Συνέντευξη στον Βασίλη Παπαβασιλείου
Η αγάπη της και το πάθος της για τη συγγραφή και τα παιδιά αποτυπώνονται έμπρακτα στα βιβλία της! Η δημιουργική και πολυτάλαντη Σοφία Νινιού μιλά με ενθουσιασμό για το πρώτο της παιδικό βιβλίο με τίτλο «Ο ΓΛΑΥΚΟΣ ΚΑΙ Η ΙΡΙΣ», που κυκλοφορεί από τον εκδοτικό οίκο ΑΝΕΜΟΣ ΕΚΔΟΤΙΚΗ, το οποίο ομολογουμένως-χωρίς να θέλουμε να φανούμε μεροληπτικοί – εξάπτει την φαντασία των παιδιών, ταξιδεύοντάς τα με τον μαγικό κόσμο των λέξεων σε έναν άλλο κόσμο γεμάτο χρώματα και τρυφεράδα, ενώ παράλληλα έχει παιδαγωγικό και μορφωτικό χαρακτήρα.
Πώς προέκυψε η συγγραφή για εσάς;
Είναι μια φυσική ανάγκη μου να εκφράζομαι με το λόγο είτε προφορικό είτε γραπτό. Αλλά και η ενασχόληση με την Τέχνη είναι ανάγκη φυσική. Γεννιέσαι έτσι. Δεν υπάρχει τίποτα να σε εμποδίσει, αν το 'χεις μέσα σου. Μπορεί να υπάρξουν αντικειμενικές συνθήκες, που να σε καθυστερήσουν μα δεν υπάρχει τίποτα, που να μπορεί να σε εμποδίσει. Έτσι λοιπόν, αβίαστα προέκυψε η συγγραφή στη ζωή μου. Από την εφηβεία ήδη.
Είναι γνωστό ότι είστε καθηγήτρια φιλόλογος στη Δημόσια Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Πείτε μας λίγο για τη σχέση σας με τα παιδιά.
Αγαπώ τα παιδιά. Πολύ! Είμαι μάχιμη καθηγήτρια. Από το '83 διδάσκω στα δημόσια σχολεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Είναι αυτονόητο πως θέλω πολύ να επικοινωνώ μαζί τους. Και με το παραμύθι αυτό θέλω να μιλήσω μαζί τους. Να μιλήσω με τα παιδιά, που δε θα έχω ποτέ την ευτυχία να γνωρίσω από κοντά. Φιλοδοξώ να τους κληροδοτήσω όσα σύναξα σταγόνα-σταγόνα στη ζωή μου. Οφείλουμε να έχουμε κληρονόμους. Έτσι δεν είναι; Με κάθε τρόπο. Όμως θέλω πολύ να τους δείξω τη φωτεινή πλευρά της ζωής για να πορεύονται με πίστη κι ελπίδα.
Θεωρείται ότι μέσα από αυτό πρέπει να περνάτε μηνύματα στα παιδιά;
Φυσικά!. Είναι τρόπος ζωής η ευθύνη μου ως εκπαιδευτικού. Και βασικό μου μέλημα να τους περνάω μηνύματα. Θετικά μηνύματα. Με κάθε τρόπο! Να τους τονίζω το καλό. Το δίκαιο. Το ωραίο. Να τους μάθω ν' αγαπούν. Δύσκολο αυτό.
Ενώ συναναστρέφεστε με εφήβους, πώς έγινε κι ασχοληθήκατε με το παραμύθι;
Προέκυψε, όταν υπηρετώντας σε ΚΠΕ (Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης) ήρθα σε επαφή μαζί τους. Ήταν μαθητές μου για λίγες ώρες ως επισκέπτες σε μαθήματα βιωματικού χαρακτήρα. Ενθουσιάστηκα από την επαφή μου μαζί τους και, όπως ήταν επόμενο, εμπνεύστηκα. Ήταν αυτό που λέμε φυσική κατάληξη.
