Ο ΑΓΙΟΣ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΥΡΗΝΗΣ
Η ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΣΤΙΣ 4 ΙΟΥΛΙΟΥ
Υπάρχουν Άγιοι πού πέρασαν στις σελίδες των ιερών Συναξαριών με λίγα στοιχεία άπό τη ζωή τους. Σε έναν άπό αυτούς τούς Άγιους ας σταθούμε με ευλάβεια. Πρόκειται για τον άγιο Θεόδωρο τον ιερομάρτυρα, τον επίσκοπο της Κυρήνης, πού συνεορτάζει μαζί με τρεις άγιες γυναίκες, την άγια Κυπρίλλα, την Άρόα και την Λουκία, στα μέσα του καλοκαιριού, στις 4 Ιουλίου. Έρχονται νά μάς δροσίσουν με την ζωογόνο θεία Χάρι πού έπνεε τόσο πλούσια μέσα τους, στη ζωή και το έργο τους.
Ό άγιος ίερομάρτυς Θεόδωρος έζησε στα χρόνια του βασιλέως και σκληρού διώκτου Διοκλητιανού (284-304). Καταγωγή του άγιου ήταν ή Κυρήνη της Λιβύης, άπό την οποία ήταν και ο Σίμων ο Κυρηναίος, ο ευγενής αυτός άνθρωπος πού αξιώθηκε νά βαστάση τον τίμιο Σταυρό του Κυρίου και νά βαδίσει δίπλα του μέχρι τον μαρτυρικό τόπο - λόφο του Γολγοθά.
Ό άγιος Θεόδωρος ο επίσκοπος Κυρήνης είχε το τάλαντο - χάρισμα της καλλιγραφίας. Έγραφε λοιπόν και αντέγραφε βιβλία πολλά. Έθησαύριζε μέσα στους παπύρους, τις μεμβράνες και τις περγαμηνές τά λόγια του Θεού, πνευματικά και οικοδομητικά κείμενα και συνθήματα, κείμενα ιερά «πρός σωτηρί-αν», τά «δυνάμενα» νά «σοφίζουν» και νά οδηγούν στήν μετάνοια τούς ανθρώπους. Και τά διέδιδε στις Εκκλησίες του Θεού, για νά μελετούν οι πιστοί και νά εμβαθύνουν και νά στηρίζονται οι ψυχές τους σε εποχές δύσκολες, τότε πού οι ισχυροί άνεμοι των διωγμών απειλούσαν νά σβήσουν το φως του Χρίστου, τον θειο λόγο και την διδασκαλία του. Άλλά τά βιβλία αυτά έγίνοντο οδοδείκτες και σε ανθρώπους πού ζούσαν χωρίς προσανατολισμό και ζητούσαν πυξίδα για σωστή πορεία. Ήσαν οι άνθρωποι της άγνοιας και της ειδωλολατρίας πού μέσα άπό τις σελίδες των ιερών χειρογράφων του άγιου Θεοδώρου ανακάλυπταν τον αληθινό Θεό, τον Σωτήρα Ιησού Χριστό, γνώριζαν την ευγενή χριστιανική πίστη, πίστευαν, άλλαζαν ζωή, έβαπτίζοντο και έσώζοντο μέσα στήν μάνδρα της Εκκλησίας του Χριστού.
Αθόρυβο έργο επιτελούσε ο άγιος ίερομάρτυς και επίσκοπος Θεόδωρος. Έργο όμως με θαυμαστά και ορατά αποτελέσματα: αφ' ενός ο στηριγμός των πιστών, αφ' έτερου ή συντριβή των ειδώλων στις καρδιές των καλοδιαθέτων ειδωλολατρών. Το γεγονός αυτό το παρακολουθούσε με έντονη ανησυχία ο γιος του Αγίου, ο Λέων. Χωρίς λοιπόν νά σεβασθεί την ιερότητα και το κύρος του πατέρα του ο Λέων έτρεξε και τον κατήγγειλε στον ηγεμόνα Διγνιανό.
-Διαδίδει βιβλία ο πατέρας μου, του λέγει, και πείθει πολλούς εθνικούς νά ά-ποστρέφωνται την λατρεία των ειδώλων και νά προσέρχονται στήν πίστη του Χριστού.
