Ό άγιος όσιομάρτυς Κόνων ό Ίσαυρος(5 Μαρτίου)

Στις 5 Μαρτίου ή αγία μας Εκκλησία συνεορτάζει τρεις άγιους πού φέρουν το ίδιο όνομα, «Κόνων»: τον άγιο Κόνωνα τον κηπουρό και μάρτυρα από τη Να­ζαρέτ, πού μαρτύρη­σε επί Δεκίου τον 3ο αιώνα- τον όσιο Κόνωνα τον Κύπριο, πού ασκήτεψε στον Άκάμα, και τον άγιο οσιομάρτυρα Κόνω­να, πού μελετούμε εδώ τη ζωή του.Πρόκειται για άγιο πού ανήκει στη χο­ρεία των Μαρτύρων των πρώτων αποστο­λικών χρόνων. Γεν­νήθηκε τον 2ο αιώνα στο χωριό Βυδανή της Σελευκείας, στην ορεινή περιοχή της 'Ισαυρίας της Μικρός Ασίας. Οι γονείς του, ό Νέστωρ και ή Νάδα, ήταν ειδωλολάτρες, αλλά είχαν καλοσυνάτη ψυχή, παρότι ζούσαν σε τόπο πού φημιζόταν για την τραχύτητα και τη σκληρότητα των κατοίκων του.

Η Παράδοση αναφέρει ότι ό Κόνων κατηχήθηκε στη χριστιανική πίστη και βαπτίστηκε από τον αρχάγγελο Μιχα­ήλ. Αυτός ό Μέγας Αρχιστράτηγος των Επουρανίων Δυνάμεων τον ενίσχυε σε όλη τη μετέπειτα ζωή του και ιδιαίτερα στον αγώνα του για την ομολογία του ονόματος του Κυρίου Ιησού Χριστού. Και σε πολλές άλλες πε­ριστάσεις ό Αρχάγγε­λος τον βοήθησε για να φυγαδεύσει ή να περιορίσει (μέσα σε πιθάρι) πονηρά πνεύ­ματα και να δαμάσει τη δύναμη τους.

Σε νεαρή ηλικία ό Κόνων πιεζόμενος από τούς γονείς του νυμφεύθηκε μια ευσεβή και πιστή κόρη, την Άννα, με την όποια αποφάσισαν μαζί να ζήσουν με αυστηρή εγκράτεια. Και οι δύο τους φλέγονταν από ισχυρό πόθο ιεραποστολής και διέδιδαν το μήνυμα του Ευαγγελίου.

Οι μικροί πυρήνες των χριστιανών της γύρω περιοχής, πού ζούσαν τη νέα ζωή με το ανώτερο ήθος πού εγκαινία­σε ό Κύριος Ιησούς Χριστός, είχαν βα­θιά συγκινήσει τούς γονείς του Κόνω­να. Έτσι δεν δίστασαν και οι δύο σύντομα και με πολλή ευκολία να ασπα­σθούν τη χριστιανική πίστη. Μάλιστα ό πατέρας του ό Νέστωρ έγινε αργότερα και μάρτυρας.

Ό Κόνων προικισμένος από τον Θεό με το χάρισμα του λόγου, και μάλιστα πειστικού λόγου, ανέτρεπε με ευκολία τα σοφίσματα των εθνικών. Κάποτε οι ειδωλολάτρες της περιοχής τον οδήγη­σαν σε επίσημο βήμα για να τον δικά­σουν «ως υβριστή και εχθρό της επί­σημης θρησκείας» έχοντας φέρει α­πέναντι του δεινούς συζητητές. Ό Κό­νων και έδώ νίκησε, γιατί μίλησε με γλυ­κύτητα και πραότητα και έδωσε πει­στικές απαντήσεις σε όλους.

Ιδιαίτερα ανέπαυε ανήσυχους ειδω­λολάτρες νέους πού αναζητούσαν με πάθος την αλήθεια. Με τη δύναμη του Θεού και την ενίσχυση του αρχαγγέλου Μιχαήλ πολλοί επηρεάζονταν από το κήρυγμα του και άλλαζαν ζωή. Ζητού­σαν να βαπτισθούν και να βαδίσουν την οδό του Κυρίου. Το δίχτυ της βασι­λείας του Χριστού, πού έριχνε ό Κόνων, όλο και απλωνόταν περισσότερο, όλο και δεχόταν περισσότερους μέσα του «λογικούς ιχθύς».