Πραγματικά, πιστεύετε ότι μπορεί ένα παραμύθι να επηρεάσει σημαντικά ένα παιδί;
Και την ψυχή του και το μυαλό του. Βέβαια! Γι’ αυτό θέλησα να τα βοηθήσω να γνωρίσουν τον κόσμο, που τα περιβάλλει. Να μάθουν ότι και στην πόλη μπορούν να συναντούν τη φύση. Να γνωρίσουν είδη πτηνών και ανθέων, γιατί μόνο έτσι θα τα αγαπήσουν και θα τα νοιάζονται. και ως αυριανοί πολίτες θα ενδιαφερθούν για την προστασία τους.
Θεωρείτε το παραμύθι σας οικολογικό;
Ναι, αλλά όχι μόνο. Το παιδί έρχεται σε επαφή και με έννοιες, όπως η φιλία, η αγάπη, η οικογένεια, ο ξενιτεμός, η διαφορετικότητα, οι διαπροσωπικές σχέσεις, ο αποχωρισμός. Μαθαίνει ότι πρέπει να αγωνιζόμαστε με πίστη κι υπομονή για όσα αγαπάμε. Υπάρχει μια τάση στην εποχή μας να διαχωρίζουμε τα προβλήματα για να τα αντιμετωπίσουμε. Όμως όλα είναι αλληλένδετα και μέρος ενός συνόλου. Όλοι έχουμε ανάγκη όλους για να υπάρχουμε αρμονικά.
Τα σημερινά παιδιά διαφέρουν;
Φυσικά και όχι! Η φύση του ανθρώπου δεν αλλάζει. Το παιδί είναι παιδί. Σε όποιες συνθήκες. Μεγάλο θέμα αυτό... μπορούμε κάποια άλλη φορά να το συζητήσουμε. Το παιδί παρατηρεί, μιμείται, ερευνά, μαθαίνει παίζοντας. Αν κάποιοι βλέποντας το παιδί τρομάζουν, είναι γιατί συνήθως αντικρίζουν τον εαυτό τους. Το παιδί γίνεται καθρέφτης τους. Και αναρωτιούνται τι τρέχει με το παιδί αντί να αναρωτηθούν τι ακριβώς κάνουν οι ίδιοι.
Εγώ πάλι, αισθάνομαι πως η τεχνολογία τα έχει αλλάξει.
Η τεχνολογία είναι μέρος της ζωής μας. Κάθε εποχή έχει τα χαρακτηριστικά της. Αυτό δε σημαίνει όμως ότι το παιδί έχει χάσει την περιέργεια, την όρεξη για παιχνίδι κ.λ.π.. Κάθε γενιά οφείλει να προστατεύει τα παιδιά της από τις ακρότητες χωρίς να τα απομονώσει από την πραγματικότητα. Η τεχνολογία προάγει αν χρησιμοποιηθεί σωστά. Το θέμα είναι να μην της δίνουμε το ρόλο του baby parking για να μας αφήνουν στην ησυχία μας.
Θεωρείτε ότι “Ο ΓΛΑΥΚΟΣ ΚΑΙ Η ΙΡΙΣ” έχουν κάτι καινούργιο να πουν;
Ναι! Γιατί ισορροπεί ανάμεσα στη φαντασία και την πραγματικότητα για να μπορεί το παιδί να αναγνωρίζει τη φαντασία και την ποίηση μέσα στη ζωή του. Επίσης πρακτικά, μπορεί να γίνει εργαλείο διεπιστημονικό και διαθεματικό στα χέρια του γονιού, του νηπιαγωγού και του δασκάλου. Στο site της ΑΝΕΜΟΣ ΕΚΔΟΤΙΚΗ μπορεί να προμηθευτεί δωρεάν τεύχος με δραστηριότητες, που επιμελήθηκε ο δάσκαλος και υποψήφιος Διδάκτωρ Κ. Κωτσίδης. Επίσης μπορώ να διαθέσω δωρεάν μέσω του mail μου τεύχος, που επιμελήθηκε η νηπιαγωγός Γ. Τζήλου, καθώς και το παραμύθι σε θεατρικό λόγο.
Ποια είναι η σχέση σας με τη Θεσσαλονίκη;
Είναι η πόλη, στην οποία σπούδασα κι αυτός είναι λόγος για να την λατρεύω. Τη θεωρώ πατρίδα μου, όσο την Αθήνα, στην οποία γεννήθηκα και μεγάλωσα, αλλά και την Καλαμάτα, από την οποία κατάγομαι.