Reünie 24

Uiteraard wordt begonnen met een rondje koffie/cappuccino. De zo gewilde appeltaart blijkt niet op de kaart te staan, dus blijft het bij een bakkie slobber. Peter bekijkt de serveerster wat van dichtbij; ze blijkt Indisch te zijn, wat onze "kennis" van Maleis triggert . Het tidak tau, tidak ada wang en selamat tidur is niet van de lucht, want, ja, we hebben tenslotte Maleise les gehad op school. Wij wel, Wim de Ruijter van de Hogere Zeevaartschool echter niet. Typen had hij dan weer wel bij Schoevers geleerd, wat handig is bij de pers van PCH. Had hij zijn militaire dienstplicht vervuld, dan had hij - zoals ik - gratis leren typen en opnemen tot 24 w.p.m.

Henk heeft een exemplaar Oud Roest meegenomen, want mijn naam blijkt er in te staan. Ik ben één der bronnen van een artikel over het weerschip Cumulus, geschreven door een RH-collega die het station overnam nadat een collega en ik overgingen naar de opleiding tot  Luchtverkeersleiders-assistent. Ook Peter heeft een boekwerk bij zich n.l. zijn "Van spelevaren tot varen", dat later eigendom wordt van Henk.

Jim is intussen in gesprek gewikkeld over de KPM/KJCPL en Far East met Wim v. S. en Peter. Op VIS had Jim soms QSO met KPM-ertjes die geen QSO met PCH konden krijgen, waarbij hij hun berichten via de landlijn naar Nederland transporteerde. Elders in één der reünies staat dat Karel Sawade iets dergelijks heeft gedaan toen hij op de Houtman geen verbinding met PCH kon krijgen.

Een poging om Peters boek op internet te vinden mislukt. In tegenstelling tot mijn vier websites en die van Hajo Steegstra zijn de twee websites van Peter nooit gecomprimeerd. Dit zou automatisch door Google worden gedaan, maar bij die twee van Peter dus niet. Navraag bij Google leverde niets op, want je krijgt toch niemand te pakken. 

Mieke kwam de wensen voor de lunch opnemen en het bleek weer een uitsmijter festijn te worden. Zes van de zeven dus een uitsmijter met
ham, kaas of een mix ervan of met bacon. De eerste biertjes komen nu (pas) op tafel en een kleine tien minuten komt er geen geluid uit de monden, maar verdwijnen 18 eieren met beleg naar binnen. Na deze intermezzo wordt het tijd de toestand in de wereld te bespreken en oplossingen aan te dragen. De toestand in het Midden Oosten, Nieuw-Guinea en de Oekraïne worden belicht en de regimes van Iran, Rusland, China worden be- en veroordeeld. Oplossingen dragen wij niet meer aan, want daar wordt tòch geen gehoor aan gegeven.

Wim de R. vraagt zich intussen af waarom hij nooit is berispt na vergeten QTPs aan de westkust van Z-Amerika. Een plausibele verklaring zou kunnen zijn, dat je als PCHR2 schip geen QTP kan geven omdat het PCHR1 schip niet H24 uitluistert en je buiten zijn uitluister- periode naar binnen loopt. Een opgegeven ETA volstaat dan blijkbaar. In alle andere gevallen (dus buiten relay zones) wordt een vergeten QTP als halsmisdaad gezien met mogelijke gevolgen voor het tantième. Ik schrik  na al die jaren nog wel eens wakker, als ik droom een haven binnen te varen zonder QTP te hebben gegeven. Sommigen onder ons (Henk T. o.a.) waren zo roekeloos om nog QTP te geven tijdens het afmeren.

Intussen loopt het tegen drieën en de eersten zitten onrustig op hun stoel. Voor het te laat is moet  de volgende  reünieplaats  worden bepaald.  Dat is snel gebeurd, want brasserie Tsar wordt vanwege zijn gunstige ligging  met algemene stemmen  gekozen  voor april 2025.
Wim van S. besluit vanwege een afspraak op te stappen, gevolgd door Jim, die Peter de Zaanse Schans gaat laten zien. De vier achterblijvers nemen nog een neut en een noot om het niet lang daarna voor gezien te houden.
Ondanks het steeds kleiner geworden clubje tòch weer een gezellig middagje. Op naar reünie nr. 25 !

               Startpagina                 Reünies