Όμως το νέο αυτό έφερνε πικρία και δυσαρέσκεια στο αντίθετο στρατόπεδο, των έχθρων του Χριστού. Ή αντίδραση όλο και δυνάμωνε απέναντι σ' αυτόν τον νεαρό, πού με τόση ευκολία αποσπού­σε ανθρώπους από τον κόσμο των ειδώλων και τούς έκανε οπαδούς του Ναζωραίου. Κανείς όμως δεν τολμούσε να τον συλλάβει, γιατί ασκούσε γοητεία σε πολλούς με την καλοσύνη του. Και τον αγαπούσαν πολλοί, εχθροί και φίλοι.

Κάποια μέρα ό Κόνων θέλησε να απο­δείξει τη δύναμη του αληθινού Θεού του σε μια μεγάλη ομάδα φανατικών ειδωλολατρών. Τούς οδήγησε λοιπόν μαζί του στο βωμό των ειδώλων. Και εκεί μπροστά τους ό Κόνων όρθιος και σοβαρός προσευχήθηκε με πίστη να φανερώσει ό πανάγιος Τριαδικός Θεός το μεγαλείο του. Και... ξαφνικά χωρίς καμιά άλλη ανθρώπινη παρέμβαση ή βία το ψεύτικο άγαλμα σωριάστηκε με πάταγο μπροστά στα πόδια τους. Και μέσα από τα σπασμένα μάρμαρα ακούστηκε μια θρηνητική φωνή: «Ό Ιησούς Χριστός είναι Θεός! Γιατί μάς αναστατώνεις εμάς τούς δαίμονες και μας διώχνεις από τούς τόπους μέσα στους οποίους είμαστε τόσα χρόνια θρονιασμένοι;».

Άφωνοι έμειναν όλοι οι ειδωλολά­τρες. Νικημένοι και ντροπιασμένοι α­ναγκάσθηκαν να παραδεχθούν την ανεπάρκεια της θρησκείας τους. Και οι περισσότεροι πίστεψαν στον Χριστό!

Αστραπιαία ή είδηση αυτή από στό­μα σε στόμα έφθασε μέχρι και τον Έ­παρχο της περιοχής, τον Μάγνο. Και αυτός οργισμένος κάλεσε τον Κόνωνα μπροστά του και τον απείλησε:

-Να σταματήσεις, του είπε, να κάνεις άλλους χριστιανούς. Φθάνουν τόσοι. Και να αρνηθείς αμέσως τη χριστιανική σου ιδιότητα.

-Εγώ ουδέποτε θα αρνηθώ τον Χρι­στό και τις υπηρεσίες μου σ' Αυτόν, απάντησε ό Κόνων με ακλόνητο θάρ­ρος.

Ό Έπαρχος διέταξε αμέσως τούς δή­μιους να τον μαστιγώσουν σκληρά. Σε λίγο ό Μάρτυρας, δοξολογώντας τον Θεό, έπεφτε κάτω πλημμυρισμένος στα αίματα. Δεν είχε όμως ακόμα πεθάνει. Ούτε είχε έλθει ή ώρα να πεθάνει αυ­τός ό τόσο δίκαιος και γεμάτος αρετή χριστιανός.

Εχθροί και φίλοι πού παρακολουθού­σαν το θέαμα δεν άντεξαν να μην αντι­δράσουν. Όρμησαν όλοι μαζί διαμαρ­τυρόμενοι προς τον Έπαρχο και αγα­νακτισμένοι του φώναξαν:

-Πώς είναι δυνατόν να τιμωρείς με τόσο φρικτό τρόπο αυτόν πού έχει αρετή και ασκεί φιλανθρωπία προς όλους μας και μάς αγαπάει όλους τόσο πολύ ανεξάρτητα από το «πιστεύω» μας!

Ό έπαρχος Μάγνος φοβήθηκε. Διέ­ταξε να σταματήσουν το μαρτύριο. Και ό ίδιος τράπηκε σε φυγή για να σωθεί.

Σε λίγο ό Κόνων δεχόταν τις στοργι­κές περιποιήσεις έχθρων και φίλων. Και αφού του έδεσαν τα τραύματα, τον οδήγησαν στο σπίτι του. Εκεί μετά από δύο χρόνια ό Οσιομάρτυρας έχοντας «τα στίγματα του Χριστού» στο σώμα του κοιμήθηκε ειρηνικά παραδίδοντας το πνεύμα του στον αγαπημένο του Νυμφίο Κύριο Ιησού Χριστό.

Όσιομάρτυς Κόνων! Μια «καρδιά καιομένη» για τον Χριστό, σε αγάπη και γνώση, σε ομολογία και ιεραποστολή, σε πίστη και προσευχή. Τέτοιες καρδιές ζητάει και σήμερα ή εποχή μας γεμάτες από αγνή και καθαρή αγάπη για τον Ιησού Χριστό και τούς ανθρώπους. ■

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