ΣΟΦΙΑ ΝΙΝΙΟΥ * ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ για το Alter Vita

Συνέντευξη στη Σταυρούλα Αλατσά

«Δε φοβάμαι τα παιδιά ως κριτές ακριβώς επειδή τους λέω την αλήθεια»

Πρώτο σας εγχείρημα στο χώρο του βιβλίου. Πώς προέκυψε η ιδέα της συγγραφής; Ήταν κάτι που σκεφτόσασταν καιρό ή προέκυψε ξαφνικά;

Πρώτο μου βιβλίο, ναι. Όχι όμως πρώτο μου συγγραφικό πόνημα. Γράφω χρόνια. Ξεκίνησα από την εφηβεία μου. Όμως η ΑΝΕΜΟΣ ΕΚΔΟΤΙΚΗ έδωσε σώμα στ’ όνειρό μου.

Τα παιδιά είναι οι πιο δύσκολοι κριτές λόγω του ότι λένε πάντα την αλήθεια. Γιατί θέσατε τον εαυτό σας στα δύσκολα; Γιατί ένα παιδικό βιβλίο και όχι βιβλίο για ενήλικες;

Καθημερινά θέτω τον εαυτό μου στα δύσκολα, γιατί πορεύομαι εκ πεποιθήσεως με την αλήθεια. Λόγω δουλειάς επίσης, είμαι καθηγήτρια στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, καθημερινά λέω αλήθειες και όχι μόνο. Χρειάζεται και μάχες να δίνω για να πείθω τους εφήβους να υπερασπίζονται την αλήθεια, τη δικιά τους και των άλλων.

Δε φοβάμαι τα παιδιά ως κριτές ακριβώς επειδή τους λέω την αλήθεια. Με ρωτάτε γιατί βιβλίο για παιδιά. Επειδή η «Άνεμος εκδοτική» θέλησε να κάνουμε μαζί την είσοδό της στο χώρο του παιδικού βιβλίου. Θα έρθει κι η ώρα του βιβλίου για ενήλικες.

Πολλοί θεωρούν τη συγγραφή ενός παιδικού βιβλίου εύκολη λόγω της μικρής έκτασής του. Τι έχετε ν’ απαντήσετε;

Αυτό θα το έλεγε μόνο κάποιος, που δεν ξέρει. Η τέχνη του λόγου είναι το ίδιο απαιτητική σε κάθε είδος κειμένου. Ακόμα κι όταν διδάσκω στους μαθητές μου παραγωγή κειμένου ο στόχος μου είναι να μάθουν να διατυπώνουν και με λίγες και με πολλές λέξεις.

Δεν είναι καθόλου εύκολο να χωρέσεις μια μεγάλη ιστορία με σε λίγες λέξεις. Το αντίθετο συμβαίνει.

Περνάτε πολλά μηνύματα στα παιδιά, όπως είναι η αποδοχή της διαφορετικότητας, η σημασία της αγάπης και η φιλία. Τι άλλο προσπαθείτε να περάσετε σαν μήνυμα;

Θα σας έλεγα ότι η αγάπη είναι το κυρίαρχο μήνυμα. Γιατί με την αγάπη μπορείς ν’ αντέξεις αλλά και ν’ αντιμετωπίσεις τα πάντα.

Έτσι λοιπόν, μέσα από το παραμύθι μου «Γλαύκος και Ίρις» προσπαθώ να περάσω και το μήνυμα της οικογένειας, της απόκτησης παιδιού, της αξίας του ταξιδιού, της οργανωτικότητας, του σχεδιασμού, του ονείρου… με λίγα λόγια, προσπαθώ να τους δείξω μια ζωή, που βιώνεται με αξιοπρέπεια κι αγώνα γι’ αυτοπραγμάτωση.

Και μέσα από τις βασικές αρχές μιας ζωής άξιας περνάω και το μήνυμα «γνωρίζω τον κόσμο μου». Προσπαθώ δηλαδή να δουν τα παιδιά την ομορφιά, που υπάρχει γύρω μας, να την αγαπήσουν και να την υπερασπιστούν επομένως. Να το πω αυτό μήνυμα φιλοπεριβαλλοντικό.

«Σημασία έχει ν’ αγαπάς. Η αγάπη σβήνει κάθε διαφορά. Αντέχει στις δυσκολίες. Νικά όλα τα εμπόδια.»∙είναι ένα από τα μυστικά της ζωής, που γνωρίζουμε ως παιδιά αλλά το ξεχνάμε μεγαλώνοντας. Τι πιστεύετε ότι είναι αυτό που μας κάνει να ξεχνάμε;

Είναι επόμενο κάποιοι, γιατί δε νομίζω όλοι, να το ξεχνούντο μεγάλο μυστικό, που λέγεται «αγάπη», ενώ είναι το κλειδί για όλα, αν το συλλογιστείτε εις βάθος. Αυτό συμβαίνει, γιατί, όταν αντικρίσεις σαν την Ίριδα την απέραντη θάλασσα, που λέγεται ζωή, χάνεις το μέτρο. Το άγνωστο σου τραβάει τόσο την προσοχή και το ενδιαφέρον, σου απορροφά την ενέργεια και ξεχνάς τα δεδομένα σου.

