reünie oktober  2020

Na het cancellen van de april 2020 reünie door de Covid-19 uitbraak was de vrees van een oktober cancellation niet ongegrond. Met donderdag 8 oktober ras naderend is het zaak tijdig duidelijkheid te verkrijgen  over het al of niet doorgaan.

Eerder was besloten dat de eerstvolgende reünie  in visrestaurant Van Es  te IJmuiden zou worden gehouden, dus moet er worden uitgezocht wie er zoal geïnteresseerd is. In no time melden Wim van Slooten, Hajo Steegstra, Henk Tromp, Herman de Jonge , Jim van Lawick en Arie van de Ruit zich aan, dus dat zijn er zes.

  Een e-mail naar Van Es is voldoende voor het reserveren van twee tafels voor 6 á 8 personen. De twee vrije plaatsen worden vliegensvlug ingenomen door Frits van Dillen en  Herman Vacano, zodat beide tafels met een kwartet volledig bezet zijn. De belangstelling blijft echter groeien, want ook Jan Manni ziet een dagje IJmuiden wel zitten.

Met het naderen van een tweede corona golf worden we door de overheid bedolven onder hele en halve maatregelen, die een week later weer overruled worden door andere vreemde beslissingen. Mondkapjes bieden geen veiligheid; oh ja,  toch wèl! Dat heet voortschrijdend inzicht (na maanden). Wat restaurants betreft, mag een gezelschap van uiterlijk vier personen aan één tafel zitten. Hier duikt een probleem op!   RK6A komt met negen i.p.v.  acht man.    

Voor de zekerheid wordt een week vóór de reünie gecheckt of alle negen nog van plan zijn naar IJmuiden te gaan. Dit blijkt inderdaad het geval te zijn. Hoog tijd om Van Es eens te bellen over dit probleem en een aanvullend “probleempje”.  In Rutte’s  decreet op TV:  “Een gezelschap aan een tafel mag uit maximaal vier personen bestaan” kan het woord “gezelschap” verschillend worden geïnterpreteerd, vindt één der reünisten.

Zal een binnentredend gezelschap van acht personen na te zijn verdeeld over twee tafels van vier, nog één gezelschap zijn of zijn gesplitst in twee gezelschappen?  Ons gezelschap bestaat echter uit negen man, dat twee tafels van vier en één tafeltje van twee gaat bezetten. Van Es blijkt nergens problemen mee te hebben, maar wat wèl een probleem had kunnen worden, is het feit dat Van Es ons niet kan terugvinden bij de reserveringen!  Een via internet gedane reservering moet automatisch worden ingevoerd en daar was iets fout gegaan. RK6A wordt met negen man alsnog genoteerd en is om 11.00 uur welkom, terwijl het restaurant eigenlijk pas om 12.00 uur opengaat. Het “negende man-probleem” wordt de dinsdag vóór de reünie opgelost door Herman Vacano, die vanwege familieomstandigheden moet afhaken.

Eindelijk breekt de langverwachte dag aan, 8 oktober. Een regenachtige dag met stormachtige wind langs de kust. IJmuiden ligt aan de kust! Paraplu en regenkleding zijn geen overbodige luxe voor hen die niet per auto reizen. Herman de J. en Arie hebben het geluk ca. 10.00 uur door Henk T. in Heerhugowaard te worden opgepikt in zijn voiture met vreemd openende deuren. Met de openingstijd van 11.00 u. in gedachten rijdt Henk met aangepaste snelheid om rond 10.45 u. in de Industriestraat te arriveren.

Zullen wij dit keer eindelijk eens  de eerste zijn? Een blik naar binnen werpend wordt onze hoop de grond ingeboord. Er staat nl. een standaard met RH-vlaggetje op tafel en dat betekent dat Frits weer voor dag en dauw moet zijn opgestaan om zijn RH spullen op te hangen en neer te zetten. Zoals afgesproken zijn twee tafels voor ons gereserveerd, die op gepaste afstand van elkaar staan. Naast één der tafels is een 2-persoons tafel neergezet, zodat daar aan Rutte’s 1-½ meter norm kan worden voldaan. De andere tafel ontbeert dat en gaat dus door “overtreders” worden gebruikt.

 Frits gaat inmiddels stug door met het voor het raam ophangen van een grote RH vlag die hij van Oud Roest heeft gebietst. Een tekort aan touw wordt opgelost door het gebruik van een mondkapje van Henk. Marconisten zijn niet voor één gat te vangen! Inmiddels nadert een regenpak, waaruit een totaal verregende Wim tevoorschijn komt. Zijn uitgestippeld reisplan heeft hem op een bushalte doen belanden op 15 min. lopen van Van Es. Zijn komst brengt de bezettingsgraad op 62-½ % en is het wachten op Hajo, Jim en Jan.                        

 Hajo is de volgende die arriveert en hem wordt een stoel toegewezen waar hij met zijn rollator uit de weg kan. Nadat ook Jan is binnengetreden is het wachten op Jim. Zonder hem beginnen we aan de koffie (zonder appeltaart, hebben ze niet in een visrestaurant!}. De tafelindeling is dan als volgt: aan de “vergrote” staftafel zitten Herman de J., Frits, Henk T en Hajo netjes 1-½ m. uit elkaar, terwijl Jan, Wim en Arie te dicht op elkaar aan tafel 2 zitten.