Ή καταγγελία αυτή έφερε τον Άγιο σύντομα μπροστά στον ηγεμόνα για ανάκριση. Γύρω του έτρεξαν νά συμπαρασταθούν και πολλοί Χριστιανοί, μεταξύ των οποίων ή άγια Λούκια, ή Άρόα και ή Κυπρίλλα. Ό ηγεμόνας ζήτησε άπό τον Άγιο νά του δώσει βιβλία και τον πίεζε αφόρητα νά αρνηθεί τον Χριστό. Ό άγιος επίσκοπος δεν του έδωσε βιβλία. Δεν μπορούσε νά εμπιστευθεί «τά άγια τοις κυσί». Παρέμεινε ο πιστός δούλος του Ιησού Χριστού και ομολόγησε θαρραλέα την πίστη του. Για νά ακολουθήσει στη συνέχεια το μαρτύριο, σκληρό και βάναυσο.
Στήν αρχή έδειραν τον μάρτυρα με «ραβδία και λωρία» πού είχαν στήν άκρη τους αιχμηρά κομμάτια άπό μόλυβδο. Τον πίεζαν μετά νά θυσιάσει στον βωμό των ειδώλων. Εκείνος αρνήθηκε πεισματικά και κτύπησε με το πόδι του τον βωμό των ψεύτικων θεών και αμέσως γκρεμίστηκε ο βωμός. Αγανακτισμένοι οι δήμιοι κρέμασαν τον μάρτυρα πάνω σε ξύλο και ξέσχισαν τις σάρκες του. Και έτριβαν τις ματωμένες - ανοιχτές πληγές με ξίδι και αλάτι και τρίχινα πανιά. Ύστερα του έκοψαν την γλώσσα και τον έριξαν στη φυλακή.
Συνέβη νά παρακολουθεί το μαρτύριο και ο συμπολίτης του αγίου ο ειδωλολάτρης Λούκιος ο βουλευτής, ο όποιος μάλιστα έκπληκτος άπό την ψυχική καρτερία του ιερομάρτυρα έπίστευσε στον Χριστό. Ή αγία Κυπρίλλα αξιώθηκε άπό τον Θεό μαζί με τις άλλες δύο γυναίκες νά υπηρετήσουν στήν φυλακή τον άγιο, ο όποιος σύντομα εκεί έκοιμήθη.
Ό ηγεμόνας Διγνιανός τά πληροφορήθηκε όλα. Άλλά μέσα του το μίσος ακόμη έβραζε...
Εξέδωσε νέα σκληρή διαταγή νά θανατωθούν όσοι εθνικοί πίστευσαν στον Χριστό και βαπτίσθηκαν άπό τον άγιο Θεόδωρο. Μαζί και οι τρεις γυναίκες Άρόα, Λούκια και Κυπρίλλα.
Ιδιαίτερο είναι το μαρτύριο της άγιας Κυπρίλλας. Της τοποθέτησαν στο χέρι αναμμένα κάρβουνα με λιβάνι και την ανάγκαζαν νά θυμίαση στα είδωλα. Και αυτή αρνήθηκε. Προτίμησε νά κατακαεί χωρίς νά θυμίαση. Και μετά την κρέμασαν.
Στήν χορεία των Αγίων πέρασε και ο Λούκιος ο βουλευτής, ο όποιος έμαρτύ-ρησε στήν Κύπρο (έορτ. 20/8). Άλλά και ο σκληρός Διγνιανός μετανόησε τελικά και οδηγήθηκε στον Χριστό. Τον έπεισε ο Λούκιος ο βουλευτής.
Έτσι ο άγιος Θεόδωρος αξιώθηκε άπό τον Θεό νά κόσμηση την Εκκλησία μας με πλήθος ακόμη μαρτύρων.
Ένα ιδιαίτερο χάρισμα πού είχε ο άγιος Θεόδωρος ο επίσκοπος Κυρήνης ήταν ότι αγαπούσε πολύ τά βιβλία τά ιερά και τά άγια της Άγιας Γραφής. Τά αντέγραφε και τά διέδιδε με ενθουσιασμό. Και τά βιβλία αυτά αναγεννούσαν τον κόσμο.Προετοίμαζαν Αγίους, δημιουργούσαν τούς μάρτυρας!... Πόσο πρέπει και μείς νά εμπνευσθούμε άπό το παράδειγμα του Άγιου μας. Μάς καλεί και μάς προτρέπει νά εκτιμήσουμε το μεγάλο μας αυτό θησαυρό, τά άγια βιβλία των Γραφών και γενικότερα τά ορθόδοξα χριστιανικά βιβλία. Ας τά μελετούμε λοιπόν και μείς με δίψα ιδιαίτερα στις μέρες των διακοπών μας. Ας τά εφαρμόζουμε με ακρίβεια στη ζωή μας. Και ας τά διαδίδουμε με βαθιά την συναίσθηση ότι είναι σωσίβια πού σώζουν ψυχές.(Από τον "ΣΩΤΗΡΑ")