Δεν πρόκειται για τη γνωστή μας οσία Παρασκευή, την καλλιπάρθενο κό­ρη πού εορτάζουμε στις 26 Ιουλίου. Ή συνώνυμη της άγια Παρασκευή ή νέα πού εορτάζουμε στις 14 Οκτωβρίου έζησε τον 11ο αιώνα και καταγόταν από μια μικρή παραθαλάσσια πόλη της Ανα­τολικής Θράκης, τούς Επιβάτες, κοντά στη Σηλυβρία.Ή όσια Παρασκευή είχε την ευτυχία να γεννηθεί από χριστιανούς - πολύ ευ­σεβείς - γονείς και να γαλουχηθεί με τα νάματα της Ορθοδόξου πίστεως. Από πολύ μικρή προσπαθούσε με ιερό ζήλο να εφαρμόζει τις ευαγγελικές εντολές.

Μέσα στην παιδική της καρδιά έκρυβε έναν κόσμο καλοσύνης και προσπαθού­σε να είναι πάντα ευεργετική στο περι­βάλλον της. Τα υλικά πλούτη πού τα εί­χαν υπεράφθονα οι γονείς της δεν την μέ­θυσαν. Ή ιδία ήθελε να παραμένει πτω­χή. Σύνθημα της ήταν: «Όλα για τούς άλλους, τίποτε για τον εαυτό μου». Έτσι εξηγείται ή ευκολία με την όποια έδινε βο­ήθεια σε όσους φτωχούς έβρισκε μπρο­στά της.

Κάποτε έδωσε σε κάποια φτωχή το χρυσό της σταυρό. Άλλοτε - χειμώνας ήταν - έβγαλε το επανωφόρι της για να ντύσει ένα ρακένδυτο κοριτσάκι. Και ή ιδία επέστρεψε στο σπίτι της φορώντας τα τριμμένα ρούχα τού φτωχού αυτού παιδιού πού ελέησε. Οι γονείς της Παρα­σκευής τα έβλεπαν όλα αυτά πολύ υπερ­βολικά και την μάλωναν αυστηρά. Αύτη όμως συνέχιζε να σκορπίζει και να δίδει ψελλίζοντας: «Μακάριοι οι ελεήμονες, Ότι αυτοί έλεηθήσονται» (Ματθ. ε' 7).

Έναν θεωρούσε μοναδικό της πλούτο ή Οσία: τον Χριστό! Χάριν αυτού τού Κυ­ρίου Ιησού Χριστού και Νυμφίου της σε ηλικία 16 ετών, έφηβος πλέον, ή Παρα­σκευή αρνήθηκε προτάσεις γάμου και άνεχώρησε από το σπίτι της...

Έφθασε στη βασιλεύουσα Πόλη, Περ­πάτησε τούς δρόμους της ένδοξης πρω­τεύουσας. Επισκέφθηκε τούς περίλαμ­πρους ιερούς Ναούς και Μονές της, προσκύνησε με ευλάβεια ιερά Λείψανα, ζήτησε συμβουλές και ευλογίες ενάρε­των και όσιων ανθρώπων. Και γεμάτη δύναμη και θεία χάρη, πανευτυχής πέ­ρασε στην απέναντι όχθη, στην Ηρά­κλεια τού Πόντου, για να παραμείνει σ' ένα Μονύδριο της 'Υπεραγίας Θεοτόκου. Πέντε χρόνια έζησε έδώ ησυχίας, προσ­ευχής, μελέτης, αυτοκριτικής και πνευ­ματικού καταρτισμού.