Er volgt een tweede rondje koffie voor de één en een voorzichtig pilsje voor de ander alvorens de menukaart wordt bestudeerd voor wat hartigs bij de verder te verwachten pilsjes of andersoortige drankjes. Een voorstel om per tafel de hors d’oeuvre te bestellen bij het ontbreken van bitterballen e.d. heeft de algehele goedkeuring.

Omdat het intussen al tegen twaalven loopt, wordt gevreesd dat Jim niet meer zal verschijnen. Niemand heeft zijn telefoonnummer, dus de reden kunnen we niet achterhalen. Herman verzoekt de muziek even uit te zetten, omdat hij een redevoering wil gaan houden. Hij begint met zijn assistentenreis, vervolgens de schepen waarop hij heeft gevaren, het verloop van zijn verdere loopbaan om met persoonlijke gebeurtenissen te eindigen.

Omdat we door de “corona maatregelen” over twee tafels zijn verdeeld, is het niet altijd mogelijk onderling te communiceren. Elkaar toeschreeuwen doen we niet zoals netgemanierde R/O's betaamt; er zitten meerdere gasten te lunchen. Daarom is het niet altijd duidelijk wat er aan de andere tafel wordt gezegd. Dit is eigenlijk het enige minpuntje van deze reünie.             

 Wat aan de 4-persoons staftafel wordt genuttigd voor de lunch is ons aan de andere tafel niet duidelijk, maar zowel Jan als ik nemen een broodje paling en Wim een broodje zalm. Tijdens en na de lunch  worden de glazen weer gevuld door de ijverige ober, die je – als je hem alleen hoort praten – aan Albert Mol doet denken. (Ik neem aan dat u zich Albert Mol nog herinnert!).

Ondanks het verbod van zitplaatsen te ruilen, steken Henk en ik na een tijdje de neutrale zone over en ontstaat er aan beide tafels nieuw gespreksstof. Rinus (Mario} de Cocq komt weer langs, Hajo’s website “Een radioman op een Buisman” passeert de revue en Wim weet niet hoe hij een boek moet (laten) maken van zijn tekst en beeldmateriaal. Arie verwijst hem naar zijn eigen boek, gedrukt in Leiderdorp en geeft de raad contact op te nemen met Joop Borghmans die in de buurt van de drukkerij woont.

Qua sterke verhalen is dit een kalme reünie; alle verhalen zijn denkelijk al verteld! En enkeling doet een poging: Jan vertelt over zijn tijd in het Hamburger zeemanshuis, Hajo blijkt bijna een Kaapvaarder te zijn geweest en Frits werd drooggelegd wegens een (te) hoge drankrekening. Zijn colbert trekt eenieders aandacht door de gallon op de borst en de RH knopen. Ook zijn “koopvaardij-speldje” trekt de aandacht met als resultaat een order voor een aantal speldjes.

Vanwege de hoge kwantiteit van het bier (uitsluitend vaasjes) besluiten Wim en Arie over te stappen op kleinere glazen met hogere percentages. Ja, men heeft whisky in huis, n.l. drie bijna lege flessen van diverse merken. Gezamenlijk zorgen we er voor, dat Van Es niet meer met restjes whisky zit opgescheept.

 Omdat Henk om 16.15 u. een griepprik moet halen, nemen hij en Herman rond  15.15 afscheid. Ze vertrekken zonder mij, aangezien mijn plannen onverwacht veranderen na een e-mail van het thuisfront. Ik moet dus per bus en trein terug, maar gelukkig stelt Frits voor Wim en mij een lift te geven naar Beverwijk Centraal. Hij hoeft maar te bellen en de taxi staat voor, in casu zijn vriendin Thea.

Jan en Hajo vinden het intussen welletjes en na hun vertrek blijven wij dus gedrieën over. Geen van ons drieën heeft haast, dus de ober wordt weer aan het werk gezet. Na rijp beraad besluiten we alle drie de vissoep te bestellen, om er daarna een punt achter te zetten.

Het bier gaat tegenstaan, de whisky is op en de vissoep is naar binnen gewerkt, dus niets houdt ons nog vast bij Van Es. Frits pleegt een telefoontje en niet lang daarna rijdt de taxi voor en rijden we met mondkapjes op richting Beverwijk. Hier nemen Wim en ik afscheid van Frits en vriendin en niet lang daarna van elkaar. Wim naar een troosteloos perron 3 en ik naar een even troosteloos perron 5.

Het onderwerp “reünie april 2021” is niet echt ter sprake gekomen, alhoewel Wim de Braderie in Leiderdorp aanbeveelt; hij kan er dan per fiets naar toe! Arie noemt terloops café-restaurant Polder bij het nieuwe NS-station Science Park in Amsterdam (vrij parkeren!). Amsterdam ligt namelijk centraal voor zowel de mensen uit Noord- als Zuid-Holland. Net als IJmuiden maar beter bereikbaar met een NS-station op loopafstand.  Google maar eens: Café-Restaurant Polder Amsterdam.

Over 4 á 5 maanden zullen we dit onderwerp nader bespreken en besluiten nemen. In ieder geval was deze reünie, ondanks de niet al te grote opkomst, een gezellige bijeenkomst van weliswaar oude, maar nog niet opgebrande, knarren.

                       Startpagina   

                         Reünies