ΚΩΣΤΗ ΠΑΛΑΜΑ,ΤΑ ΓΙΑΣΕΜΙΑ
Κι άλλη καμιά
δεν είναι ανθάδα,
όνειρο ασπράδα,
μάγια ευωδιά!
Τα γιασεμιά,
λιγοθυμιά!
Κι άλλη καμιά
πλάση δεν είναι
―μήτ’ εσύ, κρίνε! ―
λιγόζωη τόσο,
μεθύστρα, ω πόσο!
Κι άλλη καμιά
δεν είναι ανθάδα,
όνειρο ασπράδα,
μάγια ευωδιά!
Τα γιασεμιά,
λιγοθυμιά!
Κι άλλη καμιά
πλάση δεν είναι
―μήτ’ εσύ, κρίνε! ―
λιγόζωη τόσο,
μεθύστρα, ω πόσο!