Αν όμως έχεις γερές βάσεις από την οικογένειά σου, αργά ή γρήγορα θα θυμηθείς το μυστικό κλειδί, την αγάπη.

Από πού αντλήσατε το θέμα για το παραμύθι σας;

Μα από την ίδια τη ζωή. Γιατί θέλω πολύ να μεταφέρω εικόνες και θέματα ζωής και στα μικρά παιδιά. Και πιστεύω πως το παραμύθι είναι το μέσον.

Γιατί πιστεύετε ότι τα παιδιά αγαπάνε τόσο πολύ τα παραμύθια;

Γιατί ο χώρος της φαντασίας είναι ο χώρος των παιδιών κι όσων παραμένουν παιδιά. Εκεί μέσα κυκλοφορούν άνετα και με ασφάλεια. Και είναι πέρα για πέρα αληθινός. Εκεί τα πράγματα έχουν το σωστό μέγεθος. Έξω από το χώρο αυτό οι περισσότεροι χάνουν το δρόμο τους. Και φυσικά χάνουν και το μυστικό κλειδί της αγάπης, που λέγαμε πριν.

Καλό είναι να μπαίνουμε συχνά ή όποτε το έχουμε ανάγκη στο χώρο της φαντασίας, ώστε να ξαναδίνουμε στα πράγματα τις σωστές τους διαστάσεις.

Τι δεξιότητες πιστεύετε ότι πρέπει να διαθέτει κάποιος για να γίνει συγγραφέας παραμυθιών;

Να μπορεί να κινείται στο χώρο της φαντασίας αλλά και να έχει τον τρόπο να φέρνει μαζί του βγαίνοντας τις εικόνες, που είδε, και να τις εκφράζει με την τέχνη του λόγου.

Μέσα από τον κοινό κώδικα της γλώσσας προσφέρει το υλικό να πλάσει, όποιος διαβάσει το παραμύθι, τις δικές του κι επομένως μοναδικές εικόνες. Τη μαγεία που ο ίδιος βιώνει και το παραμύθι γίνεται η αφορμή να την συνειδητοποιήσει.

Ποια συμβουλή θα δίνατε στους γονείς, που θα διαβάσουν το βιβλίο;

Να αφοσιωθούν σε αυτό που διαβάζουν, να αφεθούν και να βιώσουν το μύθο του. Γιατί μόνο έτσι θα μπορέσουν να πάρουν το παιδί τους απ’ το χέρι και να κάνουν μαζί τον περίπατο αυτόν το μαγικό στις βελουδένιες σελίδες του. Όταν πιάσεις το βιβλίο αυτό με αγάπη, αισθάνεσαι στις άκρες των δαχτύλων σου βελούδο κι όχι χαρτί. Στη χειρότερη των περιπτώσεων, βελουδένιο χαρτί…

Έχετε άμεση επαφή με τα παιδιά. Είστε φιλόλογος, ενώ μικρή ονειρευόσασταν να γίνετε δασκάλα. Πιστεύετε ότι είναι απαραίτητη η επαφή με τα παιδιά για να γραφτεί ένα παιδικό βιβλίο;

Σίγουρα είναι απαραίτητη. Μελετάς τη φύση τους, γνωρίζεις τα όριά τους, αισθάνεσαι τους φόβους τους, ζεις στο ίδιο μήκος κύματος, βιώνεις τις επιθυμίες και τα όνειρά τους.

Πρώτη σας εμπειρία στο χώρο του βιβλίου με την «Άνεμος εκδοτική». Πώς είναι η μέχρι τώρα συνεργασία σας;

Δεν ξέρω αν υπάρχουν σήμερα εκδότες, που να νοιάζονται για το συγγραφέα… θεωρώ ότι οι άνθρωποι της «Άνεμος εκδοτικής» είναι οι πιο κατάλληλοι για το ταξίδι μου, που μόλις άρχισε. Και ονειρεύονται και τολμούν. Για να το πω πιο ποιητικά φυσάει άνεμος ούριος για τη «ναῦν τῶν ὀνείρων» μου, για να δανειστώ τον τρόπο του Παπαδιαμάντη.

http://www.altervita.gr/prosopa/1328-glaykos-kai-iris-sofia-ninioy-synenteyksi