ΝΙΝΙΟΥ ΣΟΦΙΑΣ, "Στα σκαλιά του χρόνου"

Στη νύχτα που έρχεται Τακτοποιώ το βάδισμά μου Να προλάβω να βρω το χώρο μου

Τα φύλλα της ελιάς Μ’ αφήνουν να περάσω Πυγολαμπίδες αργυρές Ανάκλαση της μέρας Που μετράει αντίστροφα Τα χαμομήλια με ζαλίζουν

Χάνομαι στις ανάγλυφες σκιές Κι ακροβατώντας Αγγίζω τα σκαλιά του χρόνου

Πλανώμαι στην επιδερμίδα της στιγμής περιδίνηση του νου σπειροειδώς στο βένθος οδηγούμαι

Κι ανακαλύπτω το φως που σπάει στη μήτρα του βράχου

Κλείνω τα μάτια μου επιτέλους για να δω σε ψήγματα συντιθέμενα τη λάμψη του αιώνος

Τώρα μπορώ να προχωρήσω να χτίσω Κρατώ ψηφία Αθάνατα

Μελωδίες στης νύχτας τον παλμό Και χορεύω όλο χορεύω το ρυθμό μαθαίνω στην καρδιά μου στα δάχτυλά μου στροβιλίζομαι πατάω εκτινάσσομαι

Ίπταμαι