Τώρα ένας άλλος ισχυρός ιερός πόθος την πλημμυρίζει. Θέλει να επισκεφθεί και να προσκυνήσει τούς Αγίους Τόπους, τα άγια μέρη όπου έζησε και περπάτησε ό ένανθρωπήσας Υιός και Λόγος τού Θεού. Ό Κύριος εκπλήρωσε την ιερή επιθυμία της δούλης του. Ή Όσια έφθασε στην Πα­λαιστίνη και απήλαυσε τις μεγάλες ευλο­γίες από τα Ιερά Προσκυνήματα. Εδώ πληροφορήθηκε και για κάποιο ιερό γυ­ναικείο αυστηρό Κοινόβιο, πού υπήρχε στην έρημο του Ιορδανού. Τον τόπο αυτό επέλεξε για να μονάσει. Έδώ απήλαυσε και νέες πνευματικές εμπειρίες. Με τον αγώνα της, την αδιάλειπτη προσ­ευχή, την άσκηση της αγάπης και της δι­ακονίας, την καλλιέργεια της υπομονής και της ταπεινοφροσύνης ή όσια Παρα­σκευή ανήλθε σε ύψη αρετής. Και ήταν μόλις 25 ετών. Ή παρουσία της μέσα στο Κοινόβιο αποτελούσε για όλες τις μοναχές ένα δυνατό πρότυπο ζωής. Όμως δεν παρέμεινε για πολύ ακόμη ανά­μεσα τους. Με εσωτερική παρόρμηση του Αγίου Πνεύματος επιστρέφει στην πατρίδα της. Αφού κατέβηκε και έφθασε στο λιμάνι της Ίόππης (σημερινή Γιάφα), πήρε το καράβι και έφθασε στους Επι­βάτες. Περνώντας και πάλι από την Κων­σταντινούπολη κατέληξε στην Καλλικράτεια. Εδώ στον Ιερό Ναό των Αγίων Α­ποστόλων συνέχισε μόνη της την άσκη­ση της. Με το φωτεινό και άγιο παρά­δειγμα της φώτιζε την περιοχή με «φώς Χριστού».

Μετά από δύο χρόνια ό Κύριος την κά­λεσε κοντά Του. Και ή Όσια παρέδωσε ειρηνικά το πνεύμα της στον Νυμφίο της πού υπεραγάπησε. Άγγελοι παρέλαβαν την αγνή ψυχή της και την ασφάλισαν στη χώρα του Παραδείσου...

Το ιερό της λείψανο θέλησε ό Κύριος να το αποκαλύψει μετά από θεία οπτασία. Οι ευσεβείς πιστοί της Καλλικράτειας το έναπέθεσαν με μύρα και ύμνους και τιμές στον Ιερό Ναό των Αγίων Αποστόλων. Και εκεί πλήθος ασθενών, χωλών, κω­φών, παραλυτικών, με τις πρεσβείες της Όσιας βρήκαν τη θεραπεία τους,

Από το 1641 το ιερό λείψανο της όσιας Παρασκευής της Έπιβατηνής βρίσκεται στον Ιερό Ναό των άγιων Τριών Ιεραρ­χών στο Ιάσιο της Μολδαβίας της Ρου­μανίας, και την τιμούν εκεί ως πολιούχο και προστάτη τους. Αλλά και στη Νέα Καλλικράτεια Χαλκιδικής περίτεχνος να­ός υψώθηκε προς τιμήν της και πλήθη ευσεβών πιστών την τιμούν με λαμπρούς πανηγυρισμούς.

Όσια Παρασκευή ή Έπιβατηνή! Ό βίος της βαθιά χριστιανικός, αυθεντικός! Ή καρδιά της γεμάτη από καλοσύνη, από καθαρότητα και σεμνότητα. Δίκαια ό ιε­ρός υμνογράφος την εγκωμιάζει. Υπήρ­ξες, της λέγει, «εύποιίας ύπόδειγμα_; άγνείας βάθρον και σεμνότητος έπαλξις», «άνθος θεομύριστον και εύωδέστατον λευκάνθεμον».

Ας ευχαριστούμε τον Κύριο για πνευματικές ευωδίες των αγίων του.

«Χαίροις, εύποϊίας ή λαμπηδών

Χαίροις, κλέος Θράκης

και κοσμήτορ Επιβατών,

Χαίροις, Ιασίου Παρασκευή Οσία

άκλινής προστάτις

και φύλαξ άγρυπνος,

μήτερ Πανεύφημε».

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