histories & interviews
Name
Soynchoyla Arditi
Death
1943 Poland
Family histories, journals & biographies
Name Marcel Arditi
Birth
Oral histories & interviews
Name
Leontina Samuil Arditi
Birth
Residence
Social & place histories
Name
Victor Arditi
Birth
Civil
Family histories, journals & biographies
Name
Luigi Arditi
Birth
Death
1903
Family histories, journals & biographies
Name
Aries Robert Arditi
Birth